1000000209

u·

80~

111·

'E.cclefotm

únit'erfam iudere,

quam

Epifcopos' cogete

Concilium, ubi

fanél:iones illz condantur. Verom , his omiffis ,

rationes a Bafnagio adduéb:,

expendendz funt.

Concilium

Ni~num,

ait, Confrantinus Imperator indixit.

Noa

abnuo;

.id

ipfum

Alexander agnovit. Acceffiíle in eam convocationem indulgentiam

voluntatem Silve.firi, nullo

vetufris Scriptoribus prodente, ait ille, imme–

rjto affirmaretur. Quidni acceílérit? Nonne ipfe pariter Sylvefl:er Concilio

per'

fuosablegatos interfoit? Quodnam certiusejus indulgenticr argumentum, quam

quod ·concilium proponente 'Imperatore ultro admiferit SylveH::er, atque ipfe

cum

ceteris przfio adfuerit? Siquid volebat

rem fuam proferre Bafnagius ;

demonfl:randum illi fuerat, invitanti ad Concilium Imperatori reíl:itiífe Sylve–

firum; negaKe fe interfuturum; Epifcopis ne adeífent intimaffe. Tune demum.

nihilo fecius

conveniífe Epifcopos

Concilium habiturn demonfiraífet , .

'\'Íttas illi darernus man11s. Nunc vero, quandoqnidern res aliter fefe habuit •

aífenfum

Synodum przbuiffe

fuurn

Romanum Pontificem jure meritoque af–

firtl.lan~urn n~bi~

affumimus . Sed

:ilia.

fuppeteb~t c~uífa

quare

Confia~tinum

Romao1 Ponufic1s aífenfum vel exqmúv1ífe.

obtmmffe requum efl: jud1cemus,..

vel

faltem ut datum prrefumpfüfe; quod mm1rum nulla Concilii fanélio rata·

fuiífet habita, nifi Romaiaus Pontifex,

five

per fe, five per ablegatos fuos

fuf–

fraginm tuliffet; id enim Ecclefiafiico canone fl:abilitum afferit Julius Papa ill .

epifrola ad Orientis Epifcopos apud Socr. lib.2. cap.

17.

Non oportere

abfque

[en-,

t~ntia

Romani pri:JZ[ulis decreta Ecclefzis fancire.

Reéla ig

itur pofi

ulabat ratio , ut .

Imperator, Coocilium indudurus, .primam omnium Roma.ni Pontificis volun-.

tatern fciret

fi forte enim Synodo

Principe in.diéh Pontifex accedere reéu–

faífet, omnes ejus conatus irriti caderent.

Cur vero tam confianti filentio indulgentiarn hanc Sylvefiri in Synodi in-'

dittionem veteres omnes reticent ? Ha:c facilis ejus rei ratio fuccurrit, qu6d

cum ageretur de re, quam orthodoxi Epifropi atque ipfe prre ceteris

manus

Pontifex, ultra effla_girabant, ut fcilicet hrerefis adeo perniciofa, ipfaque reli...

gionis fundamenta tuccutiens, comrnuni Epifcoporum fententia damnaretur ,.

conficeretur, atque ita penirus eradicaretur, Sylvefirum in eam Synodum ha–

bendam paratiffimum

e{fe

norat Irnperator. Forte etiam idern Romanus Pontifex

fua!ionibus precibufque fuis ejus Concilii capiendi auélor fuerat. U t quid igitur

atlenfusSylveíl:ri in eamdem Synodum exquireretur ab Imperatore, quafi ambi–

geret de ejufdem Pontificis voluntate

Norat profeéto ille obfequutururn fe

genio Romani Sacerdotis;fi Conciliutn indicendurn affumeret ; .quare nu!la

ul–

terius petita venia, ad opus fefe accinxit. Hrec difciplinz ratio prioribus Ec–

ddiz

faculis obtinuit, ut Imperatores per fuas litteras indicerent Synodos, nul–

la ca de

pofiulata a Romano prrefüle peculiari facultate; probe fcientes

rem

gratam

pra!fl:ituros iifdem Pontificibus, quorum proinde affenfum

facul–

tatcm, perinde ac datam conceffamque tenebant.

In hanc

fententiam Hierony–

mus locuttis efl: verbis illis fupra ex Bafnag io produétis. Ita reponimus hete–

rodoxo adverfus · P. Alexandrum infurgenti ; ceterum vetemm tefiimonia, qui

aud:oritate Sand:i Sylvefiri non minus ac Confiantini congregatam Nicznam

Synodum

perhibent, habes ab eodem P.

lexandro recitar •

S C H O

1 O N

R.eligioft

Ccnfores hanc

Propolitionem notant ,

pag.

~h.

-Editionis primz,;

S]nodNS

COftloCata efl a Con/lan_tino _Impera

or~

•

R. Non

dog01atis

fed

faéti

Htftona: Q!.tzfüo

efr. Trecena decem

&oél:o

icrni,

qui' fane noverant a

quo convocati etfent • fe

Niczam ad

7"befcur.

Tbtol.

Tom. VIL

Eee

ma-