1000000206

Jl.~6

MARTINI STEYAERT THEOL. MOR. EMENf>ATA .

merirorie, faciant;

pr~fertim

dum _jam ad .Fidem

difp_o~untur

• Q_uiµ

du:..i

bium non eíl: , -eofdem quocque fa:prns grattam \ Thom1füce) fuffic1entem ha–

bere, fed negligere, qu.a

co_nverfion~m

vemre poífent ,

~ed

nolunt, jux–

mox dicenda de graua fuffic1ente. V1decur Auét?r refpex1ífe ad loca qua:–

cfam

v ererum

ubi dicuntur Infideles influxum grat1arum

Chriíl:o non reci–

pere , talem

u~i

Fideles ab ipfo ut Capite fuo- recipiunt • Hoc autem ille

omnem

grati~

influxam extendit • ·

z.•

' Secunda citatur ex Thefi quadam anno

1649.

defe_nfa

fo~

S_innicbio:

nec

·admodum mirarer

petulancia juvenilis Difcipulorum

turb1s 1fiorum tem–

porum fimile quid aufa foret. In dies importunitate

ill~rum

?bruimur . Qua:

aJiunde didicerunt:, fub aufpiciis noíl:ris tueri volunt.

refiíl:_1m~s,.

dofüi...

na:

modefiiori

Schol~

noíl:ra: infifiimus ; audent quoque Smpt1s famofis

Magifiros graífari • Notum el! ad quid alludam ,

quo paéto Roma ulta

fü

tenebrionum nequitiam,

Librurnqu~

ipfum, quem tanropere adamabant.

Porro ad gratiam fufficienrem quod attinet, 1;umquam res __illius in

S~ho

noíl:ra explofa fuit,

fed

diferte recepta: ut ad Propp. Janfénu probav1

Cenfura

Lovanienfi

Aífertionem V

1 I I.

Nomen non tam cito receptum

fuit,

ob novirarem

quorumdam abufum. Ucrumque j1m recipitur paífim ,

quo prrecipue Declarationi nuperrima! facpofa: ,

ad SS. D.

N. Alexandrurn

1 I.

fuper materia Gracia: piures fubfcripferunt. Tantum velim ut

Grati.l

iíla

paullo frequentius fonet in eadecn Schola. Admittunt eam aliqui ; neque

umquam

negavi, prout ( qure fua eíl: Cariras) fuper nefcio cujus relatione

pr:ivaca publice exprobrare dignati funt

fed tamen Oifcipu!os illorum , non

i tem ut nofiros , videmus ejufdem gratire ope paífim difficultates enodare •

Unde illud filentium? Unde quidam

pudor? Sed

fperamus

nunc

faltem plus

ah·1uid aufuros.

4. Gra,tiam Moli niíl:ice fufficientem fimul rejicimus, nempe

qu~

eadem pe.r

ot'nnia animis fimiliter confiitm1s illapfa , hunc con vertit , iílum vero noa

convertir; immo minor fubinde convertit ,

non major • De illa fignanter

locuti func nofirorum quidam , dum grJtiam fofficientem impugnarunt

at.

~une

Thomiílice fufficienrem recipiamus íl:renue, .

profeffionem ejus etiam

l1benter pr:lferamus. Dicamus fimul, ut jam alibi dixi fapius; tantum abeífe

m noxia illa

ftt ,

a qua liberari deíiderandum: ut valde etiam utilis.

Cit ,

eílo eifeétum ad quem fufficiens eft, non affequatur

Utilis elr, quia effeéh1m

fa~t~m

dat al_iquem , ut Majores nolhi diél:o loco

Cenfur<f

fua:

annotarunt

milis

eíl:,

quia

per eam homo aliquoufque faltem ad bonum promovernr, ut:

per

al~am

gratiam facilius moveatur ad plenum effeétum: denique

perlcon–

!Umac~am

noíl:ram inutilis, feu fine effeél:u debito, efficiatur; urilis tamen eíl:

1n fe

1p~a,

multo utique magis quam Lex Vetus, quai non fuo , fed

Jud~o

ru~1

-y1t10, majoris illis damnationis cauífa erat. Ex quo elucet iíl:ius Propo..

fit1onis e_xcellus_, volentis orari, ut a

gra~ia

tali liberemur • Non hoc ora o–

dum:

q:a rn

p.otms pro ,conceífa, etÍI a nobis vitio noíl:ro negleéta,

in ·va ...

c~um

.recepta,

agen~~ grati~,

cum

pam ~ tentia

de negligenter habito

ejuf~Q-

Det dono •. Suppbcancium vero eni,xius , ut potentiori auxilio in firm1cati

nofha:

fubvematur ,, quo nempe infuperabiliter

indeclinabiliter a

,gat.ur

vo.·

luntas. notlra, deturque illi non foluru poíle

quod

parum profuit,

fed'

vet...

perficere pro bona voluntate .,