1000000209

633 / 1020

,- o:ruscu L P M 1I í.
;, 1ex abftinentiz amni~ fit ~f~ripta temp-oribus. $iqu!dem jcjnniu!tiVetnun\
,, in Q.uadragef~a., &fü~um m Pt:ntecofte, Aututrtna!e m ~enfe Se~11!1<? ~ Hyt::...
,, .inale aurem lJ?- hoc 9u1 eft Dectmus_, celebral??S; uitelhgentes <i1~1111s 01h1l
,, vacuum cífe przccpt1s~ & verbo Dei -ad etud1t1onem noíl:rarn ornma elemen–
,, ta fer_vjre: d?~ per ipfius mundi c:ardines, quafi pet quatuor E'vangdia) in-.
,, ceffab1h~er difc1mus , pr~d1~emus & agamus. "' _ ,
Singplanter aut~m de_ dec1mi.. MenGs, Sermone 6. hzc haber ! ,, De'="
cim1 Menús follemne 1 . a n0b1s nunc annua efl: confuetudine celebran.-.
:: dum: quia plem:m juftiti~ e~ arque pietatis , gratias divit?-~ agere largitati pro
,, fruéhbus, quos rn _ufum honunum fecundum ~1.u~mz Prov1denti.r· temperamen..
,, tum terra produx1t. " Et Sermone 7. :u Decun1 ergo menfis jejunium, quod
,_, Hyemalis eft temporis, ad agricolturam nos myfücam v9cat; qua fegetum ,
,, & p:ilmitum, arque arborum vires , quibus humana fubíl:ehtatur infirmitas ,.
,, fpiritaal.ibus ftudiis excola.ntur : ut Dominicus ager fuis ditetur impendiis,
,, & qnem numqtum expedit effe fine frnétu, de propria fiat ubertate f~cun.
,, dior • Quod. ,utique intell~git ~anétitas veíl:ra a_d totit~s Ecclefire profeétuni
,, effe referendum: quorum m Flde germ~n eft, m Spe mcrementum, in Ca-
" ritate maturitas , &c. " _
De Jejunio Pentecoftes Sermone 2. de illo habito fic :,, Cum in die
,, Pentec-0ftes, cpaem a Pafcha Domini quinquagefimum us , prorniífüs
,, a Domino Spintm Sanétus expeétantium mentes majori quam umquat"l'.l co–
,, pía , & clariore prrefenria fure Majeíl:atis impleverit, manifeíl:iaim_e patet in–
,, ter cetera Dei munc~a, jejyniorum quoque gratiam, quz hodiernarn Feftivi ...
,, tatcm indivifa fubfequitur, tune fuiífe donatam : ut ficut fuit concupifcen–
" tia initium peccatorum, ita fit continentia origo virtutum .. "
Et Ser~one '4· de codem Jejunio. ,, Ad hanc ergo utilitatem nos, Dileétif–
" fimi, pr.rfens rernpus invitar, ut a Refurreétione Domini ufque ad adven–
,, tmn Spiritus Sanéti , quinquaginta diebus emenfis , quos in l~titia pr:icipne
,; Feftivitatisexegimus, ad jejuniorum remedia -recurramus, ne forteper occa:
,, fionem jejunii blandioris,aliquas negligenti~ culpasdeleéta.biliumufus inciderit."
Deniqne de Jejunio Menfis feptimi Sermone 5. hzc ait ·: ,, Sed quia iil.fidi~
,, diaboli etiam inter talia ftudia non quiefcunt, reétiffime in quibufda.111 ar–
,, ticulis remporum, vigoris eíl: noíl:ri :reparatio iníl:ituta; ut ubi de dementia
" ca:li, & ubertate agri poteíl: mens prrefentium bofiorum a.vida gloriari, & i11
,, ampla horrca fruétibus cóngregatis , animre f~ dicere . Habes multa bona~
,, epulare : ibi quamdam increpationem di vinre vocis accipiat -, audiatque di–
~, centcm: Stulte, hac noéte repofcunt animam tuam a te ; quz autem pr<Epa...
,, rafii, cujus erunt? " . .
F.t Sermone 9. de eodem Jejunio feptimi MenfiS , rationen1 genetalem af–
fert cur Jejunium Quatuor Tcmporum foerit iníl:itutum . ,, Ideo ( inquit) ipfa.
,, continenti:r obfervantia quatuor eíl: affignata temporibus, ut idipfum totius
,, anni redeunte decurfu , cognofceremus nos indefinenter puriiicationibus in–
,, digere , femperque eífe nitendum -, dum hujus vitz varietate jaétamur , ut:
,, peccaturR quod fragilitate carnis & cupíditatum pollutione ·contrahitur , je–
,, juniis atque cleemofynis deleatut. "'
Refpondet Dallreus lib. 4. de je¡unio , cap. 7. Romanam quiden'l Ecclefiam
Lconis J. temporibus quatuor temporum jejunia obfervaífe , negat vero hunc
fuiífe univcrfa: Ecclefiz morem, ·
. Contra, ~n&us Leo c¡uatuor temporui:n ~ejunia ab un1verfa Ecc.Iefia obfetvari
c!ifcrte afferit Sermone 7. de jejunio dec1m1 Menfis , cap. 2. ,, H1s aútem con–
.,, verfionibus ( inquit ) per providentiam grati:e Dei addita funt fanél:a. JeJ~t»
nia , quz in quibufdam diebus ab univerfa Ecclefia dev.otionern obfervaim~
,, gene~