270 / 840
e o
N T
1t
o
V
E R
s [
A l
r.
C A P U T VI.
Vionyfius Exiguus Monacborum scytharum the{im defendem S. Procli Epi/lolam
a4
Armenios Latinit.tte donat
•
TriftJlius eamdem oppugn.1t
•
Novem illius objeéiione
1
a [Ynchro.nis
Scrip~oribus
folut"!.
•.
!¿u~fii~nem ~e
uno' ex Trinitate puram logoma–
chmm fuiffe Ju/1m1anus, ac alu e;us cetatts Scr1ptores tefiantm·. Idem tradii Joan–
ries Il. Pontifex. Ita de hypo{l11fi ac fubfifientia inter Patres litigatum
•
Neftoriani
11ildm
in Chriflo perfonam v:rbo tenus farebantur. Inanes quorumdam fcrupuli
prltl–
po/itianem
de
in
ex ,
vel'
111
rrinítate demutantium.
C
Um Hormifdas delatre ad Apoi1olicmn tribunal caulfa: difcuffionem ufque
ad Legarorum reditum diíl:uliífet,
ut
varie propenfa funt horuinum
in–
genia, Monachi
in
Italia tmn patronos,
tum
etiam adverfarios fortiti funt ,
quibus annis etiam infequentibus, alii fe'fe adjunxere, antequam a Joanne
II. ·
Pontífice ea lirigia decretoria fententia finirentur. DionyGus cognomento tan–
tum
Exiguus, cetera magnus, natione Scytha, profeffione Monachus, tum Ro–
ma: degens, ingenti d9füinr fama florebat . Nam
&
Gra:corum onciliorum
Canones Latinitate donaverat, ac EpiHolas plririum fummorum Pontificum in
unum codicem coegerat. Idem etiam anno 525. Cyclmn Pafchalem annorum
XCV. deícripfit, quo poílea Romana
~cclefüi.
ufa eíl:. Dionyfü laudes Caffio–
dorus profequitur in libro de divinis Leaion. capite
2
3.
Cum Monachi illam
tnefim de uno ex Trinirate incarnato, ac paífo ,' ex Epiíl:ola
S.
Procli ad Ar–
menios excerptam ddendere teftarentur
~
Fdicianus Pafior Dionyfium Exiguum
rogavit, ut eamdem Latio donaret, cui ille morem gerens , pra-mifit pr:efa–
·Üonem, qua Mcnachorum Scytharum propofitionem propugóavit. DemonHrat
Ndtorian9s Theodori Mopfoeíl:ienfis difripulos Symbolum depravaffe,
Jieatam
Trinitatem fic unius
effenti~
pr..edicantes
,
ut Cbrifium Dominum noflrum conditorem
univer{italis, unum ex Trinitate nullatenu1 [aterentur:
unde fequeb:itur duas fÚif–
fe
jrxta ipfos perfonas
in
Chriflo, quarn impiam hcrreÍtm Synodus
EpheGna
confixerat. Addit Proclnm eamdem ronfutantem , docuiíle ( hri!lum :
Deum
'F'erbum zmum de Trinitate
e/Jt
&c.
&
pro
f
alute no[ira
,
et1mdem verum hominem
faílum, unum man(i!Je Filium , ncc quartam in Trinilate r:revif]e perfonam. Et
quitt
mmc ob ,1liq1.1ibur injeéhim fcrupulum, de vera Fide . trepídatur
,
unum quemlibet ex
Beata
Trinira::? pronuntiare diffugiunt &c.
Ubi eamdem propofitionem egregio
S.
Augu~ini
teílim.onio confümat , ex lib. r
I.
de Ci vime Dei cap. 24. quod
)pfum póíl:ea etiam adduxit Joannes
II.
cum cauffam abíolvit • lnitio autem
pra:fationís dic'it Dionyflt1s
eam r.iunc Ecclef;is motam qu.tfiion·em
,
ex quibus iif–
d.emcomentionibus Roma: fervemibus , illud opus
a
Dionyfio e!ucubratum
fuilfe colligitt:r.
·
,
Faufius
Sen:itor Romanus,
cwn
maxime ea cóntroverfia doél:on:im ·hominum
ingenil cxerceret, ac varia: e.ffent diíputantium fentenria: , confoluit per lit–
ter:is nefcio quem Trifolium Presbyternm, cujus ad Fauíl:um refcripta ex
Sir–
mondianis fchedulis profert labbeus 1om. IV. Concil
:i
p:ig.
r)
90.
fub hoc
plane
exordio:
Manéfore
·mihi
dignatus es, Monacbos Scy1Jw a Confiantinopoli ad–
veni/Je ,
qui
.unum de T1initate prtedicant crucifixum
,
fperans a p1rvita?e mea
,
fi
tale a/i.7uid in doélrina
Palrum
repererim.
Non erat illa qucrfiio prindpalis , fed
mi pra:notabam , altera ex· priori reB:e deduéta , qu:e tamen afperi'or piis
quorumdam ami.bus videbatur . Trifo1ius l1trinque eamdem uppugnavfr , fci–
licet tum
e~
parte fubjefü , turn eriam ex parte ptxdicati • Cum h:.ec de–
mmtiaífet:
Vita quidquid quatuor Synodi in de/initione Fidei non pofuerunt;
paucis
n1yHeriaTriniratis&
Incarn:i,~ionis
exponit,
dein
argumenta
contra
memorat:?m
' pro-