366 / 840
Ht.
C O N
T
R.
0 V B R S I A
II,
Refpondeo,
~a.lfu~ elf~.
antec. ppillola
namqueC?nci~ii
ad Epifcopos Hifpi;
nia: hujufmod1 telhmonus ell: referta , ( ut legent1 ev1de11s eft ) ad qua1n
fi
accdndiílet
Yafque'{ius,
id tam confidenter non nega!fet.
.
· ob1icit qumo
Yafquez.ius
,
ipfom
Elipandum
in Confeffione
Fidei ,
quz
le..
gitur apud
Etberium,
unam in Chriíl:o perfonam diferte profiteri.
Cujusnempe
.gforiam,
inquit, ( fcilicet Chrifti, )
fec~rtdum
·
Divinitatem /iupmt ctlefiiti
,
&
mti-
gnitudinem contremifcunt terreM;
&
qui _dicit
:·
Gloriam meam alteri non d4bo: horno
interior in una eademque Dei perfona agglomeratus, atque .carnis vefllmento i""'4iNs
1
Elipandus
i~aque
Nefior.ianus ·non ·fuit •
.
Refpondeo,
Elipandum
&.
Feliaem,
etfi verbo tenus unicam
in
Chrifio per–
fonam agnoverint, reipfa tamen duas iñvexiffe. Hzc enim verba
ex
Eliptindi
Confeffione prolata, majorem unionem non indicant , quam accidentariam •
Quod revera dua$ cQm Nefiorio perfonas in Chrifio admiferit, verba imme–
diate fequentia probarte..
R_uia
,
inquit,
non per illum qui natus
efl
de Yirgin1
s
'llifibilia.
&
invifibilia condidii
~
fed
per illum
,
qui
nQn
efl adoptione
,
fed genere
f
neque gratia, fed natura.
Ubi evidenter
illum
,.&
illum
diílinguit, id
eíl: ,duos
filios,
&
duas perfonas. Quo.d
fi
unitatem perfonz admi!it, vel admittere
fe
fimulavit, id pari verfutia fecit ac
Ne/lorius,
qui
&
unius perfonz nomen aci–
mittebat , nec tamen
i110-
utebatur ad fignincandam unionem phyficam
&
fe-.
cundum hypoíl<J.fim ; fed moralem ,. propter unitatem dignitatis
&
honoris ,
quomodo vir
&
uxor , vel duo amici , dicuntur ,una perfona • Hinc
.Etberius
&
l3eat111,
Symbolo fidd E.lipandi recenfito , ajunt ipfiun 'incurrilfe anathema
·demmtiatum a
s.
Joanne
his verbis: ,, Omnis Spiritus qui folvit Jefum , e:-c
,, Deo non efi;
&
hic
eíl:
Antichriíl:us. QUID
E.
ST,
inquiunt., folvere Je–
,, fum,
nifi
feorfum Deum,
&.
feorfum hominem
pr~dicare
?
lpf~
fine dubio
,, folvit Jefum qui prredicat populo dicens : Numquid per
illum
qui ,natus
,, eíl: de Virgine vifibilia
&
invifibilia condidit , aq: per
.·
mum,
qui non
eíl:
,, adoptione,
fed
genere ; ·,nec gratia, fed natu·ra cunéta
(t;(¡
¡v.it:?
Et
ideo abfque
,, dubio per illum , quem fibi corequalern·
&
fine adpptio
Re·genuit ., cunéta
,, áeavit. Et .per ipfum Dei fimul
&
hominis filium,
Verbqm-~arpem
faél:um,
,, adoptivum humanicate,
&
n.equaquam adoprivum
Pivinita~,
Mundum re·
,, demit. Videte fpiritum qui folvit Jefüm. ·
·
.
Id amplius coníl:at ex verbis
.Elipandi
,
qua:
a Synodo
Francofordienft
refe~
runtur
ii1
Epiíl:ola ad Epifcopos Hifpaniz, quibus vocabat Chrifrum
Hominem
Deificum
&.
hu_miinatum Deum.
Qtta=
refellcms Synodus ait :
'Vna perfona Deus&
bomo
;
non hamo Deificus,
&
humanatul
D~us.
Qui
loquendi modus ideo
a
Con–
cilio rejicitur quia íignificat .Deum
non
vere ac proprie
effe
hominem , nec
hominem Deum, fed ·denominatione
&.
appellatione qoad:un. Unde etiam in
eadem Epi_fl:ola dicitur :
Adoptivus non
_
babet aliam fignificationem
,
nifi
ut
Jefus
Cbrifius non
fot
proprius Filius Dei, net¡ue
tX
Yirgine ei in Filium geniius ,fednef
cio
ex
quo fervo adoplatus in filietatem
(
ut 'Uos tlicitis
•)
Eodem modo diluW:ur objea:io petita ex his
.Elipandi
verbis in Epill:ola ad
Alcuinum :
Cum ergo unus
/ii
Dommus Jefus Cbrifius,
&
vme
Deitatis, '.[Jtritq11e
humanitatif in ipfo una prorfus eademque .perfona
fit
.:
&c. His enim non obfian–
tibus ,
.Alcuin11s
hanc Epiíl:olam refellens , probat
Elipandum
duas in Chrifio
afferere perfonas, quamvis unam verbis tenus confiteri ·videatur. ,, Ecce , in–
,, quis, cui dicit Pater, Deu¡ tuus ego fum; non ei, ·id eft, Verbo qui ante
,, fzcula ex Patre ·genitus ; fe.d illi qui in ñnem tetnporis de Maria Virgine
.,
ho~o
faa:us efr,dicit: Qgomado in
~ifce
tuis verbis duas
.n~n.jntelligis.
in
,, Chriílo perfonas te affirmare, dum d1c1s; Ei,
&
.illi?
Quafi, ahus
fit
qm e"
,, Deo Patre genitus .efi,
&
atius qui ex Virgine Matr.e
faé:h1s eft
,.dum Evan–
,, gc:liib.
dicit : Verbum <:aro
faéh1m
e!L