COÑTR.OVERSIA IV.
~
mundi
dilettione marce'C€it,
aia:
ad,
eum fervorem"
Spiriru Canéto
imfJam~
" mante, profecerir, qui nullo extingui frigore, nullo polEt tepore
lan–
" guere. "
pa.ria
{unt yerba'
apud
Gregorium Magmu»
Libro
z.
ill
Ezechie–
lem, Homilia
~."
De vircute
iR
vktutem
gradu'l effe:
&
tmamquamque
vir–
" tutem,
quafi .quibufdam
gradibus
augeri:
&
aliad
effe virtutis
exordia,
aliud
,;
pro'ventus,
aliud
perfettionem.
"
Rem
exp}ic3t
[emen~is
patabola,
quam
af–
fert Marcus cap. 4.
ver[.
z6.
nat.n
il1ua
in terram
jaéhHll
germinat in
her..
bam, crefcit
in
fpicam,
i.n
frumemo
perticitur.
Gra~l1s
Uios
caritati
Petri
Apofioli adaptar: "
Hába
Petrus
fu~rar,
( inquiens)
qui
paffionis tempore
.per.
" amorem Dominum
fequurus;
hURe
confireri
ante
ancillz
vocem
timebat.
" Erat
enim
jam
viridita~
in mente, quia
cr~debat
omnium Redemptorem;
" fea
yaIde
ádhu_c
tlexibilis
pede eoncukabílltllt"
timoris ' ~
Jam in
[piaam
Cur–
" rexerat, quando
eum
-quem
m0rit~ru.m
coo.ficeri
timuerat , nuntiante An- '
5,gelo,
jn ,
Galil~a
,vivePtem
videt3'at. S€Gl
tUfl'C
.pldñum granum
in fpica
pér–
" v&nerac,
qlundo
' veniente deCuper Spiritu,
&
fuam
metlren1
in
illius
amo–
" re
roborante
ita
folidatus
€Í!,
ut vires pf'rfeqQemitim
c:rfus
defpiceret,
&
" .R::-:demptorem
ruum
inter '
flagelIa
przdicaret."
t
-
In hocee
hominum
, juftirj~
áugm<:mto. ; quod
Parres,
& ,
Sc;ripturarum do–
cumenta produnt, innorefcit
fine
dubio
earirads fervor' , v€\-iementia, ¡n–
tenGo.
fIaud vera
diffiremur,
alilld
a
Scripruris divirns ,
ac
Patribus
indica–
ri
augmentum,
quod
~liquo
modo
extenfivum
·dici potdl:
illudque pofiemn in
repetitis
caritatis\ aétibus,
in
aliatum· vittutum affiduo
el.lltll. Ha:c
amplior
¡u!titite quantitas
non
oritur
ex intenfiene
; "
Gritur
aurem
ex aéluum multiplicita–
te
'.
qui
boni
funt,
ae reéti" Quo
[enfu
Aquinas
doeee
2. 2.
Qua:ft.
,,6.
Artlcul. 7.
&
13.
moduro effe
.dili¡,endi plus intenfive;
ac
modum
plus
dili.
gendi,
curi1
frequemes
dileétionis
aétus
elicimus, ac
pluri.bus
dutti
rationib~lS
diligimlls.
Vide
Caput
pxa-cedtms
numo
l.
:
111.
Catholicum
dogma
(onflrmat
Sanaus
Thomas
rarloomn
momentis-. –
Ad
aug!Denrum
carirat-is ,
ab[olu.tRm
~ertinet . d?étr~ha, q~am tr~~it.
1.
2 .
Qp.
'Z
4. Arele. 4. TheGs efl:
Cantas
Vlte
potefi
aügen
o
Rá!:lOnem
á~C1-pe:
"
~"
" hoc
enim
dicimur
eífe
viatores,
quod
in Deutn tendimut,
qNi
é
ultimus
fl-
. H
nis
noUr;e
bearit~dinjs .
In hac
alltClll
via canto
mttgis
ptocedi
Uf,
quanto
"
Deo magir
dppropinquámuf:
cui non
' appt'opinq!la~llr
paffibus
~orporis .~
(ed
;.,
ajfeflibus
mentis.
Hanc
a,utem
p¡-,cJfi:ntjuitatem
facl,t
(¡fritas
;
qÚtJ.
per lp(,atn
,., mens
Deo uníwr:
&
ideo dé
racione
caritatis via:
ell:, Ut
.t1OlIie
auge~
" ri. Si
enim
non
poífet
al:lgeti, jam f:cffaret
via:
pro~eífu~. ~~
'ideo
'Apo–
'" fiolus
caritatem
'via[n
nominat dicet)s ( Epiílola 1:
~~
Corltlt.hlOs
cap.'
J
z.)
"
Adbllc
excellentiorem viam '
vobis
detndrtfiro.
"
A
ugetl
felpfa
cant~~em
'in .via,
Thom-as
d.ocet':
q~oniam
uniW.(Clljúfqúe
(aritas
t~rmifi~m háb~t
Jli1
patrI a a
Deo
pr~nl[ael~m.
Sed
abfolute
caritatéirt Beátorutl'l
magls,
maglfque f>offe
au·
geri,
dubi~)m
nuUum.
.
.Obje'éta duo non
pra-tetmitto,
qu~
ThbnUs áffert ibi'dem,
3€
falvic;.
1-.1
t"nt
ell~
lucro
~
.Num."
t. "
Nihil
augefüt,
~iCt 'i/Jtal~!um.
á
DtJp}~"
ao.tem
eft
" quannras,
fnlíhe
,d,menfi-va,
&
virtullliJ.
'PrU1l3
Garuan
non
eGRVentt,
cum
" lit
quzdam
fpiritualís
perfeétié.
Yirtuál-iS
aurero
qN:iot itas
att.itflditut
[egundum
"
objeéla.:
feéUtldum
qua:.
caritas ' non
tefcir, quía
mirtitni
G~lFitas
diligit
o~" nia
~
qua:
Cunt
e~
caritate diligeAda .. "
U illm
virt'ualetti
9U4~'ittde"? fUP~9~lt
objeétlO.
cum
tit
duplex:
ac
deinde
caL"itaris
a8li!¡,
&
(arltatls
habltus
dlftlll–
g~i
d ebeht, ut ejus
quantitas
perfpitue innofefcat
f
Pri~am
panem egregie
exponi
e
Aquif)3S: "
Dicet'ldum,
qued
tarirafi
flón
éo~
V6t'ut
quantitas dimenfrva,
" fed folurn
qnanéicas
virt~alif.
,.
¡Ua
cO'nl1 íHe
Jn pál't'rbus
ex-~ra ~atres,
qure
fJ–
dune
extenfum.
1vkr:,lplwrKíl.:
quredaloll
ex-tenfi9
Etib~i cat'itaeit-i~beé;'
v.g.
in
repeti-
:
Dd
~
~