179 / 264
.'i
1 I
~iones,
quas
In
id
probandutn congerit ' fuperiori
affirmationi adjiciunr. Prima eíl:, Eccleúam puní-:
re non poífe pra:dicanrem, aut credenrem, qua:: in
Hiíl:oriis Breviarii legunrur. Qgodquidem, ud op-.
time probar horum Leéhonem permiífam,
&
ipta
4
rum rerum credibilítatem rebus fidei, aut morum,
prceceptis non adverfari; ira pro hiíl:orica veritate
aíferenda non concludic. Nam pia,
&
probabilia
·pra:dicames, etiam
G
in Breviario non Gm, Eccle–
íia non punic, nec punire poreíl:: Qu:i proprer ea–
dem, qua: huic reponas, refpondeo. Nihil fcilicet
pro
cerra veritate ex probabilibus folum explicatio–
nibus permifsis colligi poífe. Venia
jam
ad Pau–
li
effatum, quod citas :
in
guo (Juidem concordes
fo
mus, Sanél:urn PaulLim de re nofüa proprie non lo-.
qui. Accomrnodari vero eidem non poífe , idem-·
met Apoíl:olus verat, in hrs aíferens :
Ornnia proba·-.
t'e,
&
quod bonum
efl,
tenete.
· r
5
r.
Ad rariones ex Pomificali Romano
peritas
ti:mlo.
de Ordinarione Leé1:orum, d,icendum
eíl
primo, non ornnia, qua:
a
Leltoribus legun–
tur Fide Divina, am humana cena, credibilia eífe:
nam (1ua:dam ab iifdem legunrur, qua: ad proba–
biles facr<e doéhina: explicaüones , five
rnorum
exempla pertinent. Homiliarum Sanél:orum
Pa–
trum
leél:ione res conH:at ,
&
nofhx
caufa: inde
_ex.
fuperius
di~is acc~mmodo.
z,
~a:dam
funi:
tan~