170
forma,qt•:i: abfolute dinioél:z Íunt, .unum ali-: venit1modusdicendi,P. Zuñiga:
1
qui Diíputat.
Uinrift«·
quomodo•evadunt ratigne
únionis.~anes
etiam
3.
dubio
1~.
generaliter fi.atuit <!UOties aliquid
tum
.¡j<
continui, rum
fint
abfo)ute 'diflínlta:, uimm ab alío non difüoguímr realiter, rcipfa effe de
de
•/lw.l
etiam
f'unt
raiione continuationis : lic etiam illius eJ)'ennia
&
quiddime: quia nib\I magis
i~;:oiga.
Philofophus dixit contiguum elfe, cujusultima de.
·cQ~~ui~ .
&
quiddime
0
quam qu'od ,.,n
fum
unum.
i.pfa dfentia
&.
q~iddit:as
&
quidem
par~
-ali-
;;~:;;!.,_
44c>.
Q1ii110. Sequeretur dari difiinél:ionem ctijusde dli:mia illiu• tlicitur, ,l\m
t~men
ab co
flt•<lwnu·
me<liam imer rcaltm
lk.
ra:io~is,
qcod'mdior <;lifiín,guatur
~iflin.:Hon<:
includcntis ab iodu–
,¡,,, ·
negarMetapbylica,
&
nos
in
11la. Pacer lequda.
fo:
ergo mulw magis dedlentia
&
quidditare
~Ía
virtualis,quam ponimus, nec rtalisabfo- erit, qnod
~{\.ídem
reaJj¡er curo· illo.
Juxu,
luie
dl,
nec ra< ionis.
c¡¡uatnexplicationem
rela~iones
e!fe
de dléntia,
1.R<feo•·
Rtlpondeo Primo. Parum referre five hoc, divina: natura: dubitJlfÍ nequit, i::um
fin~
jdem
f.•f<••><f·
five iilomodovoce1ur,dummodomodus illam realiiercum illa. Qiiod etiam tenet
P. Tan-
Et l'" "
¡¡.,,
fignificandi nihil abliirdum pra:fi:f<rar.
nerus qure!bioa.
l.
dubio
3.
num.
5.
qui !amén
r""""·
"*
i:·N~(ª"'
Reípondeo fi:cundo non
dle
medium in fen- exclulionem formalcm muruam rnerur ibidem.
{.~•·f-
t;';u;,:.
fu,
quo_ il1am
ad~·erfanrc~
c::xplicanr:
&
lic
~1~-
numero 7.
1
,.f.m.
11arur
m
Motaph~lica ,
111
'!"ª
~?s
1dcm
ten~t-
Explode~1dus
inquam.qubex_eo
fit
omninp
~"''"'
mus. Ne aurom v1dcamur curo
1pfis
convenire dle cbymencum,qu1dqu1d Ph1loloph1
&
Theo-
dicmdim•·
~nediam
abfolureaffirnundo, ideo medi!im di- logide rerum confliturione ptrquirunt,
&
fü-
du,a(i•·
·
i\i11étio11em n<gamus. Dicin1us autem illam od tuunr. Na{\) cum quidquid reipfaeí\ idem rea-
.¡,"''"
realem reduci, ficm id, quod lecundum quid Jírcr cum aliquo, ipíiusdfentia,
&
de íptius el'-
ralee(\ , ad Gmpliciter tale redutitur.
Et
wam Í<mia
lit;
quidquid
ut
p• imariam aut'
le~uuda-
reduci ad d;i\inétionem rationis propterdiéta in rium concipirnr,rncra fiétio mc11Íisef\,&ad ni–
rtlpo~11iohe
ad
r.
ob¡eétionem.
Q~!X
autem ta- hil utilis ; qui> rationis figmcnta, ficur nihil
lia font, non confütuunt Carcgoriam lpecia- funr, ira nihtl pollunt ad veram rcrnm condu-
lem.
cere cognitionem.
V.rtualii
44
r.
Qµa:res an reliqna Dei mributa difün-
443
Jo(\
ugo
JO
nbus iplis :tliqualis ordo
Tn
,,r,,,,
J.¡1,..
a,.
g~antur
eoJem m.odo ?iflilltlioni>?
.
.
1JT:td.c>tornm
l~n~ndum
ob1u'.l<vas formaliia
:;;;;;::
~':"';';,':;.
Re(pondeo dic1 qutdem poffe v1rtualttcr d1·
1
ces,c¡L12s qmdrn1 anétor ex c11aus prior agnolc1t
.¡,,.,.,..,••
bu« ,fed
füngui,; íed imra genus difünétionis virrualis : dub.
6.
