Previous Page  115 / 450 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 115 / 450 Next Page
Page Background

'

i

\

l

!

SeElio

17.

'P.[oMtmll 5. 'Depott.ntiaproduftivn.

§.VI.

~Jnm

contfn refalutionem Jrtp_eriomn

obje!lnfalvuntur,rf7'modm· qmtl11m

JPeci11lú expticandt egrejfttm

11!livnu

d

naturApropo- .

nitur,rf7' congrua r11-

titJnefundatur.

. . 1n8.Q Bjities Primo.E!femia

dl

principium

:;~7«.!;d•

q~• ge~erationis

: ergo ": generar.

ft~•

Confequennam 1lhm urget

P.

Martmon con–

.

<f)••"•m

tendens, Joan,nem Theologum ,cui errorts im–

gtnt••t<.

ponir,de quo

§.

3.

id dicere,quod videnlr in rer-

minis implicare, fcilicereílcntiam non gencra–

re,kd e!fe principium,qrf•,generationis. Perinde

ac

{j

quis dicerer caloreip non caltfocere,fca

elfe

principium,qm,calefaétionis. O!!afi¡elfe princi–

pium calefaélionis non tic ídem ·re & conceptu,

arquecalefacere.Sic a¡ldit exempla alia.

Sed immeriro quidem talem implicantiam

f..~(,:·;~.

objiéit viro doétiílimo,& coram.Theologorum

p

41

.,g,.·

pra:llantiffimorum llore loquenn, nullo eorum

tlmt,in

adverlame. Poterat

fan~

implicancia eadem Di–

~Z:,.""!.~. ~o

Th.oi:

nre

obji~i,

qui

q.41.

artiq. in

Corpo~e

ira fcnbtt:

Sed 1d,1uo Patergenerar, e/I

nat11ra

d1-

D.Thom,

;vina, in

q11•

(¡b1

FiliUJ Ajirmilarur.

Et

fmmdum h1&

·

Dnmafammdicit

(

libro 1. Fidei. ca:p.

S.)

