,.\So
D
E
e
A
R 1 T A T .E.-
qua: caritas eorUnl el{ corde
eJi~i~bae
erga proximos. legitimo Ceneu txplican–
túr:
¿flexandrini clemmtis
con
[plClend.us.
przbec~r
GnrJfiicus,
aue horno perfe–
dus, vereque Myltieus, quem
v.er!s JpCe .
dell1!le~t
coloribus: Sanaorumql1e
Bernardini Clarltvallenfis
,
~ F~a~cifct
J'alefu
genuIna exponitur indifferenria,
<'fua: Dei fruicioni)
a~ bea~l~udJ.n1 a:te~na:, a:~erna:qlle
hertditati ae mereedi, :le
intima: demum amons fellenan nuntlUm Imlic Ilumquam, tametfi animo ita.
.affeéh , comparatique Sanétiffimi Viri elfenc ,
lit
confoJationibus ae Colariis
qua: (piritualia dicuntur ,
~a.
De? fubtrahenre, lubentiffime remmtiarent
2
ab
jp[o Deo
ejufqu~
am.ore
dlíbn~ls.
.
Argum~ntu~
10
TIrulo
fe:t~ltur,
I?e operum
relatio~e
in Deum per caritatene
.–
H anc
fiell poíle, aut velutl lOehoan mInUS pra:clpuIS, quos frequentius me–
moravimus,
cari~atis
acbbus, dubium nullum; fed eam denique pedici aéhl
iiJo primario debere, qui efi dileétio,
&
appreciatio Dei fummi in fe ae fibi
boni fuper omnia; lueulentiffime exponie Doétor Aquinas. Hujufce relationis,
qllemadmodum
&
dileébonis aue caritatis prreceprum novis curis diJigentlori...
"bus illufiratur: quod in ipfo negacivllm
eH: ,
tJt
inquiunt , quod affirtnativum
..durntaxat, accuratiore Hudio diftinguitur: ejuCdemque przcepti fub utraque
-ratione urgentis tempora definiuneur: qUa!ve
illil!
fint , qua: ex viola'to pra:ce..
p ro multíplices eon[equlll1tur omiffiones, diligentiffime Thoma facem aecell.
¿ente demon fira nrur. Tam fubl-imi,
&
lucido,
&
inconculfo ex principio ha:- .
r efes,
&
errores,
&
inepea comment" eJicuerunt imprudentes, aut minus cauti
homines, medium bonum omne opus carícatem ínter
&
peccatum ioficiantes;
au t tot idem faltem concomitantes lingulis aétiblls, qui in hominibus impijs
&.
l'eccatoribus in Deum reJati .non Cune,. novas aétulles omiffiones culpa: labe
infeétas adjungentes. Re fe IIu: eos AqulOas data opera: ae falle confona Cunt
,di
vinarum Sc::ripturarum,
&
Ecclefiz Patrum documenta: minimeque ad verea.
-riis faver
Allgufiinus.
cujus pugna: ratio ad verfurtl
Julianurn Pelagianum
inA:ituta
pro
modulo meo, fin minus pro dignitate rei, perquiritur, eXI?enditur,
de~
clararu rque.
.
Poftrema TituJi yerba funt',
De caritati'f interitu per letbale peccatum,
Quis
il~
Jam interire poffe in hoc mortaJi corpore, ac inceritum ' pati , inficias iveric
'1
Fuere [amen, qui hlln cce caricaeis ineeritnrn denegare aufi fune, aIla
&
alia.–
~uB: i
racione: ac ' fuere, qui fophifmatis excogicatis intercludere fe poffe fores
Olmles cenCebane , per quas in animam jufii, hominis mors ' -caritatTs
pertranfi~
,re t. Dogmata fi de i vindico, imbecillis humanre mentís refello commenra, dí–
vinOL'umque Eloquiorum ae Patrum germanatn doél:rinam pando, ae prcpono •
. Hojufcemodi argumentorum, qua: in opere perrraétantur, nobiJitarem ac
pnrfianciam infuCeari potios, quam illufirari, an forraffequifpiarn fuerie qui
reponar, fubti Jioribus quibufdam quas
it~veho
qua:llionibus, ae documenris qU2:
nado fubtihtaeem fcholafticam redoJentlbus
¡>
Id vevo primum milri vicio verti
colore nullo porell, ae fi graviffimas ad Fidei dogmata pertinentes qua:fiiones
minus diJigenter egerim , allt Eloquiorum divinorum (anétiffima effaca, Pa–
t rl1mque tradirionem nirnrum paree propofucrim,
&
fi
quid
po}i~iorjs
lirtera–
tu ra! occUfrerie, ioraétum jlJud pta:terierim. H<re immo (unt, aut: mihi viden–
ttlr, omnia wmlltatifsime pertr:tétaca ,
Sllnt
vero fubtiles qOédliones, qlJas
il1w
¿tlcere l¡euit, longe lateque difcrepantes ab iis Theologorum de Schola, quos
ira li appetl (),
!lUna
eos fraudari vel im debita laude, non raro inutilibos di–
fceptationibus, qua! ullo fine doétr ina! difpendio pr.1'reriri fortaffe porui{feot .
une enim quadl:iones al> ipfo Thoma Aquinate, folid.e ae fana: 1heoJogia: Ma–
gHlro ,
m?t~,
&
attae : aut per lefe gravifsim:t, <lut gravioribos argumentis
C:lllCíd:¡ndls
mi rifice in[er"ienres. Sane eriam clari(simotum Interprerum Cub·
(les
commem<ttii.
qQ~
eo
con61io
adhibere licnit
~
UL
ve! ipfa ab Aquil!atc
tradl-