1000000191

955

Augultini Epifcopi

t-io .

allm cf

~·rgo

nob/J,

inquit,

Domine, rcfugium

riam, ut qui gloriatur , in Domino glorietur : fine

cor.

1 ,

generatione'

gmeratione.

cujus adjutorio , per arbitrium voluntaris tentatio-

•

~ale

at1rem refogium faél:us

út,

quoniam

[ej.

nes hujus vita:

pera re non poffumus .

aver~

licet nobis crepit

eífe

quod non erat , id

efl: ,

refo-

taf,

inquit,

bominem in bttmilitatem. Et

tainen tu

gium, non autem

ipf~ no~

erar antequam nobis e(fet

dixifli

Convr:rtimini ftlii bominttm.

Sed quod juíTiíl:i,

f!,

refugium, fecutus adJunx1t ,

Prim quam montef fte-

precem petentis exaudiendo,

adjuvando voleñtis

rent ,

formaret11r Urra

orbif terree,

a f eernlo

fidem .

1ifq11e in feeculum ttt e1.

Tu ergo qui femper es,

f2..!1oniam mi/le anní ante oc:tlof tt1of, tamquam

4•

antequam eífemus,

antequam mundus eífet, refu- ·

dief hejterna

qtttf! pr&tcriit.

Ideo debemus ad refu.

gium ex quo ad te converfi fomus faél:us ex nobis .

gium tuum, ubi fine ulla mutabilitate tu es, ab his

Non mihi aurem videtur utcumque inte!ligendum

pr:etereuntibus labentibufque convertí; quoniam quan-

quod ait,

J>t·im qttam montr:f fterent

formaretur

tumlibet huic vita: longum tempus optetur,

mil/e al}-'

terra

vel, ficut alii codices habent , quod de uno

ni ante oculof t11of

tamquam dief heflernUf

cJI

q11i

verbo Gra::co expreífum

e{!:,

ftnt,eret11r terra.

Mon-

preetcriit

non faltem tamquam dies crafünus , qui

tes quippe partes terr:e funt altiores. Et utique fi an-

venturus

efl: :

ita omnia qua: temporis fine claudun-

t~quam

formaretur terra Deus eíl: , a quo terra for-

tur, pro tranfa él:is habenda funt . Unde

ea fibi

;';'.·u¡.

1 '

mata eíl:

~quid

magnum de montibus

vel

guibusli-

A poíl:oli- po!lpofuit intentio , qua: retro funt oblivi-

bet aliis ejus partibus dicitur; cum lit Deus non fo-

fccntis, ubi temporalia cunél:a oportet intelligi ;

lum ante terram' fed

ante ca:lum

terram)

in ea gu:e ante font extenti) qua: appetitio eíl: a:ter-

ante omnem corporalem fpiritalemque creaturam

norum . N e plltarent au tem aligui mille annos úc

Sed nimimm univerfa creatura rationalis h ac differen-

computari apud Deum pro uno die, guafi tam lon-

tia fortaífe difrinél:a eíl:, ut montium nomine lignifi-

gos dies habeat, cum hoc ad contemnendam tempo-

centur cellirudines Angelorum,

teme nomine hu-

ris longi tudi nem diél:um fit ; ideo addidi t ,

E t ficut

miliras hom inum. Et ideo quamvis omnia qua: crea-

vigilia in nofle

Cum vigi lia:: fpatium non habeat

vi~iliz

íi

lº

ípauum •

ta unt, non mcongrue ve ra1.:.La ve rormara 1can-

amp 1us quam tres oras .

t amen au

unt o-

tur : tamen

verborum illorum eíl: ulla proprieras ,

mines pra::fomere fcientiam temporum ; quod fcire

faél:i

font Angeli, qui cum in ejus c:deíl:ibus enume-

cupientibus difcipulis D ominusait, Non eíl: veíl:rum

.Aa.

7 , ,

rarentur operibus, ita enumeratio ipfa concl ufa

eíl:,

D fcire tempora, gua: P ater pofuit in foa poteílate :

1'fa!.

14?,

Ipfe dixit,

faéb

funt; ip[e mandavi t ,

creata

definierunt hoc faculum

[ex

annorum millibus,

' ·

font . Unde autem horno fecundum corplls fieret ,

t amquam fex diebus , poífe finiri . Nec adtende-

terra formata eíl:. N :un hoc verbo Scriptura utitur,

runt quod dié1:um eíl: ,

tamquam dief

tmuJ qui

pr,c.

<Srn.

ubi Iegimus, vel, Finxit D eus; ve!, Formavitj)eus

t eriit.

