500 / 648
D
Ji
e
A
R.
1 T A T R.
BernarJus, propria. edoétus experiencia, . ut
feli~itatem
patria:
jlm
experir i
videatur anima jufii, quam tam.
p~rfeéh
amo!ls
f~vore
donare Deus lar–
giffirne dignarur.
In
tanta dulcedmls . abundanuí1
VIX
·loemn
efi
defi<:ierio,
quo
Dw
reipfa unid in patria concuplfcamus; fed Deo ve1uti
jam
poífef–
lo,
in nobis
&
de nobis vD/untas Dei impleta videtm'.
Sed h:me demurn per–
-fedionern, fi
in
h4C
mortali evita
loruAl
ha
bea t ,
raro, interdum, aue vel femel,
&'
hoc ipfum raptim, atque unius vix. momenti fpatio, experiy.i
'hominibus carica-
tis perfeétioni fiucle;ntibus,
donatum efi.
.
" Jam collige plqra • .
l ,.
In hac vica pr<l[enti
fiatum
non dari, in quo
[0-
·Jum per.feéhffimus. pr<ldiétus amor )ocLlm habear.
2.
·Ab eodem amore per–
.feétiffin;1o, interdum . fi dopetur, nequide.m eogitalfe Bernardum, ut omnem
ad nos, noHramque felicitatem · refpeétum abdicaret. ,- Carieatem . in hcc
.:llatu. nQn e(fe .fine fpei. defiderio, ac futura: poffeffionis Dei intuitu.
4.
Ea
dell)Ulp in - eodem (tatu .cogiranda nobis effe, ac procllranda, qU<l yjrtutl1m
·culturn · promovt>ant)
Q
~nefic.iaDei
impe~rent,
nofque incítem ac urgeant in
Dei'
.3moris profeétum. eu.m P
[endomy.fl:jcorum .commentis pugnar
ex
diame–
tro tradlta a ·Bernardo doétrina...
. . 1I. Exfiat
locus alter Sanétiffimi Abbatis
i
fl
Sermone
8.
de
di
verfis.
Quin~
q~.le
hQminum fiacus di.ftinguit, qui funt fub Deo. Primus
en, "
quo [lIb
." , Deo ·ccepcrunt erre homines
~
qui
tamquam mercenarii
fub patrefamilias
vi–
), vunt. Hi fUt)t, quas in f<leulo videmus
aut nullo, aut exiguo defiderio Ifterno–
',,,
rum, velHt fub. mercede, fervire Deo:
&
ab eo terrena petere,
qu~
defide.
" rant. " Secundus efi: eorum " qui
tamquam Jervi
careeren, timenc,
&
me–
" tUUl1t ne fubigantl,lr pcenis. IQ ·quo [aoe
ftatu
converfio
dl:
exitufque a
" f<lculo,
&
incroitus vit:r. )) Timor quippe, etiam
ferv.ilis,
aliquam iqfen:
ad Deum converfionem, ac difponit animum ad amorem.
.
, Tenius ft>qllitur
admodum . proximus
,
&
quafi permixtus:
"
eorum fcilicet, qui
"
parvuli adhuc
~n.
Chriflo
lac coneupi[c.unt, tamquam fub magifi:ro
&
pa:da–
" gogo vi ventes • Id namque convenit maxime
Novitiis,
qui
~imirum
fi
for·
" te
in
cO?1fola~ionibus medita~ionis
fanétte,
lacryrnarum, ' pfalmodia:,
&
cerero·
" rum bujufmopi
c.C1!perunt delfEfari,
quafi
puerilr~er
timent
neo
magiürum of–
" . fendarit, ne vapulent, defraudentur munufculis,
quibus. folet eos eruditos iI–
"
le benigniJJimus allícere
•••••
quoniam ardua
&
arda
el}
via, quz dudt
" ad vitam, .
tamquam par'l.1ulis
in
Chrifio
pa-dagogus
vob~s
,
:0
Filii,
ac
nutri-
_" cius necdfarius en, qui clorear, dt>d"cat, foveat
vo~,
&
tamqu4m allHdat
"
parvulis,
ac .
l]laliditiis quihu[dam confoletur,
ne pereat :rtas ¡nfirma _
,~
De
j ufiis hQminibus
in hoc narn [ermonem e{fe, dubium nullum, qui ' diligunt
Deum ulm
propter fummam ejus in ipfo bonitatem
,
tum
propter fummam boni–
tatem ejus benevolam nobis .& beneficam
,.
mque beatificam;
ita ut Dei boniras
. priore confiderata modo fit
prtfcipua, ac primaria formalis, ae firzalis diligen ...
di
Deum rat io,
ac
fane
fpe~ifica
caritatis juHifieantis: eademque
bonit~s
Dei altero fpeétata mod.o fi[
mintu prd'cipua, ac fecundaria,
ac fine dubIO
formalis,
&
finalis ratio,
ip[um Deutn dilig.:ndi. Verum inter
homin~s
jufior
propooit hoc loco Bernardus eos, qui
funt adhuc parvuli in Chrifio:
qUl nem–
pe
fimul di1igunt Deum
propter aliud
in genere
CtlufJ.~
materialis;
~imjrum
pro.
pter beneficia confolationum Jpiritualium,
quibus eontm animus
difponitur
ad
fúmmam Dei banitatem
confjderandum, eumque
propter ipfum diligendum
;
&
{loe quibus non adeo ipfi firme adhrerem fumma! Dei bonitati
~
ab eaql.!e
Jlropter id quod
ipfa
efl:, non moventur ad dileétionem _ Hac :de re
faClS
egimus. numero pr:rcedente. .
\~
1
•
••
Sequltur " quartus fi:arus
filii jam robufite ;ft.ztis;
qui fub
pacre
VIVlt ,
" . nee laCte
jam
potatur, íed
'lJtfcitur folido cibo:
oblirllS [ane
qua:
ret ro
' l
fune)