&
8. nec poficrior negar:
&
una efi ra,
"" ta/u
maxirnamtffcdifiinltioncm, qua: verlatur intc
·1
tio'alterics,
&
illtus<¡n•li •fundamcncum: unde
•• Ul•,
abfoluta
&
relaciones, dequo diélum Tomo
1 ,'
una cognoli:i line
á!ia
potcfi ,,ac fi reáliter cílet
n.
250,,&
lcqq.
·· difii"éh:
cum
alias ira u11um curo alia
lit,
uc
I'••
~..
A~
ha.nerefolutionem accommodari poITun ; poílint rcciproce pntdicari.
•"'""''.. qu:r P. Ruií. tradit Difpur.
'2.
Seét-4. de dif\i
~
Ncqueurget quod objiótur; nego enim id,
Sw
•ffe
fr:.::
d;,
élioÍ!e
~ati?nis.
Et
raüo e(\,
q~am
inculcavimu •
quo~
alfumicu_r' curo
~cr
elfe .ahquiil i¡>fa'!'
el-
·t,:·:;:J;
R.,r;,,,
qi¡¡vemre mquamLJOI enmatt pra:d1caca , qu
Íenttam matenallter
&
1demice,
&
non
e!Te
de
•f<nt<•.
videmor
maxit~
repugnamia.Item. Ob rario ' cllentd, quia hoc dicit ad primarLim rationem
nem fpecialern, quarn,rcddidimus, ícpar.1io11is · pc-rtintre, qua: !iett ut nomine rationis vocarur,
rnajol'is.relarjvorum ab ab!Olutis, guam imcr , opcracionem mwtis imporret;
ex
parte tamrn
abíolura d2ri pol1ir.
1
objdti aliquid íigoificaiur, quod 11li relpondeat
&
rn~io
ttiam dicitur, quia •ptUll) efi Úne aliís
' cognoíci.
.
P~OBLE iJlfeA
llI.
'
44~.Ad
idq:IOd
de
p~rr~additur
dicodTeqoi-
F,,"~;;n;,,.
<l_cm de dltJma, quia lmc 1lla nec fiare
,n&
con· ,,.,.,,•.,.
<1 pi potdt
~utum,ncc
dillinl\ioncm habcre,ob-
fi
djlm[!,
fiacuh11n
pr:tfia1;
quia illud genus dtflinélionis .; "''·
De conccptu cílcntialí
clivin:x:
na¡ _'z
quon1"0do non lint
relationcs,
é .;
omnium
cfl
dcbitns cumulus ·
pcrfoíl:ionum.
§.
l.
cfi curn intima inelulione, qnam primarium
confiitutivum imrorrat,
&
rarionc cujus poren
de illo dfentialircr pr:rdicori: non quidem di-
ccndo totum elle pancm, íed illam includere_.
&
illam cITc partem dfcmialem :unde abfolu-
<? imcr pra:dicawm
&
íubjeétum
d\
idcntitas
Circa ':(itttli cxplicatione171 ,
r/:11111
jlet
real
is.
Id
aurcm quod lc.cundario ad conllirn-
·omm
quodeft idem, ejfe'de ej]éntiá .
tionem pcnintt, non e(\ rale,quia fine illo
f.On–
442.5
Ecundum commLrncm inrclligenriam
•
dcconceptu
dlcnti~li
,&inc)ulione in
tpfo procedir qua:f\io,
juxta
ea , qnx
de
co11i\i–
tucione
divin~
narnrx di
xi
mus Tomo
1.
3.num.
27i.
an ícilim iJ,guod ex parte
obj~ai
relpon–
detconceptui
clfemix
irn claudat relaciones ut
l~cec
non
~xp~im:n,
im
1
ponet ramen, ita
m
::id
il~
. lius
coníbrunonem pertineam, fic111 pcrfeétie–
( :
nes
~h:E
tn
corum lcmcntia, qui cas exiflimant
pernncre.
Ubi in primis ud min\Js apcus cxplodcndus
cipi primarium pote!\,
&
dl illius radix; unde
e(\
diverla ratio.
Er hoc argumentum tenecur folvere citams
E~
pwi.
~uétor,
qui prreciliones ob¡eétivas agnofcit,
&
f"••bur
ua
c~ordmmonem
ill:irum : cUm camen in re
=~:~;:,,
confücuta amcompoÍlta, parres fine de concep-
.,¡.,~.,.
tu
c~frnria_li. Un~e
c<m1 concipi una formali-
1ur.
tas hne aha poíl1t, cum qua e{\ ídem realiter,
nequit tamcn fine pai·teconi\icuemc. Ergo quia
if\a magis ad cílenciam lpeétar, nonobfiante di–
fiinétionc:
&
ira pcr locum imrinlecum impof•
fibili fecundaría prrodicaco , non íe.mper pri-
m:i.~