r
3ó
Phy.fica Difp.I V.
- ·7.& 8.Conymbt1cenfo.s.1.phylic.c.9, q+
art.'J.
Rub.
foc,q.1.
Primo probatur ex Ariliotelc , qni vbicumquc
lo–
oqnimrde matccia expcdfc docet et1C: puram potentia
nullumquc La·él:um ci tribuit,prrecipnc primo phy!ico–
rum tcx.G9.vbi nit ita
fe
habere matcriam ex
fe
ad res
naturales, ficut res narnrales ex fe ad antficialcs , ad
-c¡uas tamum Ítmt in potencia,&
i
.de generar. tcx.1 5.
fcnrit Arift.materiam p1i.mam,m1llum mduderc aéhun
;idhuc cntttatiuum.
Se.cundo ex Diuo Thoma 1. p.q.44. art.
~.ad
ter–
tium,vbi ait materiam ex (e eflc tantum in potencia,
idemque Jigniticat. qureft. 4l. arcicul.4. & q,u:cft.6G.
artiClll.1.
•
Tertio probatur racione, p1imo quia aétus cntita-
tiuus,qui materia: prim:c tribnitur , non c!l verus ,
&
~ealis,fed
apparens;&
fiélu~;e1go
non cll 1lli rribuen–
dns:probamr antecedcns,fi illc a _lns dfct vcrns,& rca–
lis,e!fetdccwmnacus pcr aliqucm aétum in partiCllla–
ri,pcrqucm incerta lpccic confhtuimr, ficut nccdad
potefl extra cauías poccnt1a In ¡:ommnni,nifi determi–
nata
~
aliquam
particulac~m
poremiam , fod ille
aél:us non efl
dct~rminams
per aliqnem in parcicula–
ri,ergo non efl vcrus,& rcalis,[ed apparens, & fiéh1s,
h<Ec minor conftat, quia materia prima non habct ex
[e
aliqnem aél:um particularcm,per q11ern 11lum com–
muncm deccnninct;onrnis cnim aCtus patricularis efl
.a
forma;& non
a
materia.
3
Confirmamr:dari non porefl extra caufos entitas
.iétualis in com!nuni , 111fi determinara per cnticarem
aél:uaJcm alicuius fpeciei rcalis,fcd materia prima ex
fe non habet encirarcm aél:ualem aliquam alicuius Ípe–
ciei rea:1s: ergo nec enriratem aétualem ,atqne adeo
non indndit aélum entitatiuum,maior efl nota, om–
niG cnim entitas<lebet dfc confütuta in aliqua ccrta
fpccie,minot veco probamr, emitas realis non habet
decerminatam,ac cealem fpec1em;nifi per formam¡ ve
euidenti i11duetíonc conflat in omnibns iebus,
&
de materia aílernir in pmicnlari Diu11s Thomas 1. p.
q.44.art.2.dicés materiam per formam cótrahi ad de–
terminatam fpeciemJcd materia prima ex
fe,
non ha–
bet aél:m formalcm vt de
(e
patct,ergo nec entitatem
aétuale1r1 alicuius (peciei realis.
4
~arto
ratione,ideo rribuitur materia: prima: aétus
entitatiuus,quia cll emitas rcalis aétualis,fcd ha:c ra–
tio cfl nulla,ergo propter eam non eíl: trib11endus ma–
teria: prima: talis aétus.Probatur minor, emitas realis
aétualis, in toca [ua latirnd1ne abllrahit ab emitate
reali,qua: efl potencia. realis, vt tradit expreíle Arifto–
celcs tex. 14.& lib.
9.
texr.1. vbi cns reale prima diui–
fione diuidendum cffe ait in aétum,&
pot~ntiam
,
&
fob potentia ponic materiam primam,ergo non bcnc
infc:rcur de materia prima ex eo,qnod fit encitas realis .
aél:ualis,elfe entitaré realem,qu<E
fit
aél:us,cum poílit
cffc
cntirasrealis,qu~
fit
potentia;h~c
coníequentia cíl:
euidcns, quia
a
d1u1ÍO ad vnum mcmbrum fumptum
pcr fe non valet con(equencia,non cnim v:Uct, cfl ani–
mal,crgo rationalc,cum poilit cffe irrationale. Vndc
confiar illam rattonem propter quam materia: prima:
tribuimr aél:us r.ntitatiuus.effe nullam.
5
~imo
in rerum natura damr ens , quod ira eíl:
aéhis purus , vt nullamomnino includar potcnriam
paíliu~m.Videlicer
Deus, ergo fimilitcrdebet dari ens
quod ita
fit
pura potenria,vt nullum includat aél:um
omnino, [ecl hniulinodi cns, tnoneíl: aliud nifi mate–
ria prima, qna:
a
Deo inrer ornnia entia maximc di–
íl:ac •ergo materia prima non includit aéh1m entita–
tit1um.
