746343

§.

1X. De Auél:ore

Pfalrrii

88.

rtim hanc quidem Íupplicem ad Deum adhibe–

ret, hofiibus autem hac racione cladem qu:ereret:

per ipfas nimirum res pra:clare ac felicicer geíl:as

illud declaraos, quod cum amicam pacem adep–

tus elfec, eam ad extremum vfque habere fup–

plicibus verbis poíl:ulabat Vnde etiam Angeli

manu viétoriam confecums eíl:, non ad pra:lium

Sic

il!J

aut

tel~

pr.oficifcens, verum

ad.di

uinas

~reces

oucmur,

fupphcanones excub:tns. ]

~1c 11l~n~1ens ~rgo

aut

crmpc-

rex íl:rag.m populi, non anuno

conci~1t,~ed

1pfo

n~11r.

eíl:

nuncio potenter .ercétus, ac o:-anoms arma

contra hoíl:es animofus arripuic, vt [ huíl:il us

hac racione ciadem qn:ereret,] alias minime

cornpar:mdam , quod expertus ahunde in viéto–

ria contra Affyrios, 'de qua ibídem cap.

9 .

130-

nus ergo filius bonum parentem Dauidern imi–

tacns, qui regni fui pra:fciens horrenda difpen–

dia, ad orati"ne·11 confugi ·, C]lla permorus Deus

remedia illi

fe prouidenda opportunis tempo-

ribus

demonfh:-.uit.

•

Sed illud in verbis Oleaíhi viderur difli–

cile: [ Mala oíl:endic Deus, vt cauea t ab eis.]

Si oíl:endir, ergr¡ futura. Si fo rma , quomodo

Cclercm eo

cauenda?

n quod fornrum

e!l:,

& Deo pra:fi–

paéto Dcus

nience forurum, t:

J.le

elfe non poffic, ve valeac hu–

cua,fiooem

mana induíl:ria pi::rcaueri? Ad hoc

prim~

ref–

:~:r'a~~

pondere polfumus ,

íi

quod futurum eíl:, non

p oílic non elfe focunun, Deo pra:Cercim íic decer- ,

nence, eo neceílitacis genere, de quo Theologi:

poteíl: tamen fucuri mali non e(f<:: furnra prJ ten–

fio,& vcab

illo

liber euadac quis, precibus ance–

currencibus communiri. Hoc ergo eíl: diuina! mi–

fericordi:e documentum iníigne. Immittit mala,

&ve euadamus íl:atim, de remedio prouidec, il-

malis

lud pra:cipue in oratione confiituens. Et quod ad

'~lp:r,velo-

mala culpa: attinet, pra:clara

dl:

pro iUis íenten–

f¡'ffimcd!i n-

tia Saluiani lib.

contra Auaritiam,vbi íi.c fcri-

urgen um.

bit :

[

Nec in barachro libidinnm commorantes ,

in ipíis fe fepeliant ruinis

is fed illico vbi ceci–

dere confurgant ,

elenationem prorfus medi–

tentur in lapfu. Ac

fi.eri vilo modo pernicirare

pa:nicudinis potdl:, tam velox

lit

remedium re–

furgemü, vt vix poílit vefl:igium apparere col–

lapíi. ] Sic ille, qno grauius ant elegantius nihil

potuit

dici.Et

in hocquidem malorum genere ab

oratione exordiendum, quod quidem in Ezechi:e

\dduél:o cnfu videre licer, cui ob mon(\:racos Ba–

byloniis thefauros pra:diéta pcena íl:atim eíl:

Propheta denuntiarn,

ipfe ve illam audiuit, ad

orationis pra:fidia corifugir: [Hanc q uidem fup–

plicem ad Deum adhiberec.J

faél:

1111

[

vix

Vix

fu~

poJ!it in .illo veíl:igium

~pparere

collapíi. .

n· .

fa1<e qmdem

cap.

vb1 eadem refertur h1fl:o–

a;p~f~~r~

ria, poíl: pr:ediét.i verba:

Fiat tanrnm pax

ve-

ritM in dieb1.u n eú.

vel vltimo nihil eíl: vlcerius

ad eam pertinens.

cicaco loco

Regnm poíl:

verba eadem tantum illius laudes,& mors forcu–

nata narrancur :

Reliqua autemfermonum E::..echi.e,

omnü fortitudo eim,

&c.

Y,,

2 0 .

An non ell hoc

~ix

veíl:igium apparere collapG? Et hoc quidem

mali~

culpre, pro qua oratio remedium pri-

1rium. De malis pcene dicamus , pro quibus íic

In malis

Bernardus ferm.

Quadrngeíim:e :

[

Hoc

pa:n:r ,

erat certe quod qua:rebat Deus,hoc erat,ad g uod

~~~~~

agic

nos perducere facagebat , ve videntes defeétum

nofirum,

quod non eíl: nobis auxilium alind,

ad eius mifericordiam

tora

homilitate curramus.

Propcerea rogo vos,fratres,vt femper ad manum

habeatis tutiílimum orationis perfugium. ) Sic

ille. Ad mannm ergo hahere -brationem , eíl: ad

manum habere remedium , quo mlllum Deus

aut facilius auc ptopinquius potuir prouidere.

Apercione oris res abfoluta eíl:. Qyid

faciliu~? Nu.l~u111

re..

Operofum eíl: illud; motu folo cordis a:bfolui

".1ediufa~·

r~s.

poteíl:, interno

tanr~m

clamore peragi, ac

fe-

:;~~:e

'ªª

licuer confumrnad, negotimn. Itaque

diutur•

na nofl:ra func mala, muci penitus fumus , ore &

carde male taciti, auc minus bene adiucorem in

opponunitatibus all quemes.

Vr quid D omine

p[.

.v.x.

recej5ifti Longé, dcf}icú

opportuniratibm,

tri–

b11la1iou?

Pfal.

r o.

Y,.

fecllndum Hebra:os, no-

bis

Miratur vares ( eum l.mge faétum , qui

~o~eac ~de~e pr~cancibus, ~ ad

orís apertione'.n

Priuatio efr

ill1s

1111fe~1cord.1ter

fu bucmre. In ºJ'.P?rmmtan-

D~o

ipfa

bns

tnbulatw ne dcfp1cere ,

prod1g11

lol1b du-

oppormni–

cit, & illius caufam percc ntatur. ed C] Ua: ifl:a:

ras ad1uuá–

oppommitares , in quibus foleat adeffe ille ,

di.

potenter adiuuare?

:\ n

ne cril· ulationum angn-

íl:ire ?

Cene non vidernr id ita effe, fru íl:ra cnim

addidiffer,

tr,bulatifllíe.

Ergo opp0rmnitates

(llmd

tri r.nlati ,ne ii.i nt. Quid igitur

Clamor

tribulati, ipfa eíl: opporrnnit'.l s f,1buentionis

& -

hoc

di:

quod ' ropheca n1rr.ium admiratur; guod

fcilicet inuocatus in rribulatione Dens, v1deamr

fiare

lnnge,

auxilium protelare. Qui ergo

Campenús.

nunc

6t,

Domine, vt longi1.íime abíis ?

~ ic

lcg1t Carnpenfis,

qure

verba p1odigioíum quid

;íigoa~t,

ei moribus pa:nirus alienum.

o. v.r •

~onc1mc

locus ahus

falmo

.•

'Ir .

5. Cla-

nabit

me, &_ego ext:;;diarn eum : cum ipfo

f 1m in

Ea adduci–

mbulattone.

I~ r10r -~

c:lanior ,

e~ add~ét~s

rnr, vr prz–

Deus,cum tnbnlato

111

ipfa fornace tnbulacioms

rcrs cribu–

eíl:. ltaque non dix!t:

Curn

ipfo

fom

in tribnla-

lato

lit.

tione, inuocabit

m~,

& ego exJ.udiam eum; fed

COOUerfo, quia OratiO tf.1 hÍt ipfum;

Ín tri-

bulatione pr:éfenti({mum

pr¡rbeat adiutorem.

Qnam vericatem in eiufdern pfalmi primoribus

verbis rcperio :

0t'i

habitc:t in adii:torio .Altif!1mi,

'b'd

e.e

in protelliom: Dei cttli commorabirur. Dicet

Domino:~

..:

v.i.

S11fceptor ruuo es tt'

;

&·

ref¡<gi11m meum: D em meuo

fPcrabo in

11im:.Qu~

iuxta Hebra:a íic legic

D. Hie~

D. Hicron.

ronymus : [ · .ui habitat in abfcondito excelíi, in .

vmbraculo Domini commorabirnr: Dicens

[ ·o-

mino fi'e$ mea, & fortimdo niea : Deus meus

co fidam in eo.

Vbi n'lta quo paél:o horno ita

eum

po(fa hibere in cribulatione pra-(c:ncem,vr

in 11liu5 habi ta e dicarnr abfccndiro,

in eius

vml' ra cnmmorari.

D zcens,

inquam, orans, cum

Deo loquens.

paéto firmiílima fpes , quia

Deus , t:i.lis fic fecurn loquentis efl: inuiolabilis

forritud o. ic ergo mala futura

pníli.mt

pra:<::a–

ueri Et hoc eíl: guod in Miifa: canone orar

Sa-

cerdos:

Liberll nos,

quiefim:1u

Domine, ab omn;bm

furmi!

malu, prü.:riti.<, prefeí·tibm,

futuri6.

Nam etfi

niali: quo•

futura,

ita modo aliquo neceffari:i;ab illis iam

modo

p~r

rr-

· .

{id' l'b

candcml

1·

pr::i:1entl

liS

pon umus 01·at1oms pr::e

berem.ur

ran?

79.

Sed alius etiam modus explicandi fuc–

currit.

M ala oftendit D em'

cauear.r ab

eu.Mala

pa:na:, q u<e minatur ille, ob peccata proueninnt:

his vitatis, illa par iter poreíl: q ni vicaueric amo–

liri.

De vtrifque ergo pra:monentis camela pro–

cedit, & ad culpa': mala torus hic proceíli.1s reuo–

catur. llla ergo oíl:endit Deus, ve caueanmr. Ar

fu rura illa

font,

fpes de eo quod vti fomrum

apprehendi no,. potdt,aut effe abfolme nequit ,

qnod graues auétores docent,auc cerce valde dif–

ficilis dl:, vt non videatur cm pro illa effe feria

admonirio po(fir. Cum ergo non

Út

mali , qnod

fumrum pra:dicituc , eniratio fornra , gucmodo

ad illam conari poffit, qui mini:

fotur2m ap- ,,

prehendit? Hoc ita mihi videcur cornponenj:,

111.

deo