4000003634

2-62.

L PI

C II SE V E R

exponimus,

ne fl:atim repetere curfom poí–

fimus, maris mollirieadtineri: egreffos in ter- .

ram ( ui eíl: mos humani ingenii) naturam lo–

corum, culcumque h:ibitantium voluiífe cc;i–

gnofcere : Chriíl:ianos

DO~

eífe : id prrecipue

qurerere, an eífent aliqui inter illas folitudines

Chriftiani. Tum vero ille fl.ens gaudio, ad ge–

nua nofl:ra provolvitur: iterum

DOS

ac frepius

exofcularos invitat ad oracionem : deinde im–

poíiris in cerram vervecum pellibus facit nos

difcumbere. Apponit prandium fane locuplc-

Prandiü

tiilimum, dimidium panem hordeaceum. Era–

opimum mus aucem nos quatuor,ipfe erar quincus. Fa–

quinque fciculum eciam he1·bre intulic, cujus nomen cx–

conviva- cidit, c¡ure menta: fimilis, exuberans foliis, fa–

rum.

porem mellis prreíl:abar: bujus prredulci admo-

dum fuavitare dcleél:ati atque exfaMati fumus.

Ad hrec fubridens ego, ad Gallum meum,

~id,

inquam, Galle, placerne ribi prandium,

fafciculus hcrbarum,

panis .dimidius viris

quinque ? Tum ille, licue efl:verecundiílimus,

aliquanculum erubefcens, dum fatigarionem

meam accepit : Facis, inquir, Sulpici, tuo mo–

re, qui nullam occaíionem, fi qua tibi porre–

él:a fuerit, omittis, quin nos edacicacis fatiges.

Gallorü

fed facis inhumane, qui nos Gallos homines

?1ien- cogis exemplo Angelorum vivere. quamquam

ta_Iiun:

ego íl:udio manducandi eriam Angelos mandu–

vmd1ili- care credarn. Nam ifl:um dimidium hordeª'–

mdis.

ceum rimeo ve! folus arcingere. fed contencus

1ir

hoc Cyrenenfis ille, cui ve! neceffiras , vel

narnra efl: efurire : ve! poíl:remo

iíl:I,

quibus

credo marina jaél:ario inediam cibi fecerar. nos

procul

mari abfurnus '

quod tibi frepe te–

fiatus fum, Gal

mus. Sed pergat hic porius

explicare

fui

Cyrenenús hiftoriam. Enimvern,

Poftu-