1000000191

Enarratio in

Pfalmun1

\TI.

fpeél:u Domini in lumine viventium: diabolum late- A

bat, quia in tcnebriserat. AdmiíitDeus tcntatorem,

non ut ip(e noífet quod noverat, fed ut nobis no(cen–

dum &imitandum pra::beret. Numquidenim fi ·ren–

t ator nonadmitteretur, videremusnosipú inJobquod

deberemus & vellemus imitari ? Admiffus eíl: tenta–

tor, abíl:ulit omnia, remanGt ille folus a facul tatibus ,

·1 ob

2 .

folus a familia, folus a filiis, plenus D eo.

xor fa ne

reliél:a erat. Mi(ericordem putatis diabolum , qui ei

reliquit uxorem

Noverat per quam deceperat A-

dam . Suam reliquerat adjutricem, non mariti confo–

latricem . Ille ergo plenus D eo , in q uo vota erant,

qua: redderet laudis , ut oíl:enderet quia gratis D eum

colebat , non ideo quia tanta acceperat ; & arniífis

omnibus talis eíl: , quia illum qLti dederat omnia,

""Job

21 •

non amiíit : D ominus dedit, inquit, Dominus abílu-

" lit; úcut Domino placuit, itafaél:um eíl:: úcnomen

" Domini benediél:um . Vulnere etiam percuffus a ca–

pite u(que ad pedes ' integer tamen inrus, re(pondit

tentatrici , de lumine viventium , de lumine cordis

1•b

'º·

fui: Locura es tarnquam una ex iníipientibus mulieri-

bi.ts

, id eíl , t amquam ea qua: non haber lumen vi–

ventium. Lumen enim viventium fapientia ,

te-

,, nebra:: inúpientium íl:ultitia eíl:. Locuta

tamquam

unaex inúpientibus mulieribus : carnem meamvides,

lumen cordis mei non vides . Porerat enim illa tune

virum amplius amare,

íi

pulcritudinem interiorem

noffet,

in(piceret ubi ille pulcher erat coram oculis D

Dei: quia in illo eraot vota,

qu~

redderet laudis D eo.

Quomodo illud patrimonium non inva(erat ioimicus?

~1am

iotegrum erat quod poífidebat ,

propter

quod amplius poífideodum (perabat iturus a virtuti–

bus in virrutem . Ergo , Fratres , ad hoé nobis va–

leaot

ha:c omoia, ut D eum gratis diligamus,

illo

fperemus (emper , nec homioem , nec diabolum ti–

meamus.

Nec

ille, nec iíl:e faci r aliquid, niú quando

permittirur : permitti ad nihilum poreíl: , nifi quod E

nobis prodeíl:. Toleremus malos , úmus boni : quia

fr.

&nosfuimus mali . Pro nihilo falvos faciet D eus o–

mnes,

de quibus defperare audemus. Ergo de nemioe

defperemus, pro omnibus quos patimur oremus ,

Deonumquam recedamus. Patrirnooium noílrum ip(e

fit,

fpes nofüaipfe

fit,

falu~noíl:raipfe

út. Ip(ehic

confolator, ibi muoerator, ubique vivificator

vira:

datar; non alterius vit:e, fed illius de qua diél:mn eíl:,

1•an.

H·

Eoo

fum

vía

veritas

vita: ut

hic in lumine

6 '

fidei,

ibi

lumioe fpeciei, tamquam in lumioe

viventium, in confpeél:u Domini placeamL1s .

"'Sumo 2d

plc bcm.

A L M

U M

LVI.

N A R R A T I O.

r.AU

DI VI MUS

in Euaogelio modo, Fratres,

uaotumnos diligat Domious

Salvator no–

fl:er Jefus Chrifius, Deus apud Patrem, horno apud

nos, ex nobis ipús, jam circa dexteram

~at:is,

audi–

fris quantum oús diligat -,

~ª!11.

fua:: cantat1s menfu-

?m·

13.

ram

ipfe dixit,

~º?bis m~1~1t,

maodatum foum

,+. ·

dicens effe, ut nos mv1cem d1!Jgamus. Et ne quxre.

remus dubitaotes

~íl:uaotes,

quaotum nos debea–

mus iovicem diligere, quantaque illa

qua: Deo pla–

cer caritatis perfeél:a meofura, ( Ea

em~

perfeél:a

e~,

!ºº"

1 S·

qua major effe non poteíl:: ) expreífi t 1pfe , docmt,

•

ait, Majorem hac caritatem nemo haber , quam

'' ut animara fuam quis pooat pr? amicis (uis . .1'.ecit i

p[e

q uod docuit, fecernnt

poíl:oh quod ab 1110 d1d1cernnt,

Toro.

IV.

oobis faciendum pr.-edicaverunt. Faciamus

nos;

quia etú non fumus quod ille fecundum

quod crea–

vit nos, quod ille tameo

mus fecuodum id quod fa–

étus eíl: propter nos. Et ú folus feciífet, forte nemo

noíhum deberet audere imitari ; ita enim ille horno

erat, ut

Deus efiet : fed in eo quod horno erat,

imitati

fom

(ervi

Domioum,

difcipuli Magiíl:rum:

& fecernnt qui nos pra:ceffernnt in familia ipfius ,

patres quidem ooíl:ri, fed tamen coofervi noíl:ri : ne–

que imperaret hoc D eus ut faceremus,

íi

impoífibile

judicarer, ut hoc ab homioe fieret . Sed cooúderaos

infirmiratem tuam, deficis fub praxepto? conforta–

re in exemplo. Sed etiam exemplum ad te mulrum

eíl

adeíl: ille qui pra:buit exemplum , ut pra:beat

auxilium . Audiamus ergo in iíl:o Pfalmo: oppor–

tnoe oamque accidit,

illo procurante, ut ei confo–

naret Euaogelium , commendaos oobis dileétiooem

Chriíli , qui aoirnam fuam pofuit pro nobis, ut

•.

1..n.

l·

nos aoimam noíl:ram pro fratribus ponamus. Concor-

•G·

davit

coofonuit huic Pfalmo, ut videamus quomo-

ip[e

Dominus noíl:er aoimam fuam pofuit pro no-

bis . Pfalmus eoim iüe paífiooem ipíius caatat . Et

quoniam totus Chriíl:us caput eíl

corpus, quod be-

vos

nofie non dubiro: caput et1 ipfe Salvator no-

"'" "" ' 7·

íl:er , paffus fub Pootio Pilato , qui nunc poíl:ea

'!.~;.'

,G.

quam reforrexit a mortuis, fedet ad dexteram P a-

tris: corpus aurem ejus eíl: Ecclefia; ooniila, autil-

;f~<Í·

'·

la, fed roto orbe diffufa; oec ea qua: nuoc eíl in ho–

m ioibus qui pra:fentem vitam aguot, fed ad earn per–

tioentibus eriam his qui foenmt ante nos,

his qui

foturi fuot poíl: nos ufque in finem fa:culi . Tota enim

Ecclefia coníl:ans

omnibus fidelibus , quia fideles

omoes mernbra fuot Chriíl:i, haber illud caput pofitum

in ca:lisquod gubernar corpus fuum:

ú feparatum

efl: viúooe, fed anoeél:itur caritate . Quia

ergo

totus

ChriHus caput efl:

corpus ejus; propterea in omni-

bus Pfalmis úc audiarnus voces capitis, ut audiamus

& voces corporis . Noluit enirn

loqui feparatim ,

quia noluit eífe fepar:itus , dicens , Ecce ego vobif-

M.mbs.

curo fum ufque ad confommationem fa::cul i .

no- ""

bi(curn et1, loquitur in oobis, Ioq uirur de nobis, Io-

quirur pernos; quia

nos loquimur in

illo:

ideo

verum loquimur quia in illo loquimur . Nam quao-

do in nobis

oobis loqni voluerimns , in men-

dacio remaoebimus .

~ia

ergo paífiooem Domioi cantát iíl:e P fal-

pms , vide quem titulum habeat :

In ftnem

Fiois

Yf.

'·

·a

n .,

¿·.n

1Lfi .

1(0111.10.+.

us e1t.

~are

lcLUS

e1r ms.

on qm co01u-

mat, fed qui confommet. Confumere enim, perde-

re eíl:

coofurnmare, perficere. Fioitum eoim quid-

quid dicirnus , a fine dicimus . Sed ali ter dicimus,

Finitus eíl: panis ; aliter dicimus, Finita efl: tunica:

finirus eíl: paois qui maoducabatur, finita eíl: tuoica

qu::e texebatur : panis ergo fi nirns efl: ut confomere-

rnr, t unica finita eíl: ut perficeretur . Finis ergo pro-

poíiti noíl:ri Chriíl:us eíl: : quia quaotumlibet cooe-

mur ,

illo perficimur ,

ab illo perficimur ;

bree eíl: perfetl:io noíl:ra, ad illum perveoire :

cum

ad illum perveneris, l!ltra non qureris, fiois tuuseíl:.

Q.uomodo eoim finis vi::e tua: locus eíl: quo teodis,

quo cum perveneris, jam manebis: íic fiois íl:l!dii tui,

propofiti tui , conatus tui , iotentioois tme , ille eíl:

ad quem tendis , ad quem cum perveneris , ultra

non defiderabis, quia melius nihil habebis . I p(e er-

exemplum nobis vivendi propofuit in hac vita,

prremium vivendi dabit in futura vita .