1f
P f
~
T
ó'
z! _...,;;.
2.-.)I
Vit
tamen etiam fine cruore mattyriutñ: ria"ri1'
quas ille pro fpe reteruir:.ais humanorum do–
lorum non pcrrulit paffiones , fame , vigiliis"
nuditate, jejuniis, opprobriis invidorurn, in–
feél:ationibus improborum , curá pro infir-–
mamibus , folicitudinc pro periclírantibus?
~o
enim ille dolente non doluit? quo fcan–
d-alizame non uíl:us eíl:? quo pereunre noil ge–
muit? prreter iJla·quoridiana illius adverfurfi
humana: fpitiralifquc nequitile díverfa cena–
mina, dum in eo variis tentationibus appe–
tiro, femper cxfuperat forrirudo vincc1idi, pa–
tiemia exfpeél:andi, requanimiras fuíl:ineódi.
O vere ineífab1lem virum , piet:he,. miferi–
cordia , caritate , qua:. quoridie etiam in fan–
él:is viris feculo frigente frigefcit : in illo ta–
meñ ufque ad finem auél:a ,. indie; perfevera–
vir ! quo ego illius bono ve! fpeoialirer fruí-
, t·us fum ,.cum me indignum
&
non meren–
tcm unice
diligebar.Enrurfus lacrym:e fluunt,
imoque de peél:ore gernirns erumpit : in quo
mihi poft hrec homine fimilis-requies, in·cu–
jus erit caritate folatium? Me miferum, me
infclicem,. poterone unquam , fi dimius vi–
xero , non dolere ,. quod Ma-rtiJJo fuperíl:es
fum? Erit mihi poftha:c vita jucunda , erit
dies auc hora· fine lacrymis: aÜt tecum, fra–
rer dileél:iílime, potero·illius mentionem ha–
berc fine flem: aut unquam !oquens apud te
aliud
~uam
de illo loqui porero? Sed-quid te
in
la~rymas
fletufque
commoveo?
ecce uunc
confolarum eile te cupio , qui me confolari
ipfe non poffum: non deerit nobis ille, mihi
crede , non , non deerit , intercrit de
fe
fer–
mocinantibu~,
adftabit oramibus :. quodque
jam hodie prreíl:are dignatus eft ,. V·ideudum
J;..
6..
fe