SeEtio
17.
Problemnro. De Originibur.
121
llinéHoMem, ut probatum num.
76.
&
223.ergo
va fupc1Bua. Anrecedcns videtut darnm. Nam
in rello dt idem realittr cum illa. Pr:El<rta.
origo altiva efi quafi fieri,
&
Buxus, !tuvia : et–
Communicare & producere nort dicunt oppoli-
go necdlario ex vi íuo pr:tcisc íumpro debec ha•
tionem; ur confiac, cum dicantur refpellu ejuf-
bere rerminum ,
&
i1a rdpeétu illius aliquid
dem: ergo tenenr
(eex
parre principii, & funt
procedere.
idem r,efpellu illius.
Rcfpondeo negando ancecedens: nam eo ip-
Obje!ln
fobvu11t11r.
•·
Obitllia
242.
p
Rimum
fit.
Nam paremia creativa
i~
:;,:,~;:
14
Dc:o
e~ia~
efl
~erfe~iílima,
&
c:imen
non h:iber in fe 111trmfec,e aétionem , Ítd ab 1lla
extrinfece denominarur : ergo ex racione perfe–
ltionis non 15enc arguitur ad origines aétivas.
;:,::r·
Rdpondeo Primo diverfam df
e mionem.,.,¡,¡..,,
Nam aétus potentire produétivx ad in1radl.ne–
ce(farius in Deo'
&
ad confiirurionem pcTÍOnre
aliquomodo percinens , juxra dícendJ inferius;
allils amero creativ.x paremia: efi concingens,&
i1apote9s elle
&
non cífe , quapropcer neguit
cum Deo idtmificari,uc idcnulicarnr produétio
altiva ad imra.
:,:;
1
:;~;.
Secun~o.
reípa.nd~ri
poteficreativa:
p~tentire
¡,,
proba.
alliim
dlt
111tra ipfum; e'fi namque 1plc afü1s
"iií,
«pi«..
Dei liber. Nec lequimr eó .quod recernus fue–
'""'·
ric , dfellum foiífe :i:remum: 'quia ica :Eternus
fuir
ut rerminum
refpic~ret
lub derermin'ara cir–
cumfiamia remporis. Fuir ergo tune, fed non
pro tune, unde úne imrin!C:ca additione.potdt
in cempore ad effeétum terminari,
&
eo definen–
te permanere ,proprer eamdem rationem. Quod
quidem in allibus f<ienrire & amoris debtm
orones conficeri. Deus eniru ab reiemo habuic
altum amicitire erga Perrum, auc criafn inimi–
citire, cum ramen non eífec Petrus ; & ita ame
illius exlílentiam non porerar abfolure dici
Deum eífa amicum aur inímicum Petri, íed id
llame
íolum exificnria dicirur, per quam ramen
allus nonmumur , quia objellum illud refpicit
fecundum propriam altferenriam.
Ec
idem el!:
de fcienría talibus aétibus reípondence. Qua:
,
rdp~~fio
efi faiis
pr~babilis
,& ut ralis
ii.
nobis ·
.
exheb1rur, u1 eam,cu1 placuerir, ampleétanir.
•.~:•paf·
243. Secundum fic. Namprodollio palliva
~~:,);.,¡". ~fi
allus principii produllivi,ralÍone cujus per–
a/'l:u
pr..
lona produlla diciiur eífe
ii
producente , & ta–
d""""'•
men difiinguirur
a
principio produllivo
:
ergo
z;,:"/i:'.
non
~~
inconveniens
q~od
aétus principii pro-
1/...
lnt·
du/llv1d1fimgua~ur_ab1110
.
• ,.; 1 ,
Refpondeo Pnmo negando antecedens : non
g
enim efi aélus nili perfonre procedenris ut pro-
cedens eíl paflive ·,id efi , uc recipiclis fuum efle
ab aiiaconoorando originem ac'.livam,per quam
Ratioob·
haberur,
lit
qua: producirur, abilla procedat.
fananJa,
Sicut enim principium allivum deber luo aétu
inrriníecc artici; ita & porenria pafliva fuo, cum
fine
cjufdem perfellionis,
&
i1a ptr id,quod non
habtal rationem altionis.
