175 / 264
·n7
<juod ad trudnaín vocanim non fuerir, relinqua-1
tur, ea non omifsi, ad utiliora progreífurus.
Sou-i
fa:
concedo formam Breviarii Leébonu.m, eífe
. ea~.
rum peculiarem crdinem, rnionem , dif
poGrio~
nemque exemplari ,
&
idece Ecclefoe in illis
for-:'
1pandis refpondentem. Concedo illi infuperJ Lec-:
tiones Breviarii, ut Hiíl:orias,
ut
Sacras irem
Lec~
tiones confiderare nos poífe. Ac cum in
iis.
con..¡
veniamus plane, nefcio guo paél:o
a
.ca.ufa forma-:
m ali arguat eruditus Soufa, argue feguenria
argu~
mema non capio. Ratio enim Hifioria:, aur Sacra:
;Leél:ionis, gua: proculdubio in Breviarii
Leéboni~
bus reperirur , eorum peculiaris forma non efr.·
Vocafü enim nos, erudice Vir, ad
Pbilofophica~
quibus etiam libenter accedam,
>
ut
neque ex iis
patrocinium pro tua caufa peti poífe , oftendam ...
Cujuslibec rei peculi.aris forma
illa
ratio eft ,
&
a
Philofophis habemr, per quam ita in
fe
res perfr,:
ciuntur, Ut
a
ca::teris differant propria racione.
Id
autem licet éxplicatu difficile
fit
in Breviarii
Lec~
-
tionibus, niíi ü1 ordine ad. exemplar,
quod
íibi in
iis for_mandis propofoit Ecclefia ; tamen hinc ,
&
non ali
o
peri debebanr argumenta,
qua:
ex fonn,a.;;.
l:i
caufa Breviarii eruiffe, dicis.
Jam
vero conveni-i
re aliis,
&
cum
iis confundi Breviarii
Leél:iones~·
ut
Hiíl:oria:
funr,
arque etiam
ut
Sacrx
L~él:ion~s;
pluribu5-
oíl:endam. H iíl:oricr. ratio iis,
qu;e
in Bre1
9.,_
yiario~