234 / 348
Fana>
Genti–
lium
diruit-
t:2:lr
su
L
p
re
I I
s
E
V
E R
1
rum in modum videres miferos primum ve–
lut faxa riguiíle . dein , cum promovere fe
fummo conaminc niterentur, ultra accedere
non valentes, ridiculam in veniginem roca–
bantur: donec viél:i pondere, corporis onus
deponuat : attonici & femet iuvicem alpeél:an–
tes, quidnam fibi accidiífet, taóti cogirabant.
Sed bearns vir cnm compc1;ílet, exfequiarum
cíle iilall'\ frcquenüam, non facrorum, elevara
rurfum manu, dat eis abeundi & tollendi cor–
poris potelhtem. Icaeos&cum voluir, ftarc
compulit : & cum libuit, abfre pcrmiút.
Itero, dum in vico
quod~m
remplum anti–
qui!Iimum diruillet, & arborem pinum
qu~
fano erat proxima, eíler aggreffos excidere ,
tum
vero
andil:es loci illius,
c~teraque
genti–
lium turba crepit
obúfre~e.
&
cum iidem illi
dum templum evenitur, imperante
D~mino
quieviífent, fuccidi arborem non patiebantur.
ille eos fedulo commc;nere, nihil eífe religio–
nis in íl:ipite: Deum porius,cni·ferviret ipfe,fe–
quercntur.aroorem illam excidi oponere,quia
eílec dremoni
dcdic~ta·.
Tum ex i·llis nHus, qui
erat audacior c:ereris : Si habes, inquit, ali–
quam de Deo tuo, quem dicis te colere, fidu–
ciam
>
nofmet ipú fuccidemus hanc arborem ,
tu
rucmem excipe: & ú cecum.eíl: mus, uc di–
cis, Dominus, evades. Tum ille intrepide con–
fifus in Domi·no, faéturum fe pollicernr. Hic
vero ad ifriufmodi conditionem omnis illa
Gentilium turba confentit: facilemque arbo–
ris fure ha&uere jaéturam,
ú
inimicum facro–
rum fuorum cafu i!lius obruiílcnt. !taque cum
unam in partero pious illa eífet acclini.s, ut
noll' ellet dubium quam in panem fuccifa cor-
11ueuc ), co loe.o v.inéhl&
!fatuitur
pro arbicvio
r.ufüc.o-