q11od

ge-

~~~:¡;,

mrt<110

efl •P"'

1wur<t,nm

fimr gmeramis, fed (iettr

eiui

,

qu•

gmtransgmer.r.

Et

illeü

pottntil1 gene–

randi fignifiw in

reéío

naturam

dh!inam

,

fed m

obl1q11•

rd11imem.

Sic Doétor fanétus,qui úmili–

rer loquitur ad primum & rertium. O!!omodo

aurem nulla in hoc implicario

fit

difü1m

q.89.

Nec exempla urgent ; quia,in

illis

repugnan–

tia

ell nulla,qu:r ¡amen

io

aliis potell reperiri.

Att;. ,

109.

Pote!! autem

ali¡e~,&

quidem, ut mihi

'""·~::•:

videcur, fa.cis

corigr~ente~ expl.i~ari

,

&

m.aj~

ri

"'""""º"

cum propneiate rauo pnnc1p11

&

poren11re

111

•git,fid

narn¡a íalvari

{j

dicamus aétionem e!fe

á

nam–

l"'Í'I'•·

raJed non

ag~

per illam,fod egredi ut per eam

eerlOna.producar.Er

quidem aélione vnica pof–

lc

agere agencia diverla communis lemenria

eft,

juxta quam Deus

&

creatura, cau!fa principalis

& inllrumenta plura eadem aétione coneurrunr.

Etin Deo Pater & Filius Spiritumíanltumdi–

dem fpita¡ione producunt, ut determina¡ Gre–

gorius

X.

in Concilio LugquncnÍI, & habe¡ur

in cap. unico de fumma Trinitate,

&

fide Ca.-

11\olica in

6.

Juxra h:rcergo non implicabit ur eadeip aiftio

Cuicom,,,..

fit

namr:r, & perfon:r: ita tamen uc diétum ell;

~"·""'

quod fci licec peream n_on producat natura, fed

ª•

per eam

fo

ratio produétíonis,quatenus cómu-

nicatur perfonre, cui foli obdillinfrionem pote!!

,

;;,.,,,,pi,

produltio convenire. Sic ctl)Íent probabifüer

. [/>"••,.,,;,

mulü fpirationew aétivam, qua: prius ell in

Pa-

•11"'•·

ne, Filio

communicari.Et

licet in omnibus non

.tentar exemplum, quia Pa¡er eriam fpira¡; in eo

ramen commode applicari poiell , quod aétio

unius alteri communicacur , qui rauonc illius

dicitur operad, fecundum probabiltm illum di–

cendi modum.

~i

licet ali is , nec mihi probe"

lur, non tamen ex eo quod implicet aétionem

communica~i,fed

aliunde:quia fcilim proceílio

Spiritus fanéti e!lefiemialirer

a

duobus,quorum

ell nexus, & ira pariformirer procedi¡. Prrerer •

quamquod fpiratio aliquomodo communica–

tur Filio

a

Pme,utcll ceniílimum: ergo;& fia–

re communieatio aétionis pote!!, quz & natura:

fit,&

perfonz. ·

Pro qua ell etiam excmplum aliud in crea-

Et

af!.,.

tis.Namaétiones creara:·in rebus funt,&

a

Deo

num"'

communicanrur creaturis paricer

concurremi-

~tatrs,P'~

bus, cUmtamen Deum non dtnomintnt

fe-(UO·

~?:;~:,:

dum fpeciales raciones. Sicgeneratio vivemium

a

Deo ell; nec ramen

D~us

dicirur generare:

&

viÍto ircm ac inrelleétio;cum tamen Deus videre

Ntcff"'_""'

aur imelligere non dicacur, etiam qwatenus

'"'Pfid":

.altio~es

.illa: .principium

re~~iciun.t

in

rar~one ';,;,~·;;,~~;.

agenm.S1c emm nec Deus d1c1tur d1cere ranone

verbi creati, ad cujus concurrit produfüonem:

nec afcendere aur defcendere, eo quod ad bujul:

modi coucurrataétus,& lic de aliis.

1

1

o. O.bjicie_s fecunda,

&

ell inllantiacontra

;;~:~~.

modum d1cend1 prrechétum. Natura ell princi-

d.,.ominat

piurn refpeélu altionis, quz ab illa cgreditur:

•g,•nsprm•

~rgo

aliquam fpecialem denominationem acci-

"P'"'"•

pit raiione illius. Confequentia videtur urgere.

cmia altus alicujus potentire aut principii

l)Oll

patell non illa fpecialiter denominare, quando

potentia lpecialis ell, & non concurriru¡ caufa

univerfalis; tune enini generalem denoniinatio-

nem tribuet; cum

aurem

uc!Ípecialis, etiam fpe-

cialis elle deber. Sic licet Deus¡noo dicarur ge-

nerare, quando ad generat(onem creatam con-

currit; agere tamen dicitur: vivemi aurero crea-

to denominacio convenir generanii.s. Et ut de-•

mus non e!fe fpecialem denominarionem,

~rit

faltem illagenerica, aut quaÍI generica.

~alis

ergo? (lb aétione cene non vidctur

eífe

alia

quam agenri.s': ergo natura agir, & ita produdt,

quod tamen viditnus admitti non polfe.

Refpondeo conceílo antecedente, & illius

Admittit.,

confequenria,

&

confequenter quidc{uid pro il- ••

quo,fi4

liu.s adducicur probacione. Cum aurem qu:rri-

~~od'.

tur qualis denominatio

fit,

refpondeo eíle ageo-

tis, fed non

v1,q11od,

fed ut,q11,1,juxra datam ex–

plicarionem. Nec argumenrum hoc, quod alias

videtur urgere , arppliori eget explicarione

:

in

admimndo eoim divinam naturam

efle

gene- '

ramem

ur,q110,in~onveniens

ell nullum, cum ita

~oncilium

Floreminum, D.Thomas,& gravifí'"

mi alii

loquanturTbe.ol

<;>gi.

1

1

1.Sed inllabis. Altio hrec elicicur

a

natu~

tv/!.nti4

'ª?

q~i~

ab

illa.e~red!t~r

.. &cgrcdi tamquam

a

~?;f;;;

pr10c1p10

el\

ehc1aét1ve1110 concurrente. Tune

allio•um,

Ítc Elicicur : ergo & natura elicit: quia ex paf-

-

Ítvo fenfu bene inforcur aélivus. Arqui hoc ell

nacuram

efTe

principium,q11ud, quia ell princi-

pium eliciens,& confequemer quod elicit

:

ergo

·nonell camum principium,q110' fed etiam,qmd:

&

ira erit generans,& lplrans.

Refpondeo concedendo quidquid aíl'umjtur

Admittitur

ufque ad illarioncm de principio,qmd; nego

$,"

'':.~:

·

e'nim id íequi, eriamG nacura

út

principium eli-

r-

•r.od

.

ciens: eo enim loquendi modo tamum fignifi-

catur virrus aétive influens, qualilcumque

!i1

il-

le inlluendi modus. Cum amem dicitt•t

qmd tlt-

rit,

negandum ell : quia quoties addirnr

qu•'4

Ítgnilicarur fuppoficum, & confequemer id,

·quod c!Htermino produéto reai-ite,r dillinétum.

H 4

Bnde