1267 / 1328
o
p
u
s e
u
L
u
M
I
x.
1i·o
lentius
o~e~dit,
quarn
foret infelix in
int~lli~enda
&
exponenda Antiqui
tate;
3.
Ita· 1g1tur convulfo fundamento,
facde
ipfa ha:c dofüina
refellitur
&
bre.viter rejef,t.l efi a
nobi~
.in
.Apborifmis
p. r.
difp.
2.
Aphorifmo
IV.
qui'. ca:
tahs. ,, Nemo peccat, qui 1gnorat , aut non advertit
inv_incihiliur
,
fe :igere
.,, male: efio fclat
&
advertat, fe ponere hunc aétum,
qui
alias eft malus •·
,, ·Alioqui peccatucn , non malum voluntarium, fed fortuitum foret.
, Eftque
fi~ili~ fen~entii
celebris Auguíl:ini. :.
>,
Non
tibi
dep~tarur
ad culpan: , quocl
,, mv1tus ignoras , fed quod neglig1s qua:rere quod ignoras • ,, Similia
item
habet Bern.
~~if\.
77.
co~tra .Abailardu~
agens de .Peccatis ignoran
ti~.
Neque
umquam cec1d1lfent hommes
111
Propofit1onem ex h1s duabus damnatis fecun-·
dam, nifi ut tuerentur i!lam Primarn • Quam interim ducn ampleétebantur
ne.ceffe. erat
ali~ q~o9ue, q~a::.
n.e ipfi quidem tenebant devorare
!
ut quoJ
et1am ignorancia
JUns
pofit1
v1 m
hoc ílam numquam excufaret , cum
&
illa:
fequela qua:dam
fit
primi
&
originalis peccati, utpote fine quo nulla p(orfos–
agendorum ignorancia fuiífec : quod item
&
motus indeliberati ·Concupifcen-·
ti~,
faltem in non renatis, eílent vera
&
nova peccata aétualia ,·
Et
his
plu–
ra: propter quz,
ut diximus, paullatim receífum
eíl: ab
iíla doétrina , haucl
dubie erronea ;
&
tametfi
ihtelligeretur
cum
ea
refiriétione , quam nonnulli
addunt, ut nimirum invincibilis dicarur ignorantia, qure naturali fiudio, abf–
qu
e oratione
&
aliis remediis Di vi nis, vinci non poteíl:; tamen ut minus ma–
le
fona.n.te,&
fcan?al?fa. Quid enim pejus fonare poteíl , quam
peccari,
ubi
pe
ccand1 occalio vrnc1 non potefi?
·
4. Sed hic
occimunt
aliqui,..
&
contenaunt, non
fati-s
recelfum a
t~H
dt>d:ri-
~
na, dum itum e(l ad hanc affinem ,
Non dari ignorantiam juris naturai invinci–
bilem:
irnmo hanc
priori
in praxi
a:qui valentem
faciunt • Quo in argumento
ita
fi bi
complacuit
nuper normemo Theologus,
lJt
non femel hoc
fuis Thefi–
bus inferuerit. Ipfo
eme,
ejufque eruditione
8!
caritate indignum.
Quid
ad
rem, quod in praxi duo qucrpiam :rquivalent ,
!i
alterum eormn
non ob pra..
xim,
fed
turnimdinem qua:
in
fpeculatione
elt ,
damnari
merueri r:
?
Turpe
erat ,_ dici aliquid peccato obnoxium, quod vinci non poteíl:.
Hoc
d·
nr.1abile
erat,
&
jam damn tum cíl:. Quid hoc ad doétrin · m, c:iua:
nihil
Gmil
l abet?
Vin'autem,
Vir
erudire ,
dígito
etiam palpare. -quod díco?
In
praxi hzc
iea–
dern forent : in
primis juris
naturalis principiis
non dari
·gnorantiam invin–
cilern,
immo nullam, ut S.
ThomJs
aperte
docet:
& ,
Dari earn q 'de
.
fed
non
ex~ufare.
Praxis utriu fque in hoc refol
vitur,
Peccare eum qui offe ndit
iB
prima
juris naturalis principia.
I
nunc,
&
ideo
contende,
non min us
pri. .
m
quam
fecundum
e!fe erroneum .
Primum
efl S.
Thom~,
ut dixi ,
fdo
an
non
orn nium: Secundum
&
nu\lius
efr, nec
ullius
fenfati
.eíle
pot~ íl.
Si
~r¡ui
..
vaknria font illa qua: dicis, quare non ut danmata
di:
h~c
fecunda Propo
i–
tio,
ira
&
damnata
eíl:
alia, ut vis, illi
zquivalens,
oblata.
fim
e
illl
¡i
'P.
Duffw,
oblata etiam a nobis ip!is in
De
1.1tatione anni
1677.
5.
teterum
difficultatern aliquam movere poteíl pro damnaca Propo6tione
ex his duabus fecunda , quod AugulHnus quandoque
eo
rec;urrat ,
ut Peccatz
ignoranria: v. g. jam dicat
elle
pccnas peccari
primi
&
originalis. Verum non
ille omnem eorum líbf' rtatem petit ex primo pe raro ;
fed
explicat rantum ,
qui peccare
horno
poffit
per
ignorantiam, licet iHa
ha:.iJ
dubie
con
relinq1 ac
eam liberta tem , quali peccatum
ipfum
Adami -perpetratu.m
fuit • Hujus erg?
' libert:ttis abfentiarn , quz certe grave jugum
efi
fuper fihos Adam , refund1c
in hoc faipius , quod
p<.l'na peccatis
fic
;
qua: minime conveniffec
~atui prim~
felicitatis, at nunc
conven it
¡;>ra:fenti .miferia!;
ut
proinde non
m1rum
fit,
ea.4
dem non obílante modo
peccari .
•
Thefaur,
'J:heol.
Tom. IV.
Kkkk
Di