1214 / 1328
u.oo
MA
lt
TI NI
5T
EY
A
BRT
T
HE
O
L.
MOR A
t.
6 ME ND
AT
A
autem non dfe grariJm
quam
hodie
q~idam adn~ittU~t
, ut eíl: ·
notorium;
5 • Atque h<?c
re~pfa
mihi íl:at
f;nte_nr1a ,.
~rac1_am
1llaf!1
quam
hodi~ j~i
admfrtunr,
non
fu1ífe eam qulm
~em1-pelag1ar:1
olto:i adm1ferunt: pro m1t10
fiquidem bona: voluntatis
&
fi?er ,
nul_lam
h1
adm1ferunt , niíi
forte
aliqtJi
propolitionem
illat~
quz.
~ere~
1nrelleétu1:
l?ro .
au~mento.
autem
fidci.
&
reli–
quz bona: voluntatis, m1h1 ev1dens eíl:
~dm1fi_ffe ~os gr~t1~m
,
ut. d1ximus ,
plane
~ug~.fhnianum
;
q~od
&
Janfe.nms alicub1
adm1m~
•
Quid.
~rgo
de
gracia
1pa ·modernorum d1x
r??
R.
ldem
quod
non nerno
~rforum
d1:uíle
fer–
tnr : Talem
e{fe
quam Maffihenfes
forte
non gravare adrh1füfent ,
fi
modo
illis
fuiífet
propofüa.
Sed non
ideo. Auguílinus ali quid de veritate remitten...
dum
putavit;
nequ,e nos hodie adhuc putamus •
'
D E.
L
I
B E R T A T E-.
'AD
merendum
&
demerendum in /latu naturte
lapftt non
requiritur in bomine
li–
bertas
a
neceífitate
,
f
ed
f
ufficit libertas
a
coaélione
•
E(t
3.
inter
5
~
fa–
mofas.
e
E N
s
u
R A
p
o
N T. I F 1
e
1
A.
Httrnicam
declaramus,
&
'uti' talem damnamus.
N O T
A
V I
I
J.
1.
pPopolitionis
verba
nón funt
apud Janfenium •
Qua:
proxime ruríus
:i.c-
cedunc , habentur
lib.
6.
de Gratia Chrifii
SalvatoriJ cap. 6.
§.
ult.
ubi
more fuo
tamquam
ex Augaílino hanc dofüinam ponit'!
.Q:lod [ola neceffitas
coaflion.isadimat
libertatem
,
non neceffitas
illa
fimplex
&
·voluntaria
•
Item
§.
an–
te.penNlt. R_uod {ola necefsitas illa violenta, fub qua arhitrium
premit~r
arque cogi–
tur, feu neceffitas coaélionil
,
libertati
ar.bitrii adverfetur.
Ex
quo
ultimo
loco
fa–
!is patet ,
quid
Auétor per
ne~effitatem
coaa:ionis intelligat . Idem vero et...
1am
explicaverat initio capitis , ubi
&
neceffitatem íllam fimplicem ac
VO·
htAtariam defcribit.
Duplex,
inquit,
in doílrina
ejus
(
Auguílini )
neeefsitas re–
peritur
:
una
,
qu.t operatur effeélum
f
uum et/í nolis
,
feu quantumcumque renita·
ris
;
altera
,
qua fimpliciter nece/Je efl aliquid !ieri fine. renifu voluntatis
•
De–
nique d_uplicem
iílam
neceífttatem 'verbis etiam
S. Thoma:
defcribens ci–
tato
§.
anrepen.
Duplex efi
,
a
it ,
necefsitas
:
necefsids fcilicet
coaéli!nis,
&
b~c
i~
volentem nullo
mo~o
caiere poteft
;
&
nmfsítas
naturalis
inclinationis
,
ficut
~i
cimus Deum "'de
necefsitate vivere
•
D~ qu~
neceffitate natur.ali
nlrfus
paullo rn–
fra verbis
ejufdem
S.
Thom<E
adjungit •
Et
h~c
,
inquit ,
necefsitas in
divi.nat.Joluntate
in'lJenitur
,
f¡cut
in
divino
effe
: &
iterum magis infra :
Naturalis ne–
cefsitas
,
[ecundum
quod voluntas aliquid ex necefsitate velle dicitur
,
ut felicitatem
~
!ibertati
~oluntatis
non repugnat
•
Ac tand -' cap. 7. etiam verbis Damafcem
ita
loquitur :
Cum Peus natura bonus
fit
,
natura conditor
,
~
natura_Deus,
;
h~ud
quaquam
h~c
nece{farfo e{l
:
ecquis en1m hanc ei necefsitatem
impofuertt?
~a~
dnque de fuo :
'Ubi
non
necefsitatem
,
fed
liberam
voluntatem ref
p~élu
bonitatis
ac
Deitatis
ponit
;
frivole
tamen
addeos pro explicatione:
Q_uaeenus
illa Dei
li~
bera
vol
untate
,
non
nmf
sitate diliguntur
•