322 / 380
/
·.i -6
8
1Je gr"1titz
habituali
traEL1tus
unicus;
aurem ·ex vi remifsionis pecca- Nequit horno tranfire de jnfto
tun~
non
et'
fi
al ias
vi <lepen-
in peccatorem, niíi per
averfio–
denti~
aétualis
a
voluntate cíl:;
nem
voluntariam
a
Deo : ergo
fequitur, quód íit ,
&
non
íit
nec de peccatore in
juH:um,
nifi
altu :
Gt, quia aélu
ponitur;
non
per converíionem voluntariam
fit
,-quia altu
remittitur. Unde
in Deum,
fequitur ,
remitti non poífe,
Si paritas momenti
f~ret,
mane.nte
altuali dependentia
probarer
primo ,
quod
quem~
alh1s
peccaminoíi
a
voluntate.
admodum prxcipua'
vel
potius
':At
ver0
habitualis
dependentia
unica ratio tranfitus
jufti in pec–
peccati
habitualis
a
voluntate
catorem eft
turpis
converfio ad
,vi
non retrall:ationis aéh1s fe-
creaturam;
iti
pr~dpua
&
uni–
mel perpe trati
,~ non
efr quiddi-
ca ratio tranGtus peccatoris in
,tas habitualis,
nec convertitnr
jufrnm
eífer honefta converfio
:cum illo,
fcd
accidens, quo
de-
ad
Deum.
Secundo ,'
quod ,
fi–
':ficiente , non deficit
pcccatum
cut
qn~vis
converfio
abfo~;1te
fimpliciter in ratione
habitualis:
turpis mutar fratum jufti irypec–
:pofsid
nan1qtle
retra.étatione,
catorem,
ira
qurevis · converfio
:Qt
fcrpe diximus,definet quidem
abfolure honefta, licet natura–
·permanentia
illa conditionata
&
lis,
vel
pure
attritionis mutaret
fecundum
quid
habitualis; non
fratum
peccatoris
in juftum:
¡vero
perman.entia moralis
&
utrumque falfum
eífe ,
nemo
fimpliciter conftitutiva
peccati
non videt.
Unde,conceífo
ante–
confiften.s
in
non-condonatione
cedenti , nego confequentiam:
~ivina
peccati
commifsi. Ratio
quia
commifsio peccati,
&
tran–
.eft:
quia peccatum
ÍQ
dle a8.:ua-
fitfts
confequcnter de
;ufto in
)is
perfeverat ratione
fu1 ,
&
efl:
peccatorem, dl
unid~ peccato~
l.mice
voluntarium
peccanti;
ris opus; remifsio
vero
pecca-·
1
unde
nequit
a
Deo remitti, cum
ti efi: opus Dei: unde
&
traníi–
,voluntas illud all:u libere ponit;
tus de peccatore in jufrum po...
·jn
eífe
vero habirualis non per-
teft fieri
fine ulla
voluntaria
feverat
ratione
fui,
fed
ratione
converíione
hominis
in
Deurn,
indignationis di
vin~
Deo
im-
fed per gratiam habitualem,
mediare
líber~,
cui,
pofita
ma-
qua!, licer
non
íit
hornini in
fe
litia,
eíl íimpliciter voluataria
voluntaria; efi: tamen perfeB:ior
permanentia
moralis ;
atque
&
excellentior converfio in
ip–
<ldeo
potefi:
Deus habituale re-
fum Deum:
&
quemadmodum,
mittete, non tamen aétuale
qua
femel data potentia
proxim~;
·!"ª-l~_,
•
,
peccati,commifsio non depen-
9bJ.~~!~ 2a~y~ §.~~~~~
~~f ~ Y<2!B~~~~~ D~! ~ [~9
dum-
taxat
Ir---:- - -