O P
tJ
S C U L M
IX.
11~7
bcceptio ;
Nifi
•liud 8ic.
Ex contextu
&
circurnílanti'is
videri
póteíl:
Audor
voluiffe , primum
licere aliquitndo uti .fcientia ex confej]ione acquifita
;
dein vew
appof1.üffe refüiétionem,
modo fiat
fine
dimC/a aut indireéla
~evelatione,
&
grai;ra–
mine
p~nizentis
:
ac tum poflr.emum feciífe exceptionem ab hac ipfa reílrifü@–
ne ,per verba fequeRtia,
Nifi
alíud
&c. ac
ú
dicat: Non licet cum gravamine
pa:nitentis,
nifi aliud
gravamen
vd
inc@mmodum
multo gravius ex non ufu fe–
quatur, in cujus comparatione prius merito conremnatur.
Cum autem ifh1d
gravamen
'lJel
incommodum
_,.multo
gravius
in telligi poífet de
gravamine
vel
incommodo alterius;
explicatio feu limitatio fecLJta eíl, quod intelligatur
de
gravámine
multo majvri
ipfius pa:nitentis.
z .
His nunc poíitis, prohibetur Propofitio ,-ejufque praxis , etiam cum :ta1i
explkatione feu limitatione iptelleda;
quatenus admittit ufum diétce fcientite cum
ullo
g,ravamine
p~nitentis
1:
adeoqLJe vetatLJr talis ufus , quandocumque grava–
men aliquod pcenitentis inde fequi poffet, etfi gravius etiam , & quidem mu!..
to
gravius, fequeretur ex contrario non ufu etiam
ipfi
pa:niremi; eoque ma–
gis ali is, vel etiam Publico: quo quidem
paéto
fapientiffime obviaturn efl:
pra:~
·textui vano, quo aliqui voluiífent uti fcientia
ex
Confeffione acquifita;
"/¡
g.
Ubi
ex
Confeffione novi , vel me noviífe puto, defedum pa:nitends, ob
quern is inidoneus 0t ut munus quodpiam obeat fine damno fpirituali fuo vel
etiam publico, puta Paíl:oris, pr:rcipue Monialium. Gravamen aliquod pa!ni–
tencis cenferi poterar ,
fi
ex
fcientia iíla ( abfque revelatione , quod ex
illa
procedatur ) removeretur ipfe
a
rali munere : fed prtttexebatur majus grava$
men ipfius & Publici,
fi
eidem muneri admoveretur . Iraque hoc erat ,
quod
propo!itio profcripta docebat; hoc, quod Cenfura Rom. doceri
&
fieri vetat.
Animadverrere licet acceptionem iíl:am Revelationis: nam ita banc aliq
i
vi–
dentur accepiíle , u¡ti
&
fraélionem [tgilli
;
nempe juxta_Jurifconfultorum axio-
ma: Non entium,
&
non apparentiurn, eadem efr ratio.
. .
·
3.
Magna Regula,
juxta
quam h:rc qu1bufdam pJacuiífe porefanr, erat:
Bo"
num commune;
f
alus animarum.
Sic obviam ibatur vit-iis hominum : fic confole–
batur promotionibns bonorurn ;
&
fimul oflendebatur Gmplicicas Ma jorum no...
firorurn, quibus religioni erat folver(? vel fic arcanum
iílud
facrofanéturn.
Ve·
r um
his fape repofüurn fuit, Bonum commune
&
animarurn 'falutiem .¡non
Jl).e–
lius curari, quam
JUxta
modum
a
-Chriíl:o Salvatore , omnifque boni A{iétóre
iníl:itutum. Is autern hoe Confeffionis arcanum inviolabile eífe voluit,
&
h{>c
ipfum ad
falutem hominum ordinavit; ut ne videlicet homiñes
a
Pa!nitenti,a,
quod eft animarum fuarurn remedium, abhorrerent. Cerera ergo media,
qui·
bus bona procurentur,
&
boni promoveantur , in
foo
reliquit vigore·: Pa:ni–
tentiam unice ad animarum expurgationem iníl:ituit.
Ad
Majares noíl.rosquod
attinet; fapien tes illi fuerunt
ac
fobrii' ( uti etiarnnum funt aliarum genrium
Theolo.giCathql~ci
in hac parte ) difcuntque malo
fuo,
&
adhuc
amplius
di–
fcent ni re!ipuerint, qui ab earurn 17egula defciverun.t, feciífe illos providiffi–
rne. Innotefcat
·modo
praxis ipforum nova.; perfentifcat populus quid doc.eant
faciantque ; fallar
fi
non fugiat
ab
eorum facro Tribunali utÍ apes a fumó ;
atque ita accidat,
ut
plurimi quibus alios accedere rninus
~ft
commodum, in
peccatis fuis moria ntur.
4.
Fuerunt
&
ali~
hic quzfüones,
qu~
nondum hujus Prop96cioni.s pro,fcri-
, ptione decifa
funt:
fed
cu.m
decif°' non fint , fiatum earum dumtaxat expo–
nerelibet ,
ad
inflruétionem pofieroru rn • Prima
&
pr~ciplla
foit
de
peccaro
n.onipfius prenitentis , fed compl ici s , vd alterius , de quo aliquid Gve jure
fiveinjuria per Con'feffionem pa:ni tentis SlcerJoti innorefcit • Multis
enim
oíl:enfum fuit, idem fecretum fuper illo fervp.ndum, ac fuper peccato pqn i–
tentis ;
quippe
quod
eadem
ria
sacra
pervenic
ad
notitiam Confeffarii ,
nwc
Mmmm
:z..
fere