Non enim quando dié1:um

eíl:,

foli millean-

hominem de limo terra: . Ergo prius qu am herent

ni pra::terierant . Et eos maxime debuit admonere ,

ea, qure in creatura tua fumma atque magna font,

ne temporum luderentur incerto, guod

efl:

jicut vi-

quid enim majus ratiónali ca:leíli creatura?

prius

gilia in nofle

Neque enim ficut de fex diebus ali-

quam fingeretur terra,

eífet qui te agnofceret

quid veri fimile videntur opinati , prnpter

{ex

dies

)audaret in terra :

hoc parum eíl:, quia iíl:a

ere·

E primos , quibus Deus perfecit opera fua : íic etiam

cm.

•

perunt, íive in tempore , úve cum tempore; fed

[ex

vigilias , id eíl: horas decem

oé1:o poílunt illi

f.ec:

ilo .

tifque in feemlum_

ttt

Cf .

~od conve~ien-

opinationi coaptare.

t ius d1ceretur, ab a:terno m a:ternum . Non ennn a

6. Deinde iíl:e horno D ei , ve! potius Propheti-

faculo Deus, qui el!: ante frecula; aut ufque in

fre.

cus fpiritus , vel ut Dei legem in [ecreta ejus Sapien-

culum, cujus

eíl:

finis , cum

lit

ille fine fine. Sed ex

tia confcriptam, ubi vita: mortalium peccatrici con-

ambiguo verbo Gra:co

fit

plerumque in Scripturis ,

íl:ituit procurrendi rnodum ac mortalitatis a::rumnam ,

ut vel fa:culum pro a:terno, vel :etemum pro facu-

videtur quodam modo recitare , cum dicit ,

f2..!.1.e

y,r.

lo ponat Latinus interpres. O ptime autem non ait,

pro n.:bilo habentur , anni emnt eorum. *Mane fic11t

y¡.

faculo t u foifü

ufque in fa:culum tu eris : fed

br:rba tranfaat

mane floreat

preetereat : v(]fpere

pr:efentis íignificationis verbum pofuit , infinuans D ei

decida_t

d111·efcat

arefcat

Felicitas ergo here-

fobfl:antiam omni modo incommutabilem , ubi non

dum veteris Teíl:amenti, guam pro magno bono ex-

I:.\'od.¡.i

eíl:, fuit

erit; fed t antum, el!:. Unde diél:um eíl:,

peti verunt

Domino D eo fuo, hanc legem accipe-

Ego füm qui fum :

& ,

Q¿.1i eíl:, mifit me ad vos :

re meruit in occulta cj us providencia, quam videtur

~'f·

'º '·

Mutabis ea

mutabuntur tu au tem idem

recitare Moyfes :

n 11,e

pro nihilo habcntur

anni

'n·

.s. '

. ) .

. '

ipfe es,

anm tUJ non defic1ent. Ecce qu:e a:term-

el'fmt eori1m

Pro

nihilo enim l)abentur , qua: an-

tas faél:a eíl: nobis refugium

ut in ea manfüri,

teguam v.eniant , adhuc non Ctínt ; cum venerint ,

eam de hac temporis mutabilitate fugiamus.

jam non erunt

non enim ut adfint veni unt ·, fed ut

Sed quoniam cum hic fu mus , in magnis

non fint .

JVIanc

id eíl: prius ,

ficttt herba tranfaat,

multis tentationibus vivimus , qui bus ne averta-·

mane jloreat

pr&tereat : vefpere,

id eíl: poll:ea,

de.

mur ab iíl:o refugio metuendum eíl:: inrueamur

cidat , dt1refcat

arefcat. D ecidat,

utigue in mor-

¡.

quid confequenter oratio pofcat hominis Dei .

-te ;

durcfcat,

in cadavere ;

arefcat

in pulvere .

etvertaf hominem in bt!militatem

Id eíl: , ne a tuis

~a:

niíi caro, ubi eíl: concu pifcentia damnata car-

1(ai.

40.6°

xternis atgue fublimibu s horno averfos , tempora-

nalium

Omnis enim caro foenum ,

claritas ho-

" &c.

lia concupifcat , fapiatque terrena . Et hoc a Deo

minis ut flos foeni. F renum aru it, flos decidit : Ver- "

petit , quod Deus ipfe pra:cepit

fimili omnino [en-

b um autem Domini manet in a:ternum .

Jdm'1.

tentia, qua in oratione dicimus , N e nos inferas in

Hanc autem pcenam de peccato veniífe non

1·

tentationem . D enique

hic adjungit ,

Et dixifli

t acens , continuo fobjecit ,

Ot1oniam defecimt1f in

'{!.

7·

Convertimini filii hominum .

T amquam diceret , hoc

ira tua

in indignatione

Uia

cont11rbati Jum111· .

a te

pero, quod ipfe juffiíli : daos ejus gracia: glo-

D efecim11f,

in infirmirate ;

contt1rbc1ti Jt1mm

mor·

ris.