504 / 648
f)
E
e
A
It
1 T A T R. -
gentem
:ltllmJ
difpoMcionem
J
¡'onge alienas. effe a co:nmemis
Pfe~domy(Hco~
rum. Nemo nOH vídet etiam, hyporhefes tlbs reducl non poífe
In
permanen–
tem
anun~ fanét~
fiatum:
ac ifl:os cariratis affedus potius momentaneos e{fe,
quam
confrantes,
&
perennes. Nemo oon videt demum,
in
pr:rdlétis fanétis
aní mabus vígere amorem De
i,
non Colum
fummi. in fe
&
fih; hani,
fed etiam
fummi boni nofiri,
.no(hreque beaticudinis obJeéCi vre. .
. Addit
alia
exempla
~ale(ius
Capitibus
9.
10.
&
11.
fcilicet
Citbara!di
Fides
¡itllCantis io obfequium Prínci pis,
c~ci ,
[amen
oc
Principem non vldeat,
0&
f
ur•
.di
etiam
ut ·vocem ejus non audlat: ítem
pu?ri
ingratulll fumentis cibum ,
ur
matri fatisíaciat, ipea marre abfellre:
Rachelif,
&
Lite,
quarom alteram
di1exerat
.Jacob
tamquarn
{ponfam,
&
alteram
illicj(J
etiam morus
venufiatir
il–
liUf.
Hzc faoe
amoris puri perfeflionem
exprimunt, non illum fol vunt
omni ad
nor refpeélu,
ac intuito. Mmime
Jub~l)t,
ab
an ,ma calta jntimam repudiari,
qu:r amori
Dei
felicitas,
&
pax ,
&
quies inefr; fed
ind,ifferentiam
IOlinuant
erga cetera fpiritualia gaudia,
&
bO)a ab
amore diftinéta •
H<lc
diligenda
f~nt
juxta modum
a Dei
voluntate
przfbmtum : ae etiam negligend:l omnino,
fi
divinum
iLl
eis non affuJ(erit beneplac lcum. At lieri non poteO:, qUOIl1I–
nus ' an1ma, qua: diligit Deum,
ac
Deo fruicur, poe iri fe przcipua
ac
maxirna
felicitate [eneiar, quz
ab
ipro amore Deinon diflinguitur.
Sunt ergQ Patrum ple'rique, qui amoris per.feéHonem
in
anima calla
vigen–
t ~ rn
expendentes,
illulO
iocelligunt
cum
Dei
fummi in fe
&
fibi
hon;,
mm
honi no–
flri
a·e a:terna: beatítudinis: elu[que perfeétionem collocanr
In
ipfo amore, ipfi–
u[qlle amoris intima . felicüate, quin opus (it al·ja qu:rrere fpirit.alia g:tudia,
&
bona
ab
amore diChnéCa.
In
eodem amore diftinguunt alii
intstitum
ild Deum {um.
mum in fe
&
fibi
bonum
ab imuitu ad ip[Uffi
{ummum honum no/hum.
IlllHI}.e{fe r:r–
(ipuum,
&
perfe6borem docent; ifium non excludunr: perfeétlque
fiatum
homi.
nis
non agnofcunr, in quo
fe
in pr¡fciPuo tantum iUo a8u
exerce'lt cariras.
Cari–
tas io patria
uno indivifo aélu
omoes attingit,
primariam,
&
{ecundariar,
div¡nz
amabilitaris rationes:
eafque
pluribus aétibus attingere caritas in
vía deber.
e
A . P U T
X LVI
J.
Caritati inefl pote/las,
Ilfficia
qu:eque bontt,
ae
'()jrtutes ornner perficiendi, ea reforen–
do in Deum finem IIltimum
~
quera ipfa diligit.
H~c
re/atio partirn
e/l
prtecepti
,
&
partim con{ilii,
&
quomodo.
Pr~ceptHm
relationis in Deum impleri debet
"au
prima~ío
cttritatü,
lit
jufiificante [eu diligente
&
appretianu Deum fuper
omnia
,
veZ aéluíJ!í
&
exprefJo, vel manente virtute.
Thvm~.
dquinatis do{lrin:z
..
proponitur,
'1u~
deincepI diliglntiur illttfiranda efl.
l.
INcer
qu~mptures
cariratis przrogarivas, quas
haét~nus p ~ o
modulo nofiro
I
e xpofUlO1!JS,
potefiar
;tia
tOCllnl haber, qua
valet
lpf,l
vlrttl~eS
o nnes
10-
feriores& ac officia
qu~que
bona complere ',
&
perficere; ea refertndo
IR
Deum,
rermn
ornnium linem
ulc imum, ¡pea cariCdre dileétum. Spartam ifram faris
a
nobis ornaram arbitramur Ca pitíbus
5'.
&
6.
Tradidim
IS
na q ue:
Caritatem re–
liquis virtut ibuI prtRcellere dig'litate,
&
perfec1ione: ·
~am
efJe {inem pr¡fceptorrrn , ac
T4diccm,
(:J'
princiPium totiUI merit;: adef)que virtutes omnes
)
ac opera
qu~que
bo'lllZ
,
in finem ohjeélumque caritatir '''data, compleri demum, ac per/ici.
Rela ¡onem
in
Dellm
lineen ultim
.m,
CJ l1 am
trlplicem
Schol~.
dillililguuot,
aBual-em , habitualtm) vir–
tualem,
expo[o imus tom communi
~anéh
Thomre ae Theologoruffi doétrrna;
wm
pec ll iJaribus
Sanaj
AuO'uO:i ni,
&
.A.n[elmi CancuarienCis d ocumencis.
Eg!':
U!
~a nd em
cap. 7.
de . magno le,
'l.iI.mandato, quo certís
'Vitte
nofir..t' temporibus prttClpltUY
mternus aé1ualiJ car,ita/¡s afJefiru, expreffaque operum relatio
in'
Deum •
Pecu·