1000000191

Enarratio in

Pfaln1um

XLI.

nim nema currit adremiífionem peccatorum, nifiqui

difplicet fibí; nemo currít ad rem iilionem peccatorum,

niíi q ui

confitet

peccatorem; nemo feconfitetur

peccatorem, niíi humiliando fei pfum D eo . Ergo

t~rl'ti

]ordanif memoratm Jum tui,

de monte parvo:

non de moste magno ;

de monte parvo tu facias

magnum : q uoniam qui

exaltar, bumiliabitur

1; L

11 '"'

6 ,

+·

&quifehumilia t, exaltabit ur .

Siaurem &interpre~ ~~:

•

tationes nominum

qu~ras,

Jordanis

di:

defcenGo eo-

quare adhuc contur.bas me?

Spera in Deum .

Et qua- A.

íi

refponderet illi anima ejus in filentio , Q_uare con–

turbo te , niG quia nondum fum ibi , ubi

efl:

dulce

illud, quo íic .rapta fom quaíi per traníitum? Num–

quid jam bibo de fonte illo, nihil metucns? jam nul–

lum fcandalum pertimefco

jam de cupiditatibus

omnibus tamquam edomitis viél:ifque fecnra

fom

N onne adverfus me diabolus vigilar hoíl:is meus ?

nonne !aqueos mihi quotidie deceptionis intendit

Non

vis ut conturbem te poíita in facnlo,

pei:e–

grina adhuc

domo Dei mei? Sed,

Spera in D e11m,

refpondet conturbanti fe anim::e

fo::e,

quaíi rationem

reddenti perturbationis

fo:e ,

propter mala quibus

rum .

Defcende ergo, ut leveris; noli extolli , ne eli–

da1is .

Et de Hermoniim monte parvo

Hermoníim

anathematio interpreratur . Anathema teipfum ·;

füw .s.z+.

abundar hic mundus . Imerim habita in

[pe

Spes

" enim qu;e videtur, non

eíl:

fpes : fi autem quod non

" videmus fperamus, per patientiam exfpeél:amus .

Spera in D eum

~tare

Spera

fl.!_1oni1:1m

confitebor

illi

~id

ei confiteberis ?

Sa!utare vultttr

f'.

mei

Dem mCtlf.

A me mihi falus e{fe non poteíl:'

hoc dicam, boc confitebor,

Saltttare vultm mei D em

mew.

Etenim ut mernat in bis,

qu~

utcumque in–

telleél:a cognofcit, refpexit: iterum folli citus ne obre–

pat inimicns : nondum dicit , Salvus fom ex omni

l(om.&.z ¡.

parte. Etenim primitias habentes Spiritus, in nobif.

metipfis ingemifcimns , adoptionem exfpeél:antes re–

demtionem corporis nofl:ri . Illa perfeél:a in nobis fa-

ute, erimus in domoDei vivemesíinefine,

fine

1'f"l. s;.s 1

fine laudantes eum, cui diél:um eíl, Beati qui babi- D

tant in domo tua ,

facula faculorum laudabunt

t e

H oc nondum

eíl: ,

quia nondum ell: falus gu::e

promittitur : fed confiteor Deo meo in fpe,

dico

ll.•m.

s.u .

iJli,

Sa!Uf vtt!tm mei D em metff .

Spe enirn falvi

fa–

éh

fumus : fpes autem quz videtur, non

eíl:

(pes.

Perfevera ergo ut pervenias ; perfevera donec veniat

falus . Audi ipfum Deum tuum de interiore tibi Io-

'Pf•l

z6.

q uentem : Suíl:ine Dominum, viriliter age , & con-

+·

fortetur cor t uum,

fuíl:ine Dominum : c¡uoniam

M.rtf,,

qui perfeveraverit 11fque in finem, bic falvus erit .

u .

+·

Q.ftare

ergo

trijlif

anima mea

qttare conturba¡

l·

me? Speret in D emn, quoniam confitebor

il/i.

Ha:c

el\:

confeilio mea ,

Salutare vultm mei Dettf mettf .

Irrm

~r. 7.

2 .

.Ad meipfum anima mea turbata ejl

um-

qu id ad D eum turbatur

Ad me turbara eíl: . Ad

incommurabile reficiebatur , ad mutabile perturba–

bat ur . Novi quia juíl:itia Dei mei manet : utrum

mea manear, nefcio . Terret enim me Apoíl:olus , F

cor.'º·

dicens ,

~¡fe

putat íl:are , videat ne cadat . Ergo quia

1 2 •

non eíl: in me firmitas m ihi, nec eíl: mihi fpes de me,

A d meipfum t 1trbata cfl anima mea.

