-4
g8
D Be · A R 1 T A T ,
B •
.impium forer,
in dileélionem Dei refpeélum habere ad mercedem..:
6
nempe qUtS
mereedem creatam
f~pe
diétam diligerer,
tamlJuam finem
:
tum vero ad eam obri–
nernfam
Deum adfumeret, veluti medium,
quod eamdem efficit : ac demum
Deum amaret, ve} potius eligeret pr9pter mercedem, Rerverfio elree omniuOl
perverfionum
f~mma
: .cum Creator ad creatllram ordinaretur, ae fummum
bonum divinum ad mInUS bonum creatum.
.
· 5.
Sed penere mercedem. effe finem amoris ex parte amantis, non. tamen ultimum
t
non efi c.ontra ratio.nem
amiciti~
•••
neque contra'rationem virtutis
:
cum beatitudo,
(feu
,vifio clara Dei, ae Oei cIare vifi amor, a,c inde proficifcens deleéhtio de Deo
cIare vifo,)
virtutum jit finis
•
Ita vero te habet ille, qui mercedem creatam ,
aur
beatitudinem creatam , aut vifionem c1ararn Dei cum eJus amore ac dele–
datione, .tamquam finem diligeret: ad eamqlle Gonfequenda-m adfuqleret vir–
futum officia"
maximeque amorem ,Dei,
quibus eadem
él
Deo repromiffa eft : at–
que fie amaret demllm, aut vellet fe in virtucum officiis exercere ,
maximeque
~morem·
Deum
propter beatitudinem, aut mercedem
~ter-riam. Reét~s
orJo fer–
'vatur omnis : quoniam viGo clara Dei cum amore beatifico, ae femp iterna
.deleétatione. eft
bonum longe perfeélius
quolibet: virtutum officio, ac Dei amore ·
j~
.hac peregrination,is via : unde reél:o ordine
cunod¡'to,~
illud prrengi, ac
di.
llgl
potefl:
tamquam finis.
.
6.
Finem inrellige
non ultimum,
ut fapientiffime docet Aqllinas.
Sumí ,. ac
di.:
ligi debet tamquam
finis fub fine,
(ut aliis utar verbis Aquinatis ,) vel
finis
•.
non
in quo
demllm
quiefcit
animus, fed
quo
animus
quiefcit
in
Deo.
Hinc
de.
roum
merces,
aut
beatitudo creata
ira diligi- debet , ut
ea
tandem
referatur
in
fummum bonum di'v inum increatum,
quod efi: fummum bonum ipfillS Dei , ae
etiam fUlnmulll bonum nofirum. Confule , qua: fuperius docuimus.
· 7.
Jam
pater, hujufcemodi mercedis reterlla: amorem non effe
mercenarium,
ne6
Illla infici
labe. Labem omnem eliminat alia folidiffima ratio, quam affere
S
l]'homas in Commentario Joannis Apofroli,
&
Evangelift~
cap.
10.
LeB:.]. Ver–
ba fllnt: "
Merees
poteft accipi dupliciter, fcilicet'
communiter',
&
proprie
•
Com.
" muniter quidem,
omne quod meritis redditur, dieitur merees.
Et
quia vira a'ter–
" na"
qll~
efi: Deus, meritis redditur,. ide0 ipfa vita reterna
merees
dicirur.
El<
:1,
hane mercedem
potefi, ae debet
qurerere quilibet bon
tlS
paftor.
Proprio
ancetn
ff
dicitur
merc.esatiquid fegregatum ab hereditate
:
&
ad
h~e
non '
deber habere
" reCpeétull? iUe,
qui efi verus- filius.
ad quem fpeétae hered itas; fed ad eam re ..
" fpeétum habene
fervi,
&
mercenarii.
Unde cum
'l/ita
¡fterna,
fir
heredita-s
no'-
_"
flra;
ql1i operatur, habens ad ea tn refpeBlUm, ope¡;arur
ut filius
•
Qui vero
" inrendie
aliqu.idfegrfum ah ea:
puta fi cerrenis, commodis inhiat,
&
honore
:h
prrelationis gaudet;
mercenarius
eft".
In
cafu nofiro non alia merces
qu~ritu 1i
~b
ipfa heredirate: undé mereedis reternre amor
ad
filitlm .
fpeétat;. non ad
fer-
.'pum,
auc
m'ereenarium.
.
· 8. Amari
D,ú,
ae meritis qu.ibufque noO:ris
in
hac
v'ía
comp-aratÍs;,
reddituF
vifio clara Dei,. ac Dei
clar~
viíi beatificus amor, deque Deo dare viCo Cem–
pite~na
fruitio
,H~c
igitur
eommuni
quadam
ratione
didtur
merces;
fed ha!e
e~dem
€fi:
hereditas filiorum Dei:
unde ficuti
bereditatem
i
iea
mereedem,
qUa! ab neredlcare
J1?rl
dill:iogllitur ' .
poteft ae debet
qurerere ql1i1ibet filius Dei.
Sed
hereditas
ilh
mi–
mmefiCtit
in
ipro bono ereato
"f
q'l1od alfert viGo clara Dei :' immo in
ipro Deo
con–
nílit, quod
eft
fummum bonum tum
in re,
cum
nofirum,
fua
Ccilicet
bonirare nos
efficiensperfeétos, beatofqu@. Qure demum
~l'gQ
hereditaf teterrra,
five
titerna mer
w
ces
qureritur, amaWtql1e)
efr
ipfe Deus beatitudo nofira"
qllarri vocant:
objeélivam ..
Hanc doétrinam fuperius expreffiml1s aliis verbis
ab
Aquinate
tradita~:
pe>–
nere merGedem,
(inquiente,)
elfe
fm8m
amor;; ex parte ámantis,
non
tamen
ulttmum.,
(Ion efi c.ontra ra!ionem
amicili~' )
rJeque contra rationem
virtuti~ .
".
DQ~
.