382 / 464
r; -;"'-.
IJ
E T
R
IN
r
T :ATE T
R
°'A
(J
T
.A.
T
,fl
S
ll.
ex P.Thyrfonarn-44. nraque Scho- vircucis fcd trndx aéli vre, fcd
fuffi.
ia
'S.
Thomre,
&
Scoc.
maxim~
di[- de defeél:os piocefsionis
pa fs iv~
Spi-<
fidens
in iHa
celebri
qurefüone,
an ritus Santti , ex
CL1jus
defedu per le–
{j
per irnporsibilc Spiritus non pro· gicimas con íeq uentias
d
ficeret idé
'ceder·et
a
Filio,diílin·guerewr ah
eo~
Fílius. Ex quo i11fo cu r , nofüam
.fupponunt, quod in illo eventu Fi- fe!'l rentiam Il1eologis non opponi.
lius
maneretcum conceptu Filij: er-. S·ed quia de hoc
qu~íl:ione proxim~
."'º
fopponum, Filium non con!lirni .lgendum, f.atis
hlc.
in,
eífe
calis per virtutem prodHtti-
50.
Obijcies decimotertio ex
~am
SpirirúsSanél:
i.Exquo Íi1fercur, e0dem ibi
~
6
Pacer eíTet impotens
nofüam fententiam ·adverfari om- fp irare,
&
commun icu e Filio Na–
µiúus Theol8gis fuppofitionem ad- <
tura.encliivinam ; hic evaderec
for~
mit tentibus.
malite'r Filius;& tamen cílet
infre-
4.l'·
Retorqueo : et iam fuppo- ctrndus ad produccndum aliud
fup-
11unt, m.1nere Spíritum San{fom,
&
pofitum vivens; al ias h aberet
Fi-i
Jlon procederc: ergo fopponunt, nó lius aliquod pr<edicatum íibi
a
Pa-.
effe de concc:ptu h.ujus Spirirus
San-
tre Ron communicacum;,._nam
ha~
)B<i
proccfsionern: ergo q·uod procc:.,¡
beret fa:cunditatem fpirativam,
dat
Spiritus San&us
a
Fi!io , fc:u
quacum
in
hypothefi careat Pater,
,quod
fi.t
de
concepru illius procefsio, nequit eam communicare I-'ilio.
~dverfatur
omnibus Theologis
fup-
Aílumptum probacur
a
creatis;
vbi,
pofitionem ;idmittentibus. Nonne
fi
Patc:r eífet potens duntaxat vnú
dices,; ex admiffa fuppofitione non indiyiduum fibi fimile r-roducerc:,'
rcél:e foferri fenfum a-IDfolutum Perfo'na ab eo produéta haberet
,Theologorum
?
certe : ídem ego. propriam rationem Filij : ergo
&
Hlc
fupponi
a
Thomifüs,
&
Theo.;¡
Ver bum divinum
in
hypothefi
logis , manere eundem Filium , vel propofita.
quia loquuntur juxta probabiles
5
1.
Cum argumentum deperi_.
fen tentfas non ponentes racionem deat ab hypothcfi,& hrec pofsit
pro
Filij
in fa:cunditate, fed in alijs con-, libito efformari
,
cum dífiinaione
ceptibus,
a
quibus in tali qua:füonc refpondeo. Nam,
fi
ita efformetur,
pra:fcindunt. Vel c¡uiaca c:fi
fuppo~
vt Vc:tbum maneat infa:cundum,
fttio impofsibilis, fe tencns ex par- li€h
illi
communicecur Narura,
te fubje&i qua:íl:ionis
fic:
nonprocef-.
non evadct Filfos, nec prima Per-,
fw•Spiritils Sané!i;
non vero ex
par~·
fona Pater,licet commLJnicct Verbo
t~
pra:dfoati, nempe diílin&ionis, Naturam divi1,1am. Q.uia de faél:o
.vel
indifünaionis, quod
in
difpu..,
illam commonicat 'Spiritui Sanll:o;
tationcm venit. Nam ad hoc, vt ab· · & tamen nec ipfe cfi Pater
rc:fpe~
folut.e non maneat idcm
Filius ,
non
éh1
Spiritus Sanfü, neque
hk
cv.i~
~1! g~~~ff~!Jl !~E.~~~f~ ~4 ~ff~é!Hm $Sfi1i.Q~ E~
Y!
hypotl~'fi
eodem
.
(92~