'-'2.Ó
S°ULPI'CII S'EVER.1
oontextam cellulam habebac. Multi quidem
~
fratribus in eundem modum,pleriqt¡e faxo
fü–
perjeél:i monris cavaco; receptaiula fibi fece–
rant. Difcipuli vero oél:oginra erant, qui ad
ex1:mplum beati magifl:ri infl:ituebantur. Ne-
Monaíl:i- mo ibi quidquam proprium habebat: omnia·
c:e vita: in medio conferebanrur. Non emere, aut ven–
.i:atio..
dere ( ut plerifque monacbi!; morís efl:) quid-
quam licebat. Ars ibi ,. exceptis fcripcoribus,
nulla habebamr: cui tamen operi minor retas
depurabarur: majores orationi vacabant. Ra–
rus cuiquam extra cellulam fuit egreífus, niú
cum ad locum orationis conveniebant. Cibum
una omnes pofl: heram jejunii accipiebant.
vi–
num nemo noverat, niú quem infirmiras
co~gilfet. Plerique camelorum fetis vefl:iebantur.
mollior ibi habitus pro crimine erat. quod eo
magis
út
mirum neceOe efl: , quod multi inrer
eos nobi!es habebantur, qui longe alicer edu–
cari, ad hanc fe humilitatem
&:
paticntiam
coegerant: plurefque ex his pofl:ea epifcopos
vidirnus.
~re
enim eífet cívicas, aut ecclefia,
qua: non
fe
de Marrini monafl:erio cuperet ha–
bere facerdores? .
'U>l;IJ.
Sed
ut
reliquas virrutes ejus,quas in epifco-
patu egit, aggrediar, erat haud longe :!b opido
proximus monaíl:erii locus , quem
faifa
homi-
1mm opinio, velut confcpulris ibi
marryribu~,
facraverat. nam &airare ibi
a
fuperioribus epi–
.fcopis coníl:írurum habebamr. fed Martinus
1100•
remere adhibens incenis fidem, ab his
qui majores naru erant presbyteris, ve! ckri–
cis, flagitabat úbi nomen marryris, vei tem–
pora pailionis oíl:endi : grandi
fe
fcrupulo per–
moveri, quod nihil ceni conftans fibi majo–
rnm. mernoria rradidi1Iec.
Cum
aliquamdiu
erg,o