Vis non conturbe–

tur? N on

remaneat in teipfo,

die ,

Ad te Do-

1'/ at.24. 1.

mine levavi anirnam meam. Hoc planius audi. No-

li fperare de te, fed el.e D eo tuo. Nam fi

fper.ts

te, anima tua conturbatur ad te ; guia nondum in–

v eni t unde

fecura

te. Ergo quoniam ad me con–

t urbara efl: anima mea, quid reíl:at nifi humilitas ,

ut de fe ipía anima non prxfomat? Quid reíl:at nifi

omnino minimam fe faciat , niíi ut fe humiliet ,

ut exaltari mereatur? .nihil fibi tribuat, ut ei ab i!lo

quodutileeíl:tribuatur . Ergoguia ad meturbata eíl:

anima mea , & hanc perturbationem facit

perbia :

P ropterea memoratflf fum tui , D omine , dr¡ terra ]or–

danif

Hermoniim a monte parvo.

nde memoratus

(um tui?

monte parvo, & de tema Jordanis. For–

re de baptifmo , ubi eíl: remiilio peccatorum . Ete-

Tom. IV.

~¡._.

t\LS..S . At

cJ1t1 ,

1'{on

ron anras.

dífplicendo tibi : diíplicebisenim D eo,

[¡

placueris ti-

bi . Ergo guia nobís Deus omnia bona

pr~fiac,

quia

ipfe bonus eíl:, non quia nos digni fumus; quia ille mi–

fericors cíl, non quia in aliguo promeruimus :

de te1·-

ra )ordanií& Hennoniim commemoratur fum Dei :

qnia humiliter comJTiemoratur, exaltatus perfrni me-

rebitur :

qui~

non in

exa!tatur qui in Domino glo-

Cor.

riatur . ·

JI•

.Aby[fu f abyffum invocat in voce cataraElarum

Yf.

tuarttm .

Peragere P fa imum poffom fortaífe, adjutus

íl:udio veílro , cujus fervorem video . D e labore au-

tem veílro non fatiscuro, 11t andiatis ; guando & ·me

qui loguor, ita iri his Jaboribus fudare cernatis.

Ád–

fpicientes me laborantem, profeéto collaboratis : non

enim mihi laboro , fed vobis. Ergo audite; qu ia vel–

vos

video .

.Aby!Jllf

aby.f

j úm invocat in voce cataraEla–

rum tuarum

Deo

di)'

it ille qui ejus commemoratus

eíl: de terra Jordanis

Hermoniim : boc admirando

dixit ,

.Abyjfm aby.ffum invocat in voce cataraElarum

tuamm -:-

~ia: abyífos ,

qLiam abyífum invocar? Vere

quia iíl:e intelleél:us abyllus efi. A byífus enim eíl pro–

fonditas c¡ua:dam impenetrabilis, incomprehenÍJ bilis

& maxime folet dici in

aguan.un

multitudine . lbi

enim altitudo,

ibi

profonditas , quz penetrari ufque

ad fundum non poteíl: . D enique quodam loco diél:um

eíl:,

J udicia tua abyífus mulra : hoc volente Scriptu-

Pfal.¡ p .

ra commeadarc, quia judicia Dei non comprehendun-

tur .

~1~

ergo abyífus, quam invocar abyífum? Si

profunditas efi abyífus , putamus non cor bominis

abyífusefi? Q uid enim eíl: profundius hac abyífo ?

Lo-

qui homines poífunt, videri poífunt per operationem

membrorum, audiri in fermone :

fed

cujns cogitatio

penetratur, cnjus cor infpicitur ?

~id

intus gerat,

quid intus poilit, quid intus agat, quid intus diíponat,

quid intus velit, quidintusnolit, quis comprehender?

Puto

non abforde inte!ligi abyf!Um hominem , de quo

alibi diél:urn eíl:, Acceder horno ad cor altum,

exal-

'Pfal

l-7i

ta itur D eus. Si ergo horno abyffi1s eíl: , quomodo

abyffus invocar abyífüm ? H orno invoc;at hominem ?

invocar quafi quomodo D eus invocatur ? Non . Sed

invocar, dicitur ad fe vocat.

am diél:um eíl de quo-

.Apnd

a:-

dam, Mortem invocar : id efi, fic vivit , ut mortem

f•p.

b•

6 •

ad fe vocet . N am nemo hominum eíl: qui orationem

faciat ,

invocet rnortem : fed male vivendo homi nes

mortem invocant.

A by(fm aby(fum invocat,

horno ho–

rninem . Sic difcitür fapientia, fic difcitur fides, cum

.abyífusabyffum invocar. Abyífum invocant fanéti pra:–

dícatoresverbi D ei . N umguid

ipíi, non abyífus ?

noveris, quia abyífus

ipíi, Apoílolus ait, M ínimum

cor.

4 •

eíl: ut a vobisdijudicer, au t ab humano die . Q:ianta

l·

autem abyífus

fit,

audite amplius : Neq ue enim ego me-

ipfum dijudico. Tantam-ne profunditatem creditis elle

-1>-~-IC..,.·M-~~-·.

_E_d_i ,-,,-.•

-,o-,-a-,,-•

....,,¡,-,-,,.-11.,-.

't-.,..,.,..-¡-&-·

..,-

nfra , •

n41/u

"'"

i-:,.• •