Secundo dico effe aétum per modum termi–
ni, quia idenrihC3tur cum termino,
&
racione
illius terminus prodl!étus habet oppofitionem
cum producente
:
ptrfona enim producens prre–
flat ut qu:i: producirur, per originem paílivam
procedar,& ita origo'pafliva eíl rerminus..ut
~,,.,
l·~'"
•44. Terrium. Nam racione originis aétiv:z:
~:~:~. pt:i:~ise
f'!_mpca: aliqui'd procedit: ergo
li
illa
·
~...Jpu•«·
porucur in perfonaproduccme
1
erirorigo paffi:
I"'·
T•m10
/l.
(o
quod aliquid dica1ur procedere, patlivum
ex–
ercitium involvitur ,
&
ira origo patliva. Ad
proba1ionem dico originem altivam non
dfe
quafi fieri,lé:d quafi faccre,in toto rigore loquen–
do, quod cfi divtríum: nec tam
efl
fluxus, qui
paílionem defignat, quiim influxus: & licec
fit
via, ex eo non fi:quimr le Cola fuflicere, ltd ne–
ceffario debereílli terminu m refpondere, quod
non negamos.
Sic ego
jarr.
pridem refpondi; fcd modo addo,
non efle inconveniens,fi conctdaiur anrecedens
cum Jifiinétione
:
Aliquid procedir
ad:rquac~
negn
:
inadrequarc, concéclo.
Ccr~e
non 1111e1Ji–
~irur
períona
ad:rqua1~
proe<dtrc,donec imelli–
gatur perfréte & inrrinltce aérna1a in ratione
proctffionis.
Tcrtia diflicultas.
~
diflinflio11isgenere origines
fi11t
.
diftin!l,e.,
2.4)·R
Elpondeo difiingui guafi fpecie ;
ProttJli"'
hJbtnt enim valdc difiinétam raúo- ""
qu•fi
nem , wm.
a-.Cliv~a;
p::1ffivis.comp!1rata:, mm
aC:Ci~
tt;::u::
'\fx
collarz mierfe; rum euam paíliv:r , fiad m-
'uir:
·
vicem coderancur Differentiam generarionis
&
fpirationis jam vidimus : paíliva: eciam origines
quomodo ab aétivis dilferonr, eriam apparer.
Nam quemadmodum difiinguuntur ptincipia,
irn fuo modo aéh1sdifiinguidebenr:principium
auiem allivum & pafl'ivum non efi ejufdem ra-
tionis: velc¡uia non
t!l
folus inttlltétus
&
vo-
lunras; vd quia ilcet finr, raciones habrnt di-
veríasin quamun¡ cales. Natu quemadmodum
E•pr;,,,;p;.
a~ere
&
pati
rariones.difiinét~
fum, ad diver·
;;.p":p':.:
fa
prred1came~ta
per1111emes, ita 1d, guod fimul
ª"?"'"'"·
agere &pari pottfi , fob il lis refpeélibus difiin-
llum efl
/¡
fé:ipfo,& hoc modo d•fiingui inrelle-
él
us pocefi ut rario cfi producendi , &
lit
efi
eriam ratio rerminandi produlliontm:non qui-
dem
ex
eoquod producar, aur producarur ;fed
guod ptr produétionem poílir communicari, uc
diétuai numer.
223.
~od
auttm de inrelltllu
diétum efi , de volunrate eriam accipiendum,
proprereamdem ratio¡1em.
Dixi aurem quali fpecie Jiílingui,
&
non
ab~
S1d
"""
folu1e', quia
c~m p~rf?~:e ejL~loei:n
narurre
fine,;!~:'';~
nequeunt ablollllt d1c1fpecie d1{ftrtnres: nam
fi
d~perfonapropriet.cem perfonaltm pr:ecipue fig-
,;,~'"'·
'
¡;¡ificar: unde
li
frcundum propriecates perlo-
nales dici pofl'unr abfoluie lpecie difiinll:E,
erir eriam \'trum abfolure perfonas fpecie dif-
ferre : quod tamm nequit juxta fide1 principia
fuílincri. Qua: ratio de relacio01bus ttiam per–
fonarum confiirurivis probar,dc quibus infe-
rius. Quamvis non definr,qui abfolmam fp<:cifi-
cam difiinétionemaflirmenr. Obi qureílio ad
vo~
ces devolvirur,
&
oriri poteric molefia conren-
tio, nifi de vocibus ad res gradum cderem facia-
mus.Siadmoneamus inrerim procellionempafli-
L
vam