218 / 648
-–
I
e~S
D E
e
A R 1
T A T 2;
Hine fequitur nobiJiffimum, ac fummi" momenri primum iIlud
argumeiilim;
quod
f
peétac
caritatis vim jufiificandi hominem,
r[:r
appretiationem Dii fuper omnia·
Hominis jufiificationem caricad ullo fine dubiO, ac fine ulla ambage ,
tri–
buunt eloquia di
vi~a
: fed ípCa di vina eloquia varios indicare fen[us viden"
cur, quos diffiúio moto in Scholis ampleétuntur varias in partes abeuntes
Theologi. Multiplices caritatis aétus diftiQguere opera: pretium fuit, eofque
frequenciu s proponere, ac d iligentiffime iHufirare, ue ille demum perfpicue
innotefcel'et , qui ad juftitiam obcinendam , quocumque id accidat modo, ne–
cerrario pofiularur. Al> aétu caritatis, five tranfeunce, Ut ajunt , five intus
latente
ac
ma~ente
in
cor.de,diffinguie.
ha~ir.u·m
ejus communiQr fententia :
,&
huneee hablcum
a
grana, qua: fanéhficans appeHatur , fejunétum putanE
alií, non
ªhL
Varia!
j
&
adverfz, qua: "¡gene, pra:cipua: recenfentur opinio–
nes : qua:ve Sanél:iffimo Aquinati placuie; frí.tdio diligentiore enarraeur : fed
quamlibee felegeris, intaaa fimul manere Scripturarum,
&
Fidei fublimia do–
cumenta, facillime deprehendes • Noo omni caritate, etiam perfeda,
juftifi~
cationem perfici in hominum corde, enuntiant propofitiones vulgo
.Bajante
di..'
éta:, qua: refutantur: qua:nam illa vero perfeéta dici debeat caritas, qUa! ad
juflitiam extra Sacramentum, fed eum voto Saeramenti, aut Baptifmatis,
al¡
t
Pcenicentia:, confequendam fufficiat, diffideO!: pugnantque Theologi • Apenif–
lima Thoma: noflri
fente~tia
eft, quam alienis defGrmari inrerpretationibus
potuiffe, mirario fubit:
~am
fci'líeet expoCci, ae fufficere caritatem, qure ad
notam, gradumque pervenerit amoris
Dei
fuper omnia, aut iplius Dei fuper
omnia appretiationis. Quid vero
?
Nondum confeétam reru erre, patet ex:
inveétis, qua: agitll1tur, difficillimis fubtilibufque qureftionibus. Gradum illum,
aut iIlam perfeétionis notam, quam vocamuSo amorem Dei fuper olnnia, vel
ipfius Dei fuper omnia appretiationem, fumi ópo'rtere tantum ele objedo, aut
bono amato propugnant plerique: arbitrantl:lr alii, opus etiam effe intenfio–
lJ(~
ae fervore ejufdem amoris, liberas alias omnes creaturarum dileétiones
excedente : ae Theologi demum {une , qui appretiatienem medium veluti
quemdam tenere 19cum , ae f.lne fine pra:valence dileéHonís fervore perfeétam
confifrere potfe, 2cerrime
conrendun~. ~ra
viffimam ego
UE
rite qua:frionem
dirimere valeam , lento gradu progredior.
Vat~as,
affero, ae declaro ., qua:
mrinque magno animorum a:fiu propugnantur opÍniones. Viros doétiffimos,
quos in hae via plurimis obfita difficulcatibus f'equi vifum efi, duces pra:fri–
tuo . Intaétum relinquo nihil pro modulo ingenii, ut germanam Thoma:
A–
qninatis mentem ad fequi licear , exploratofque habeam PatrUl1il Ecc1efia: fen.
Cus: pr.¡ediétamque demum caritat'is
perfé~ionem,
qua: ad jufiitiam extr.l Sa..
cramentum adipiCcendam requ'iritur, ae fufficit, ex urroque capice, tum oh–
jetti aur boni atnati , tum inten(;jonis ae fervoris in aói:u ,.
r~petendam
elTe
condudo. Hine vero di1e'étionis eriam i\lius, qua: ad juflificationem in Sacra–
mento percipiendam pofiulatur, tametfi aliam
&
aliam diffidentes Theologi
deNnianJ:, perfpicuam mihi videor effigiem delineare.
Sequuntur in Titulo argumenta duo,
De caritatis ordine in fubjeEtis diligendi¡,
objeélifque, ejufdemque intenfione autintenfionis augmento,
qua: lucem affel'unt fplcm–
didiffimam
~
ut fuperior magis illufrretur controverfia, firmemrque. Motis ab
Angelico Thoma quzfiionibus inha:reo, Sanétiffimorumque Patrum Ecclefia: do–
cumeAta [equor :
hif~ue
facillime ordinem lieet ratefacere, quem cufiodic
carita-s , tum in diligendo bono, quod ip[a Deo vult , fibi,
&
aliis:
tum
in .modo , graduque fervoris, ae intenlionis, quo bonum illud velle Deo ,
fibl ,
~
aliis deber. Hinc multíplices accedunt caritatis refpeél:us illi,
ex
qui–
bus proficifcllntur appellationes,
allt
nomina ipfi indita caritati,
complacenti~,
benevolentic:e,
ami,itj~
>
concupi{centite cafite,
itemque
caritatis proprie
diél~
'.
qua:
dlfrm-