0000747689

'65

Phylica

Difp.Appehdíx,

folum ita Cuam indíuldl1ationem fumece vt etiamíi il–

lud non all:u fluac, poilic cxiíl:erc hzc resfuccelliua,

dum came ' rerpiciat' & tcrminctur ad illud cempus

irnaginarinm liuc allu flucns,fiuc quo d fluxerir, liuc

quod fluxurum

fit.

Ex quibns cuidcntcr

quitl.lf polTe Dcum rcpco–

ducerc calem rcm fuccelliuam, qu.c etiamfi all:u non

coexiftae cum wnpore illo imaginario, nihilominus

eft eadem res fucceffiua,qu:i: anrca

ene

antcquam de–

,füuecctur,confernátque candcm iiídiuiduationem, li–

quidem refpicie tempus i\lud imaginarium, ctiamli

a&u non fluae.

J.-4-

Sexto principaliter argumcnror cucrtcndo ídem

fundamcntum aduerfariorum,

confirma do magis

rationcm pr:i:cedenccm,quia Deus amcquam creafli:e

homincs,& Angeles,& quancumque craturam

int~l

lcél:ualem pocuie creare eofdcm c:i:los, qui nune funr,

pee propriam omnipotcntiam mouerc illos mom

circulari ab Oriente ad Occ idcns non íolum eo modo

quo Angeli nuncmoucnt,fcd vcloeiori,yel pcrfcaiori

modo,rnt cadiori,

vcl

imperfcéliori, & nimirurn mo–

do quo ipfius prouidcntia dirpanere poccrac, íed cune

illc motus.feu res fucedlina verc daretur fine eoccxi–

ftentia ad tempus imaginarium allu fluens,

line

dependencia ab ipío allu rranreunte : ergo fignú eui–

dens eft imaginarium dfe dieere, rcm foceeffiuarn

omnem depend ere, & íumere fuam indiuiduarionéa

ccmpoceimaginario aél:u fluente,& rranfcúcc,ex quo

non minus ciare fequirnr rem fucccffiuam dcnrnllá

poíle iccrum rcproduci , parce hoc , quia pee vos ideo

non poccíl: Deus reproduccre rem fucceffiuam , quia

h:i:c res Cucceffiua dcpendec ab hoc cempore imagina–

rio,quod füuic, & non potcíl: mlire adhuc diuinicus;

ergo

in cafu noílro ciare patee vcmm motum , ac

veram rem íucceffiuam non dependerc a cemporc

iroaginacio,nec fumerc fuam indiuiduationem ab illo

vt all:u fluentc,clariffimc patebit rem fucceffioá poífc

reproduci,a Deo,quia:cuerfo funditus,& penitus euul–

fo aduerrariorum fundamento inconucnicns contra

reprodull:ionem ipli fundamento innit(ns eodem la–

befaéhtum motu concidet.

Minor illa in qua eíl: coca dillicultas

dcmónra–

tur , quia c_cmpus imaginacium non cft cempus rcalc,

ideo

~nim

cempus 'imaginarium dicitur, imo

dfet

tempus rcalc producendum cífet in infinitum i11depé·

dcnria indiuiduacionis,fiquidcm cempus hoc realc ab

. illo quod imaginarium dicitur indiuiduarecur,

cum

non decurmaior ratio in illoquamin hoc,cum vtrúm–

quc

lit

cnsíreale rucce!liuum,etiam illud quod dicitur

imaginarium.ab

alío

i~diu~duarecur,&

fic in

.infini~ú:

vnde vt

1nconucmcntlU1on emergant d1cenduln

erit cale tempus imaginarium

110H

eífc cns reale, íed

potius rationis, arqui in co

e1fo,

in quo nulla daretur

creacura intelleél:ualis,

Deus mouerct per fe ipíum

rn:los,nullum darccur tempus rationis, feu imagina–

rium: ergo cune res fucceffiua,feu mocus

~aretur fi~e

depend!'!ntia,& cocxiíl:encia cum tcmpore unagmrno

aél:o cxillence,

fluente; hzc confcquentia eíl: cui–

dens,quia tune dacur aél:ualiscoexinentia duornm,&

allualis dependencia vnius rcípeél:u alcccius, quando

duo illa extrema.qua: cocxillcrc dicumur,& interqut<

darur aélualis dcpeDdentia fimul cxiíl:unc aél:u,cocxi–

ncntia enim duorum vt de

íe

patet fimul exiíl:entia

corurn eíl:,& aél:ualis dependencia vnius ab alio,quia

.modus nélualiccr exiíl:cns illornm eíl: ,

modus non

potcíl: aélualiter exiíl:crc fine exiíl:entia rerum , cuius

modus dl:,vndc cric modus,

non modus.modus ve

fopponitur, non modus , quia feparamr maxima om–

nium feparati"ne

rebus ruius eíl:,fiquidem exiíl:encc

tali modo non exinunt ill\,Ícd in noftro cafu vbi mo-

De Motu,fj Tempore.

uerec Deus c:i:los antequam cxifterenc orones creatu•

ra: intcllcll:uales non datecur,ncc cxillecet focceffiuc

tempús imaginarium, feu rarionis ,

exil1crct verc

mocus cxlorum cauratus

Deo :ergo calis motus non

dcpcnderet a tempere imaginario aélu, neque cocxi–

íl:eret cum illo.