!Je Mamía.
SECTIO
11.
Al1qua certa notantur.
A
Dumendum cfl duplicem effc potenriam;phyfi-
~
cam,& namralem vnam;logicam alceram, phy–
fica d1uid1cur in pailiuam, & aébuam;aCtiua cfl vir–
tus ad al1quid operandum.Paffiua efl capacitas ad re–
cipicndum.E_xemplum prtm<E cfl potent1a gcneratiua.
Excmplum kcnnda: cfl capacitas materire primre, po•
tcnria amem l?gica eíl:, qua: dicimr non rcpugnantia
cómuniter,de qua in meraph. latiilimi:
a
nobis agitur;
quamquc po!Iibilicarem vocamLls,qua: negario cfl
&
connotar cxiftcnüam,ratione cnms res non repugnat
cxiíl:erc.
Dcmde ficut damr potcntia, vt fic, fic damr aétns,
7
vt úc,qm mnltiplic1ter fumi porefl, vt optime notat
P.Suarez.,nam incerdum abfolute inrcrdum reípeéh–
uc
d1cimr;aliquando cnim dicimr aétus , quia aél:uar
al1quid,quo modo fdrma cíl: aétus materia:,
&
hic vo–
carnr aélus
reípcétiuus,q~iia
cfl aél:us altcrius;altquan–
do vero dtcimr, quia in le ell aétualc quid,& non po•
rcmiale quamuis 111h1l altud aéluet, quomodo Deus–
dicitm allus,
&
hunc vocoaCtumabíolutlllu. Rurfns
vrarque i!lornm aél:uum fubdillingui poteíl: , nam ac–
tus aétuans,alins efl phyúcus,& fonnalis vt eít forma
phy!ica,alius vero efl aél:us mctaphyficus,qui cfl mul–
riplex,alius enim eíl: aétus et1cntia: ve d1ffercnda,alius
cx1flenti:evt exif1étia:aétus ve[O abfolmc d1éh1s,alillS
c:íl: aél:t1s !imphcitcr,alius lccundum quid.
Prior efl illc aétus, qm i11genere entis fimplicitcr,
feu lubllamia:,ita e!t comp!ems, vt ncc conllituatnr
per aél:om phyficum a
[e
diíl:inél:um, nequc per illum
ad:uemr,aut 1110 indigeat ad exiflendum vel ahter cx–
plicari potell,illud ns dici aél:u fimplicitcr, quod ex
vi
íi1~
aél:ualiraris íolius includit
pcrfc:élior.cmforrna–
lem,quam alía ent1a pofii.iua habere folenc per íub–
íl:antialcm aétum informamcm ; Vndc ¡hcet hu–
iu[modi aétus abíolutus non
fü
aétus alluans, ve! in–
formans, dici non potcfr elle aétum fonnalem emi–
ncmi modo,idefl per Íc habcns complemcntum illud
pcrfcétionis, quod per aél:um informamcm conferri
íolet his encibus, qu<t per
c01ripo~t1oncm
complcn–
cur,afrus amem !ccundum qmd d1c1rnr pcrfeét1o iJla
politiua, racione cuius res d11linguitur & fuo modo
co1~flitUitur
in perfcél:ione,quam non haber potcmia
log1ca
n~n
repugnantia:,Íeu poilibilitatis, & pcr quam
contrah1tur,& quafi aél:uamr poffibiliras,& perficirur
vcl all:us ['°undum quid dicitur cns illud, quod haber
aliquam aél:ualitatcm,in quantum aél:u efl extra nihil
jllam u:ncn
ha~et inco~nplet~m,&
impcrfeélá , quia
non cfl 1ra [uf!ictcns,qmn tnd•gcat alio aélu mm , vt
co.mple.amr in
ratio.neentis fimplicitcr;mm ctiam, vt
cx1ftat,m hac qua:lltone loquimur de duplici aél:u mc–
thaphy!ico:Ccilicct de ditferemiali,& de cntitatiuo
[e_
cundum quid in primo íenl·u: <¡U<?íl:ionc autcm fe.
qt'.enti
~gcmus
de tcrtio aétu mmphyfico; qui eíl:
ex1íl:em1a.
SECTIO
II I.
Nojlra
Sententia
probatur.
P
Rima conclufio Materia prima habct
a&un
me- 3
taphyficum diffcrentialem,
&
probatur fic primo,
lY
fuppono Deum creaffc matcriam ccx:lellcm cl!Cn–
cialircr d!fhnél:am
a~
hac,vel Íaltcm poíle creare alía
qua: d1íli11guarnr
et1enti~litcr
ab hacfublunari,
&
ab
illa