206 / 264
'148
generis funt moníl:ra: Nunguid proptere.a
~erbum
Dei, argumemum H<erericorum, Hc:erecicis place-. ·
re, .aut Clavam Herculis Commodiani dicemus?
Abufum reprobabimus; optimum vero
ufum
Scrip·
turarum ex iifdem faélis , prudentes
íl:amemus.,
~id,
amabo te, noíl:ri temporis hxrericis Janfenif–
tis vocibus,
&
fcriptis magis decantatum inveni–
tur,
quam Augufüni,
&
Thomce aurhorirates? Se
eadem femire, ajunt,
&
proprerea juíl:ce damna–
tioni non fuhjacuiífe.
lis vero credes
?
lis fidem
pra:íl:abis? non exifl:imo.
In
iis itaque ,
&
fimili-.
b~1s
Ovidianum
illud
iníhr regulx, non modo po-·
litioris elocutionis, fed prudemice exaél:ifsimx iem;
per habuü
'
Et latro,
&
cautus prtecingitur enfe 1Jiator;
!lle,
fed
infidias, hic Jibi portat, opem.
Nil prodefl, quod non
ltedere
pofsit
idem.
t
8
~.
Satis h<ec ad argumenri vires
infrin~
gendas e!fe putabam : fed potiora etiam addere
juvat.
I
enim argumentum negatÍVUffi ( Ut
a
110-
bis explicatum manee) in Sacris Literis
eíl:
ufui,
&
tanquam regula traditur ad ea explodenda , qua:
m fidei Divinre
a
Pfeudoprophetis vendicabanrur.'
Ezechielis enim cap.
1
3
_v.
7
falfo~,
Prophecas
Deus reprchendic
ex proprio prophetances cerebro:.
quibu~