Min.or

illa in qua eft coca diflicultas lic proba–

tur, quia quando n0n darnr cauía aél:ualis dftntialis,

~mnino

neccllaria alicuius effcllus aél:u nó potdt

dan all:u , nequc produci talis effellLu qui omnino

neccffario depcndct

cali cauía,fcd in ca{u de quo lo–

quimur nu\la daretur creatura lntdleél:ualis, quz eft

cauía omRino necc!faria,& elfemialis entis imagina–

rij,& fucceffiui,quod eft ens rationis : ergo cune non

daretur imaginarium,Íeu rationis ens nimnum íuccef–

uum imaginarium. Maior eft cuidcns, feu primum

principium,ideo cnim non poffec dari Angclus crea–

cus,ncque vllacrcamra,fi pc1 impoffibile non darerur,

auc exiíl:eret Deus, qL<ia Deus eíl: caura omnino ne–

c:ffaria,& c!fencialis, fuo modo Angelorum, & om–

nrum

creaturarom,& imelleéHo.feu volicio,iccm qui–

cumque aél:us vicalis nullo modo poceft dari

non

datur potentia 'fitalis,quia calis potencia cíl: caufa cf–

fencialis aélus vitalis;ergo qnando non dacur cauía vi–

talis,& omnino nccdfaria alicuius

~ffeél:us

nullo mo–

do potcft dari talis effcllus. Dcindc, quia illud ea eí–

fenciale in vnoqnoque genere: fine quo neque eífc,nc–

que incclligi poccft res illa in ordine ad quam dicitur

eífemialc,idco enim ícientia fine: obi(llo,crcatura fia

ne creacore,homo fine materia,

forma, quia obie–

ltú refpellu Ícicntitt,Deus refpeél:u creaturz,materia

& forma refpeél:u hominis fucrmodo dicuncur,

fuo genere

eíf~ntialia,atqui

cauía cílenrialis,& omni·

no necclfaria c!feucialc quid

rcfpcél'u fui cffellus;

c:~o

fine cauía fna cífcnciali; ncque dari , n que in–

telligi poteft effeélus depcndens elfenrialicer ab

illa.

Minor h:Ec lic probatur, quia in illo caÍll folus da–

rccur Dens,

ni.lila darctur creacura intcllellualis.

atqui fola cccatura intellellu.ilis,& non Dcus eíl: can–

ía

eífcnrialis encis rationis, feu tcmporis imaginarij;

ergo in illo cafu non darctur caufa dfentialis,& om–

nino necc:Cfaria téporis imaginarij, feu entis fucccffi–

ui rationis. Minor quoad lecundam pan

de Deo

tuecur,ac defendit P.Rub. cum quo pugnamus nunc

craél:.de natura encis rationis q.

4.§.1.

opin.n. 17. vbi

lic ait : Secunda opinio alferit d1uinum imelleél:nm

non cfficere encia rationis, & ha-e en probabilior,

fenenda ,quam explico duaLus conclufionibus, &e,

lic ille , & licec aliqui ex Thomiftis a!feranc Deum

faccrc ens racionis,nihil obllac, fiquidcm fa!Gfi!mum

en hoc placicum,

ideo in ipfum acriter i,nueél:i

fu.

mus , idque eflicaciffimis , ac forciffimis rationibus

tralt de ente rationis penitus labefaél:abimns, qua;

omnes pocerunt videti, quibus euidencer conuincicur

falficaris illa opinio,ac proinde de illA nihil curandum

cft

quod autem fola crcatura intcllcllualis

lit

caufa

c:llcnrialis huius tcmporis imaginarij,quod eíl: ens ra–

tionis,fic probatur ex ipfo P.Rub. in Logica trall.dc

nacuraentis rationis,qua:rr.

~ .num.1

vbi fic aic:En–

tia vero rationis ' qu:z: habet fondamcntum in rcbus

non po{fone fie'ri ab alía potencia ' íed

íolo incelle–

él:u. íed tcmpus imaginarium cl1 ens rationis cum

fundamento in

re ,

non chym:rricum , [cd ad li–

militudinem entis realis vcri conccptum, quod

lic

ait

Patcr ipfe Rubius hb.1. dó gcneratione cap.9. trall:.

de reproduél:ionc rcrum qu:r:n.4. nmn.61. his vcrbis:

Tempus imaginarium non en fallum cum non

fü

reale,

verum , íed íuum

c!fc

in eo confillir, quod

.:id limilicudincm

veri

a~u

cxiílentis excogica-

cum