167 / 430
ltEIP. ATH'ENIEN$.
If-'
polfelforem hcereditatis
jus
vocarc apud
archoncem, cujus,
•.ic
ante
ofiendi,
erat
ilia
propria cognicio,
&
cum eo apud
eundem
de re difceptare. Sine hac cica–
tione pecicio
altoris erac inucilis. Legis
hujus
verba
recicac Demofihene.s comra
M.carcacum.
Sin de
adita contendat
h"'–
rtditate
,
aut
de p1t-pilla
,
r.iter eum,
fJUi
h4reditatem tenet,
ad
archontem,
quem–
admodl#n fit 'in aliiJ
caufi1. Sacramento
a,,,tem
contendat petitor.
Si
fine citationt
pttieril,
i mperfi6la
erit petitio·htt.redita.
tit·
Sin
iJ ,
qui
h11reditatem ad1i t, fuper-
jiu non
f uerit ,
arceJTat
jimili
rationt
ttfm,c1'i
pr.ijinitum
tempeu nondHm era:
tmninatum. Djfaeptatro autem
apua
auhontem
effet ea
ratione, qua is egit qui
h.irtditatem tenet.
Sic venic Wolfius
•
'i
Jf911· --....
II
eJ<Jea-µ,£a
heic
fignificac
diem ju
re
prcefinicam. Verum
non omiuendum heic , guod jam
ante
dillum
oponuit de
pudla
'Emx)..~ptp.
Eaagnaco nupca in pofleffione hxredi–
rariarum
rerum manebac cum mariro
tamdiu,
quoad filius ex ea nacus biennio
pubenati annos c:grelfus e<fet, quce a:cas
nnnorum erac
xv
I•
~o
cempore coge–
bJcur
fil1 0
h.-e redicatem
cradere,
&
filius
viciffim
tenebamr viltum (
r
ot7D11)
ma–
t!
i
fuffice1e
auc
d1medri, uc fonanc
verb
a
ltgis , ciuam
'
"it.atDemofthcnes in
al-
tcia