·159.
me
trahi poteíl:; loguirur enim de iís rcbus , qu a; '
ex
authoritate non pendenc , qua: in fe propfiam
habenr verirarem,
&
nobis fine refpellu ad homi
1 ·
11um dilla manifeil:ari poífunt. Verum fum
& , ·
;iliaJ de guibus modo ínter nos eíl: fermo, concin-:
gentia falla.
Horum
cognitio hominum diél:is
t~ nrummodo
acquiri poteH:: humana ab
authoti~.
t¡ire unice pendent.
lh.
his primum conGderari de.:
b,et, quis loquatur. Qyoniam vero fide humana .
c~edere
non renemur improbabilia loguenti, eria,m
falla ipfa pendenda
fum
:
ac loguemis authoricas
.pra::cognofcenda.- Denique aureUl"Jl Gerfonis
die~
~tJm.
non alío modo inrelligi poífe_, illud convin; ·
cir, quod in his, gua:
ad
divinam fidem pertinent.)
Dei loquemis aurhoritas unice
fa
confideranda~
~apropter
n'rtn
dill:ís Dei attendere anirríam
monee, illud Moyús alibí ufurpat :
Loquere, 'Do:rzi,_
ne, quia audit fervus tuus.
19-4.
Urrum
vero
Anonyma
,
aut
Pfeud~~
nyma· majorem mereanéur fidem,
&
authorirate"·
illuíl:riori gaudeam, quarn nori,
&
probarre fideí
aurhores , nullius qucríl:ionis rnater jam mihi eí(e
,videtur.
Si
e_nim cxrera
fine
paria ,
&
Anonym,a
cum notis authoribµs conferas ;
bree
illis
pr<Eíl:an~
ciora
dfe,
majo):ifgue aurhóritatis, indubium
e~:
·
cu1T,l
pra::rer coníl:amis antiquiratis reíl:ímonium,
p.ot~authoris '!tteftarione
firnwñtur
>
evidenf
qu~.
.
Xz..
... .
íi~