Previous Page  212 / 518 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 212 / 518 Next Page
Page Background

'Problematrt Theologir1t.

-conceptus perfeél:ionis

dariu

s efformari. Sic

quia non cognito exprefse fpeciali refpeél:u ad

determinatarn creaturam, pareíl: plenus

&

ex–

aél:t1s conceprus omniporemix haberi,

durn

co–

gnofcitur eífe perfeétionemdivinarn , curo om–

nibus

qu~

ad divinarn perfeé'tionem imegran–

dam

:

concurruut, ra-tione c:ujus fieri poífunt

omnia non habemia repugna ntiarn , tal is co–

gnitio intuitiva non videmr repugnare.

Ex

quo

ad

nofüum cafum deducendum documemum:

quia enirn cujuflibet perfeél:ionis divina: haberi

clarus

&

quiddicativus conceptus ex inruitione

porefi non viús perfeél:ionibus aliis, quibuf–

cum identificatur ·, dum cognofcitur reipfa ífe

]demificatam cúm illis, qured1rnque

Gnt

,

ideo

tali cognitio non repugnat: fecus dfer de altis,

qure ad ipuus confiitutionem fpeél:ant ,

&

fine

quibus nequit haberi conceptus ad:Equams ,

ut

ú

non videretur fimpliciras, puritas, afeitas,

perfeitas &c.

.Refponfio

6

c4.

Deinde refponderi ad prrecipuam ob–

•lia

P~'"'-

jeltionem potefi, non eífe neceífariurn videri

~;:¡./~~-

idenrificationem curn aliis perfeél:ionibus;

&

li–

lª"s necefa

cet neceffarium

Ge

videri fimplicitatem, id tan–

~ta:¡m/'·

tum

effe verurn de fimplicitare, qure

iHi

conve–

•~ct'lt:o~~:

nit fecundum propriarn rationem , quia quid-

quid

in tali

p~rfell:ione

eíl,habet fummarn

i

ntra

ipfom,

idencificationem. Eífet autem virrualis

cognitio identificationis cum aliis perfeétioni–

bus;quia

Ge

ciare videos fummam fimplicitatem

modo diQ:o cujuíl.ibet perfeéHonis,inde'eviden–

ter deducere poífet identific:ari cum omnibus

divinis. Et licet prior folutio

fit

fatis verofimi–

lis

;

quia tarnen quod ifia tradit

~

non apparet

abfolute repugnans, potefi verofimilicer

fufü–

neri. Eífet ergo clarus, adxquatus,

&

quiddi–

tativus cone:eprus, quarenus racione

illius

diéta

perfeétio poífec 'ab omnibus difiiogui,

&

ob

vircualem evidentiam omnirnodre firn plicitatis

jam explicatam.

~.

111

-viit

615.

Quimo arguit in via Scoti fiatuentis

Scot1.,

1

ui4

·difiinél:ionem ex natura rei,

&

aíferentis omnia

Atmbut.e

Attributa exiílere per exifientiam narurre: er-

txtflunt

·

fl..

ffi ·

txiflentl4

go cogntta natura,

ur

eic nece arium cogno-

eflenti~.

fci cognita qualibet perfeél:ione, n' eífarium

etiam efi effemiam

&

ornnes fimul

.:étiones

cognofci.

.Admittitur

Refponderi tamen potefi etiam

tn

via Seo–

&

non ur

4

ti,

fi

omnia Attributa exifiunt per exifiemiam

gere mon-

eífemire, non fequi omnia debere cognofci,quia

fttatllr,

licet exifientia

fit

unica , cum tamen pefeétio-

nes

difiinél:re

únt,

potefi una fine

alia

cognofci

fimul cum exifientia omnibus comrnuni. Sic–

ut

vider~Boreíl:

una pars hominis non vifa atia,

eciamfi omnes una informentur anima:

&

licet

-eífent\alc;

1

fit

exifiemire omnes perfeél:iones

aél:uare,

\d

cognofci potefi, 'il lis in particulari

non

cogt~itis,

juxta diél:a

in

argurnenti prxce-

.

. demis

p~i9ri

refponfione.

~·TJañ

616.

Sexto. Si poífet videri una perfell:io

efftt:nfi-º

non vifa alia, vifto , qua ornnes de faél:o vi–

nrr11.

demur, eífet aél:u infinira: Confequens efi fal-

fum:

ergo

&

illius fundamencum. Major often–

ditur.

~ia

fi

de faél:o Beati vident vifione non

infinita., ideo efi quia- orones perfeaiones vi–

dent

per modum unius, five fub unica ratione

..

/

indiviGbili: íi enim qurelíbct pcr fe videretllr,

a

qualibet acciperet vifio fpecialem perfeél:io–

nem ,

&

ita eífent infinirx inadrequacx perfe–

ll;iones unam adX<Juacam in6.nite perfeéb.m

coníl:itaéntes : Acqui , Gpoífa una Gne alia

vi–

deri, non ita viderentur, fed ut habemes fpecia–

les

&

difiinéhs rationes : ergo eíler infinita.

Major videmr cerra. Nam hac racione intelle-

ImtUtl1us

lh1s

non efi infinitus, etiarnfi infinitas res fpe- '"'.'""'

':·

· d.

r

tr_

r

·

r.

b

fimtu1

"~

c1e 1venas powt cogno1c:ere, qml orones 1u

poffit:d

una racione refpicit'

a

qua fpecificatur:

fi

enim

infinsr.t.

a

qualibet fpecialem rationem a<:ciperet, non

poífet non talium perfeétionurn nurnerus

dfe

infinitus , ex quibus una iperfeél:io abíolme in-

finita refoltaret

:

ergo iimiliter in cafu pr:E-

fenti.

M

inor :rutem ofienditur. Nam gn:Eli-

bet perfeétio

fi per

le

vifibilis ,

&

ut

di–

fünél:a ab aliis.,

&

ita habet_ex fe f.pecialem vim

inducendi perfeétionem in vifionem

:

ergo fi.

ve videatur fe fola , íive

cum

aliis , ídem

prrefi:at: arque ita vifio , qure de faél:o datur,

erit infinita. Hoc argumemurn etiam uc prin-

dpale proponir.

P.

Amícus Diíputatione

9.

num.

330.

qui alia minus urgencia adducit.

,iJ

.

R

r..

d

.

. . .

¿·

.r

d

Dur'"'~-

6

~

7. .

e1pon

eo

in

prt.mls JUXta

1 ...

ta .

e,[ponfione

Attnbum num.

2s8.

Armbuta non effe

tn-

f.tfatif.

finita ,

&

ita

~eífare

difficnlratem.

L"

cet au-

-

tem in illis

fit

gradualis perfi él:io :

illa

tarnen

non videtur exprefse ,

&

ita

eciam

fit

fatis

argumento. Deinde admictendo perfeél:iones

infinitas , concedo viGonem efle infinicam

fecundum quid , ficut intelkél:us eciam il–

lam habet , qui dicit neceífarium ordinem

ad omnia intelligibilia in particulari. Non

Ex~ut

eíl: autem abfolute infinita , quia perfeél:io-

"":,~P:'·

/)_.

d

.

.

facc101111 rt•

nes non connttuunt gra uanonem, tta ut una

fpd.lslaltc·

fit

nobilior alía

in

infinitum,

&

cum eo in or-

mu non

rp

dine fint vifibiles; fed vel ornnes requales funt,

infinttus.

vel

li

inrequales, fine infinito exce!fu, qui ha-

betur ratione cornrnuniurn prredicarorum, qure

non dicunt infinicarern

:

ut

i

ntelleltus divinus

perfeél:ior efi formalirer voluntate, quia racio

intelteél:us ex fe perfeél:ior efi racione volunca-

tis ,

&

fic

de aliis. Et prrererd,

uc

dixi , una

perfell:io non efi gradus alcerius, ut gradualirer

etiam crdcere debeat perfeél:io vifionis. Licec

etiarn omnes exprefse attingantur , non indu#

cunt infinitarn perfeél:ionem in vifionem , quia

videnrur per modum unius

:

poffe enim co-

gnofc::i per fe non efi argumentum c9gnitio-

~is

hmilís curn

~ognofcun~ur

cum aliis

~

m

C011J?UU111

mde debeat

fofintta

perfeél:to refultare.

S1cut

proexp/i,~in

cognicione expreífa conti nui ,

juxra

opi·

tionstxrm•

nionern Arifiotelis, una tantum efi

finita co-

plt1m.

gnitio , etiamli ad infinitas partes

&

indi-

viíibilia terminerur. Cui non obefi poífe par-

tes piures ,

&

indivifibitia feparatim videri.

Videntur ergo omnes perfeél:iones

fub

una ra-

tione, quatenus fcilicet uoum func,

&

ita ad-

zquata

f

pecie poífunt reprrefentari.

.

618.

Seprirno. Sequeretur plus poffe cogno-

7·9{¡"';~fd cognitione abíl:raél:iva quam imuitiva,quod

~:;ni;i:

11

l

videcur inconveniens, cum lumen gloria:

fit

fu-

pl11r11fo

P

erioris rationis.

poffe,t

t~·

.

l

tmntre,

Refpondeo admmendo feque

am ,

neque

'J"<Xlad-

in eo

eífe inconveniens

fi

Deus abfoluta:

fux

mittitlll'.

'

.

' pocennre