2.44
S
U
11
P I C I I
S
R.
V
E R I
i¡nitari non valebant. Atque,
o
nefas dolen.
dum & ingemi'fcendum, non alii fuere infeéta–
tores ej us, Jicet pauci admodum , noIJ alii ca–
i
:r.enquam epifcopi ferebamur. Nec vero
quemquam nominare neceíle
eíl:,
licet nofmet
ipfos plerique circumlacrent. fu_fficic,uc
ú
quis
ex his hrec legeric,& agnoveric,erubefcat. nam
Ji
irafcirur, de fe ipfe diél:um fatebirur, cum
forcaffo nos de alío fenferimus.Non refogimus
autem , m
ú
qui ej ufmodi font, nos quoque
cum tali viro oderint. Illud facile c,onfido,
omnibus fanél:is opufculum iíl:ud gratum fore. .
de crerero
fi
quis hrec infi_delicer legeric, ipfe
peccabir. Ego mihi confcius fum, me rerum
.fide , & amore Chriíl:i impulfom, ur hrec fcri–
berem, manifeíl:a expofoiíle, vera dixiíle: pa–
rntumque'
Ut
fpero, habebir
a
Deo prremium.
non ·quicunque legerit, fed quicumque cre–
diderit.
s u
L
p
I
e
I I
s
E V E R
r.
EPISTOLJE,
.Ad Eufebium
Presby~rum
,
contra
tt.mu–
los 'VÍrtuuim B.
Martin~,
epifl. l.
EH:
E R NA
die cum ad me ple–
rique Monachi veniífent, intel'
fabulas j uges,longumque fermo–
oem, mentio incidit libelli mei;
quem de vita
B.
viri Ma1:cini edi–
di 'íl:udiofeque eum
a
multis legi, libeotiffime
audiebam . Interea indiqrur mihi , dixille
quendam malo fpiriru fufcirarnm, cur Mani–
.aus,qui
m91cuos
füfcitafiet
1
Raminas
domíbus
.
deJ.JU: