1000000208

•

416

A R , T A

tI!.

'" a quibus

fidei

lurnen accepimus, vd doarinam haufimus, débeant pra!ferrÍ

parentibus,

filiis

i,n ordine

bOrJa fpiritualia,

c:eternam beatitudinem

• "

AJelftem parrem tuentur SalmaatlC€nfes: pro negante pugnant alii Theologo–

rllm

plerique.

Ad fecundam

qL1~fiionem

fuperius induél:am re(pofldent laudati

Salmanticen~'

fes Theologi:

Ex parte objeéti

magis debere di?igi patrem .quam matrem,

ma–

trem quam uxorem,

uxorem quam filios: amore vera intenfovo, diligendam eIJe uxo–

rem primo

¡CiCO',

fecundo filias, ,deinde patrem,

ultimo matrem.

Prima pars ea

racione evincitur, quia

ex parte objeéli

illud eft magis diligendum, quod

,1 "

habet

majorem rationem boni: ·

fed

pater

[lila

jórem ration,em bon

haber, quam

,, '

maeer,

mater

quam

u«or,

h~c

quam

filii..

<;onLlac enim, parrem

in ra–

" t1'one prinéiPii

magis affimilari Deo, de·inde matrem;

pofiea uxorem:

~m" de

an~nta

cariratis Ínclinatione, diligendi func ipfi ord:ne cOlilfiituro. "

Pars

altera faciJe eVÍncitur: ". quia.

intenfio

amoris

c.a'ri~ativi:

attenditur

penes conjun-

I "

ctionem naturalem amanttum:

qua

uxor

habee prtmum locun3, fecundum

filii,

, " terium

parer,

uhimum

mater.

An ergo pocius- filio

extreme indigenti

fub–

veniendum Euerie" quam patri? 'Patronos habet utraque pars. Salmanticenfium,

: immo

Thoma: a'O'ímadverfio eft arco

10. "

traditam intiel1iigepdam effe do–

, " drinam

formaliter,

per fe,

(

ut inguiuflt : ) 10ql1endO. fciJicec de Benefa...

" aore,

Pacre,

filiis,

eO quod tales,

ceteris paribuf. Si

namque

ca:..

" tera non fune paria, fed aliunde adlit maximus excelflls providencia:,

vir–

" cutis, poterit mater diligi plus, qua

pater,

qu~li0et

alia perrona. "

Theologorum, quos laudavimus, uti verbis licuit, ut quid in eorum doétrina

ad¡9robaBdum effet, quid etiam emendat\one dignum, perfpicue

jnnó~efceret:

illa

rtemwm

iJ1lnotefcere~

Jie r

1l1ana

apJ?retiatio ampris

quam agnovit,

ac dQ–

cÑi~

r~omás.

A P U T XXVI.

])e

c.aritatis,

grati~ '

augmento errores jovini-ani

.f!eguaráorum

tiC

Lutberi.

Turn

abfolutum in fingulis jufiis

homini'b~sJ '

tum refpeéi-ivuTtl in homine jufio cum aliis

comparato, augmentum caritatis docefit facr&

script~r';é" ~

Patres. Rationum mo–

. menta expofita

Tboma. Objeéla folvuntur.

Ro exploraro compertoque ha&enus habuimos, carjtatis aétus prú cona"':

tU virium, quas grada' Dei fubm'jniflrat, magis mil111fql1e incenfos ef-

fici

poífe , ac imen(jonis

augm~ntl1m

dari in ¡pfo caritatis,

gratia: fanél::i–

ficantis habitu.

Jovinianus

Medlolanenfis Monachl1s,

f~culo

Ecclefia! quarto ad ,

bnem' vergence, id aufus eft inficiari, procufis error.ibus de jufiorum omniulll

~qualitate

i.n -merito, in jull:itia, in corona. Apud Hieronymum lib.

con–

tra illum , objiciebat ipfe fibi:

Q.uare jufius labotet in pace, aut perfecutionibus ,

nullus profeflus

'efi,

nec majara pr&mia?

Refponfio ejus erar:

Scias, hoc eum fa–

cere, non ut plus quid mereatu'f; red ne perdat, quod accepit.

Errorem

jnfeq~utlls

ell:

Hieronymus

loco citato: ipfumque damnaverunt

Siricius

Surnmus Pontlfex,

Ambrofous

Mediolanenfis Amifies, anno 389. in Conciliis. Exfiant

synodic&!

apud Ambrofium ,

in coIleél:ionibus ConciJiorum.

Juflos homines in caricare ,

13c'

gratia,

perfeétiol1e crefcere, admiferunt

Beguardi

docebaneque, eos tandem in -hac vira

ad grati& cumulum

afcender.e

poífe, qui non potret amplius augeri • Jpforum commentum refere

Antom.

nus

in Chronico Parte. 3. Tit.

lJ.

cap. 3.

§.

Homo

vita pr&fenti

.t~ntum,

talem perfeétionis g,radum potefi ,tquirere) quod reddituY' penitus impeccabtlts,

am: