Previous Page  182 / 518 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 182 / 518 Next Page
Page Background

Problemnta Theologlctt.

tibus; quod non videtur convenienter affirma–

ri, cilm nihil tal in ordine naturre comingar,&

in

f'upernaturali non

lit

fundamemum ad

illud

affi rendum. Aut ergo folus Deus, aut fola fpe-

Totalit.u

cies,

objeél:~vum

concurfum exhibebir. Hoc

t4trtufcl'1e

d"

fi

emm non urget : nam

rn or

me naturx unt

co1JCurfus

poteftco1i·

qui totalem conc:urfum plurium c:aufarurn pro-

-vmmster

babiliter rneantur

:

&

ut in illo ralis non

lit,

4drmtti.

pro fupernaturali ífe fpecialis ratio poreíl:; ea

frilicer qua:

a

nobis affignata , ut & Deus er–

ga Beatos fingularcm habeat union m , cui ef–

frfl:io proporcionara refpond at; & p:iriter per

fpeciem conturrens fponfam Eccletiam fua

fa–

ciat firnilitudine fingulari excellentia fpecio–

fam. Poreíl: quidem concurfi.1s diltus abfo!u–

te fiare, quia poílibilis abfolure ; & confc:–

quencer

dfe

conveniens , quia D us non nifi

conveniente!' ad

fure

glorire fines

operamr.Ha

:c

t'.rgo poílibiliras ad

a~u~ red~él:a

nihil ponit,

quod debear aut Chnfüana p1eras, aut rígida

Thealogia ullat nus abhorrere.

sed

,,ero-

486. Nihilominus quod de concurfu om–

fi

mbus

m-

nino neceífario diél:um, Dei fcilicet

mm

fpecie

g

4

4

tur,ina·

ob¡ºeétive concmrenre, viderur conveniemius:

4']11410

prob

4

to.

hoc enim caufre primre xc llemia exigir , ut

five caufa fecuoda pure tffici nter ,

fi

ve obje–

ll:ive concurrat, Deus cum ílla concurrar pa–

ricer; alias non

ita

facile oftendi repugnancia

poterit, cur non poílit Deus ita per creamram

<on:urfwn

aliquam concurrere concurfu pure efficienci, ut

fptcitinoi•

ipft: nu\lum a\ium concurfom prxfiet. A qua

tffe1fffi- quidem difficult:ite fe

P.

Maninon exped1et

~um

fen·

contend ns D1fipm.

8.

n.16. fip ciem imprdfam

te11t1.t

aU-

ff

lt.

,

r

d

r

I'

.

'Juomm.

º.º~

conc:urrere..e

e

tve_, e

10

um

.deter~ma-

P..

M4rt;.

uve,quod

&.

alt1 gmer. hter

de

omm

fpec1e do-

11-0n,

cent. Sed conrrarium eíl: communius,

&

fatis

Contrdl'ilt

pr4ertur

&

ptq~a.

tur,

folido fundamemo c.pnfiTiens, dt:

q

uo in Philo–

lophia: quamvis oppoGcum Gr etiam valde pro–

babile. Pro fpecie autem impreffa, de qua lo-

quimur , ex eo argumenrari poífumus ; quia

cum Dei fimilirudo

út,

q.

2 .

exprelf~

ad vivum

effigies, licet pro aétu tantum primó cognicio–

nis, quot

f

pecies ex pr lfa fingulari tirulo nun–

cupacur, non elt cur eam debeamus etfeétiva

virture privare,pro qua nulla oíl:endi repugnan–

ria poteíl:. Q:od enim de viralitace d"

poreft,

non obíl:ar,quia nec lumen gloriot vita le

forma~

lirer eíl:, de quo inferius, & tamen efficienter

conc:urrere verior

&

receptior fementia firmar.

~od

aurero addi potefi,officium fpeciei infola

dererrnioatione fufficienter falvari, ex eo poreft

impugnari,quia licet videatur f.1lvari poífe, fic

enim aétus intelleétus deterrninat voluntatem,

a_d cujus tamen aétus, juxta meliorem Philofo–

phiam, eaicienrer non concurrir: at melius ralis

decerminatio

eft~étiva

virtute falvatur, quía de–

terminativum, etiam folet eífe produétivum,

cum non confondunmr potenciarum operatio–

nes,

ut

confunderentur ,

(i

inrelleétus ad aétus

voluntatis concurrerer ; Ítc enim etiam dici

poílet volunratem concurrere ad aél:us incelle-

1't1/ºn--

él:us,quia illum etiam mulroties dirigir,& deter.

mr

1

um non

tr

fi

.

d

1fái1..,,.m

m10at,ut per p1am arreél:iohem ad

dem :

10

e

d1ffi<ultlll•

enim fi.dei aétus eíle merirorii poífunt.

11onfitfa·

487.

Nec: P. Martinon difficultatem penitus

~:·Marti-

fuo illo c.licendi modo gaudeat evaGífe, perfiat

enim illa, eriamfi concurfus tantilm detenni–

nativus ponarnr;nam illc

&

totaliter elfe

a

Deo

potefi, d1m fine fpecie concurrit ,

~ et~am

_per

illam.

~id

ergo?

An

duplcx tocahs cum

f~c:ies datur

~

Dari illum poífe jam

P.

Prrepofitus

ffi

.

.

{~

.n.• •

C4ffiod"1

a ermt,enam

rn

eo genere concur uso

JCl..~1v1.

Sic

fiar,

ut

alicubi Caíliodorus ,

munificemia

principafu.

Cum ergo fpeciem de falto przfati

negent, Beatorum m mes eo prreclaro orna-

mento fraudantur. Otiomodo ergo illa fiare

munificencia poreíl:, maxime in Dt:oerga Bea-

rorumgloriam princ:ipalis.

!<.!f.~fr-(lcr

His addendum graves Auél:ores qui fpeciem

propria

1

111·

11

•fT:

"d

d

l

· ·

llo~seam

connant1mme negant ,

1

conc

ere umm1,

iu'{•tnW

quod proprium videtur eífe fpeciei ; determi-

lu~m1at­

nare

i

nquam , ad aél:um fecundurn fpeci

m

trib1111nt.

foam, intenGonem,& extenf1onem in ordine ad

illa, qu:e in D eo ob eminenrialem contineD-

tiam a Beacis confpiciuntur. !raque unus Bea-

tus plures in Deo vider creaturns, aut etiam dc:-

crera libera, ve! prrererea virtuales continencia:

gr2dus, qub lumen glorire darnr individualin:.r

tale, quod ad hxc,

&

non alia objell:a determi-

nar.

~id

ergo plus haber fpecies? aut propter

quid aliud neceífaria eit

~

NiG dicatur lpecie.m

id habere peculiare,

m

fimilitudo formalis

ob-

jeéti Gt, propter quod

tiamfi D eus cum illa

concurrat concurfu objeltivo dicitur iU:ius vi-

caria , quod in aliis creaturis non comingir,

quibufcurn Deus concur!u pure effell:ivo con-

P.Su

4

m: ...

currit. Hocenirn P .Suar

z

non

~dmitcir,

fimi–

limdinern diébm non agnofc

s; gui tamcn in

pra:fat:a

doéhina

dux eíl: prrecipuus. Eorum er-

g~. dice~di ~odus

valde ad um accedit, quo

aln fpec1em 1mpreílam exponunr.

Et

ut

,u,·

488. Et ille ouidem valde

íl:

erofimilis,

G

~~plmubitl

fi

.

d

i

fi

. '

.

(i

t.I•

pojJi

it,

pec1es ponen a non it, qure propne tahs

r,

'J'w

1,...,1S

five diíl:i nél:a

a

lumine) five identificara eidem.

11on

(it

m

Quia non implicar talis qualiras , qua imetle-

rir,orefpe·

n

1

d ·

t:

r

,

cies.

~use

evemr a v1uonem

u

crindum omma

pr~-

d1éb:quamvis etiarn non implic t lumen,quod

non deterrninet ad illa ' fed rancum com¡;ileat

pot ntiam in ordine fupernaturali. Et hoc pa-

él:o illud mulri concedunt, qui neganres lpe-

ciem, omnia illa officia

a

Deo prreítari dicum,

.

quarenus per modum fpeciei impreíl'x Beato·

&d1uxtii

rurn menribus unimr.

Et

ita lumen principium

h~b~r~

uni-verfale coníl:ituunt refpeGl:u cujufcumque

unmrfalis,

rationis objeél:ivre, live intra D um, five extra

11

thab11uS'

ipfum

:

ficut idem habitus fidei ad omnia fe ex-

fidtt.

tendere credibilia potefi, quod

cum

intendirur,

talis perfell:io ad id tantum defervit ut melius,

feu clarius eadem objeél:a concipiantur: lumen

autem glorire habitui fidei refpondet.

Sub

priori

4 89. Sed

cerr~

,

fi

lumen glorire fecundum

,

1

·t1

1

110

nt(:.-

'

'l'1TO;l•

priorem illam ratiooem poiilbile eíl:, fatis eíl:

1mle.

veroGrnile illud de faa:o dari,

ut

illud concedit

P.Suarez,fic enim conveniemer viGonum diffc–

rentia declaratur.Neque enim opus eíl:ut ad Dei

concnrfurn,& unionem diétarn,on:mia illa offi-

cia referantur' cum dari poílit c:iufa parcicula-

ris creata illorum, & in lurnine gloria: poílint

In 1"'b1t•

contineri. Nec eíl: eadem ratio de habitu fidei,

fidei drvt1·

cujus marerialia objeéta non cognofcumur ex

{A

raM.

penetratione primarii,fed ad illa direlte & prin–

c:ipaliter ordinatur fub unica racione formali

divinx