1000000212

168 / 840

IH C O N T R 0 'lf E R S I A l T.
11_. Hi .ab legatis,. a~iifque rej~~i, quod. peregrinum & Chalccdonenfi Syno-:
,,. G do maud1tum, ac mtmrne neceílanum add1tamentum extorquere vellent ira
Sugg, erm. . . * y · ¡· · · · l r. >
&c. polt Epilt. percJt~ ita .1anum m pr.11ms ,ropu ~rem lUUll_l cornmovent, CUJUS affinis erat
;:~. Horm. P· Le~nttus •. Qm cum Legaus.eg1t fapws , maxune curo Epi.fcopos gentis fua: ,
*Ib.&c,66.& & mter .altos Paternum To11_11tanum h.rrefis accufaífen~ • lg1tnr ~pe fua de¡eGti
'7· Monach1 .Romam ad Horm1fdam co~fugerunt • * Qu1 ab Legat1s , ut ne iíl:is
aures faciles accommodaret , admon1tus , humaniter eos acce¡~it , & ad redi–
tum ufque Legatorum maníuros fe effe pollicitos Rom:r habuit. Ibi tumultpa.
ri , ac ·turbare ?mnia perfeverantes., ad longinquos Epifcopos .de Fide, ac
dogmate Cuo fcnpferunt • Extat Ep1íl:ola Petri Diaconi, Joan'nis, Leontii, }oan.
nis alterius. , ac cetirorum in cau!Ja Fidei a Gr:ecis ex Oriente Romam· mi{sorum, ad
Fulgentium , & alios Africanos Epifcopos de incarnatione , & gratia Chrifli ,
iu qua opinionem fuam explicant • Cui refcribens Fulgentius luculentum. de·
eodem argumento librum mifü. -·
•d"r'a''Ep.7o. * At iidem Monachi majus aliquid aggreffi etfam popuium Rom. ad fedí..
ª 11
• tionem incitare conati funt, & ad Regum íl:atuas confugiemes Fidem publicam
implorJire non dubitarunt. Sed fpé fua falli clam ex Urbe dilapfi funt;
De hi·, Hormifda Papa Epillolam fcripfit ad Polfdforem Epifcopum • Q1am
quidem Maxemius, tamquam foppofititiam, quoJ Romanum Pontificein palan;1
oppugnare vereretnr, confutare efl: aufus: eaque Refponfio io Tomo IV. Biblio–
thec.r PP. legitur. -
m. Sic illa fermonis novitas initio & fufpeéta fuit, plofa eíl: ab Ca~
tholici-s, ipfoque adeo Romana: Sedis Antiftite Hormifda . Q.ui quidem non pri–
mus illam repudiavit. Reprehendcrat hanc eamdem in Petro Cnapheo, annis
ante fept~m circiter & trigintJ Felix. tertius, Zenone lmperatore . Qui· anno
Chrifii CCCCLXXXm. de Trifagii additamento ad Petrum fcribens, expoflu–
lat cüm eo inter alia, ( 1 ) quod media in Ecclefia pr.rdicare aufos eflet, Vnum
de increata, & indi,uifa 7rinitate e(1e paf1um. Ac fubinde cauffam ad1icit , ob
quam cavenda vox it1a fit: nimirum quod & piures etfe Deos inde fit confe–
quens: n e Patri confobfiantialem eífe Filium. Etenim quod pati potell: in fe–
fe, non poteíl: ejufdem cum eo , quod pati nequic , etfe fobfiantire- • Quare fi
unus ill , . qui paffus dicitur, Fitius eíl , alterius videtur elle natur~, ac diflin–
aus a Patre Deus, multoque magis ab Spiritu S. Ita tres exiílent Dii. Hinc ap–
paret quo fenfu emmtiatnm iíl:ud C:itholici rejecerint , ac damnandum exifü–
rnarint, e0 nempe quem Petrus Cnapheus tum in illo pronuntiando , tnm in
appendice Trifagii pnblicanda, itl animo hab~erat; uti pa<fum ipfa Divinitate
Filium alfereret • Q!.tod fi probus ac legitimns fenfos verbis illis adhibeatur,
non ut um1s ille de Trinitate fecundum communem Trinitatis fobíl:antiam , .fed
et in carne·, humanaque natura idem patTus ipfe dicatur , nec dubitatTent illi,
qui ea funt offenfi voce, Pontífices hanc afcifcere ; & qui deinceps fecuti funf,
facile· eamdem , comperta re , probarunt
ot Teni. r,. -e.ihl. IV. Ceterum varia tum de ufu, & fententia verborum illorum extitere ju–
PP cd.3i8. <licia cloétorum, & piornm hominum , aliis improbantibus, aliis amitrenribus;
quib11fdam levi mutatione conform:rnribtJs ad ufum Catholic~ profeffioni~.
Difputat de eo inter. alios * Ferrandus Diaconus in Epifiola ad Anatolium ,
& illud effatum rnernr, ac qu~ contra folebant objici refellit. Opponeb,rnt autero
ex adverfo Enty:hi rn:e fn[¡1i cionem h:erefis, ta1nquam Diviniras ipfa palfadicatur.
Verurn r0tre Ferrandus, etfi ncitum pnrtermittatur , commode tamen fobaudiri
afserit illud , fecundum carnem , vel lmmanitatem • A.lii vero· Ne!lorünre hbis
inít-
(1) Fell.Ill,' onar.inCan.p.qr. v..cu' a-ui,.,r' e°xiAMa-Ía~ ÉTÓ/.....
µr.crn~ f-Í7Tt~v, é"n > <iv..TÍ)1$) Kcu' n:1p/w 7p1a80> 70 7TdSo> Ú7T!µ.>-:v!.