Table of Contents Table of Contents
Previous Page  369 / 714 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 369 / 714 Next Page
Page Background

A PO

L OG

t

A.

'"'

qm1lz.prouide~tiz m~rem

:io f&undis humanos

~uidem,.

so e

ll.

H:rdr.aqucamlco r<Ítras tuo.•

P H

>.

E.

uno quid facics-:necp cnim amicus tu4s przccrmit=

cendus. so c.Q1isifi<<:'

P HA

E.lfocrac

cmprobü,

·

inquam. Qiid1lli nunciabis<:'o Socrat'5. Qµem.cf.

fed1ccmus<;' s o c. luucnisadhuc lfocratcs dt,o

Ph~

drc. Qiíd auc<m d< illo pq:fagiam,non prztmbo.

P H A E.

Quídnam<:' s o c. Vidctur mihi przítans

tíori ingenio dfe,quam Lyfiam fua fcripta dcmon"'

firme. Przcerea moribus

~nerolioribus

pr:rdirus.

Qiamobr<JD nihil mirum pucarim • Gcr<ÍCcmibus

annis in arcedicrndi cuí nun'c incübic, magis

qu~m

uírí puerís,omnibus qui doquencia-unquam fe tra

diderunr,excdlac, acque his eciam ftudijs non

con~

cencus,ad maíora diuiniore quodam infüncru frra=

tur. ln<ft rním,o amice, ex ipfa narura philofophia

qu~dam

illius lngmio. Hrc ergo ao ijs dqs acc<pta,

líocraci mihi dileéOfsimo nuncio. Tu illa Lyllz

ch

bi d1ariísimo.

P H A E.

lea fice.Sed abcamus hinc cü

atftusnonnlhil iam dferbucric. so e, Vota prius

hlsfacimdafunrqu~mabeamus.

P HA E.

Qi\dni<:'

s o e. O ' amice Pan, & alií omncs, qui locum hiíc

colitis dq,datt mihi uc pulcherinrus dflciar:& quz

cunquec:xcrínfccus habeo, imrinfecis fimamica.

Di

uírem autem fapientem folum c:xifümem. Tamum

uero mihi

lit

auri, quancum ncc forre, nec ducere

queatalius,nífi uir temperans.Nunquíd aliud orac

dum

ccnfts~o Ph~drc:mihf

enim fatis eft pr<cacum.

" H A

e. Mihi quoq¡ cadem opca. Amicorum enim

communfaomnia. so c.Abeamus.

APOLOGIA

SO C R A

T 1

S.

~

NA!tSILII FICINl

. AR.GVMENT.

A

NTI

Q_,V

I

gentium Theologiintreis diuifiíuntfe–

üas.

Al1j

quidem da:monibus folum íacrilicabanr,diffi–

dentes,utarbittor, uora hominum ad

c~ell:ia

peruenire.Alij

uero ca::lcfliaquoque colebant, putantes illa non uiuere fo,

lum atque iotelligere,fed etiam radijs íuis circumípicere cun

tlaatque audire, ideoé¡ue ta111 facriliciorum ritus ab eis pro–

fpici, quam íupplicum laudes precesé¡ue exaudiri: ucrunra–

men a.nimorum in corpóribus h1s uiuentium uota, ad deos il

los,qui nullum cumcorporibus commercium'babearn., per–

uenire non

po~.

Alij qenique.hos i_pfos,deos in j>rimis ue–

nerabanmr, mdicantes a fumm1s reru cauús effeftus omnes

. ~~.~~nhe~~~neo;st~:~~~~~~~:t~t~~~Gb:k~~~d=~~~;~k:s:

tum inu11ib1les, id efi, íuperca::lefies, quos noll:ri uocant an–

gelos, & ipli deos, quaú proximos fummi Dei contemplato–

res atque minifiros. Pra:terea triplicem hi prouidentfam

elfe

eutant. Vniueríalem quidcm in

Deo,

per quam omnibus o-.

mnia profpic1at atque pra:bcat. Minus uero in diJS uniuerfa–

lcm, per qp

am ommb

us quiJem confulant,non omnia tamé

mupera,!éd

qua:d.am

omnibusexhibentes. Panicularem de–

niquc

an

d:cmonibus, qua uideli.cer qu:cdam Gutbuídam 1am

larg1antur.Etda:mooes quipe¡n in ioudem dtfuibuuntordi–

nes,quot

•n

ccx:lo funt fiella:,ut

Uij

Sau¡rnij únt.,alij louiales,

ali1qut: íimiliter. Cuntlos aurero ordines

{X

in igne collocár,

fed 1gnea ratione,& inaé're puro.fed ratipneaérea. & in ac–

re criffo,ratione uidelicet aquea. Has aqueos

arbi~rantur

a–

lios alijs fpeciebus uiuentium pr:c!idert:, (enfuaJié¡ue

&

ue–

getali ubique natura: fauere.

Q.\!.9s

Plato inquir, flatim

;ih

rnirio malorum plunmis uolupratem immifci.1i!Tc ,

./\~reos

autem da:mones rationali pptius fauere potenti¡¡:. eamé¡ue a

uegetalt feníual1é¡ue namra quodammodo fegregare. Ignéos

tandem d1ícurfum rationis ad fubhmiora contemplanaacó–

uerrere.Atque hoc paao uolµpmofa: uii:zdzmones aqueos,

aa1uzaércos' COJltCmplatiuz .igneos domtnari. Cum uero

deos irnmortales arque 1mpat1b1Je$.arb1rren1Ur, homines ue

ro morrales at<¡Ue panb1les; da:moocs omnes quidem alfe–

au pat1p1)es, fupenores Uet"O medi¡>sque etiam 1mmoruJes,

ínfimos u

ero long~u

os.

Przrerea in omo1bus affetlus erg.a

wrporea

colloOll.Ot:

fed

in

prim1s (ccuodum qucnd.aru rran-

íe~

moijeratos : 1n terti¡s ad perrurbauones nolhas 1am de–

clinantes. ltem'Cl:i:monesalios naturales ab in1rio conflim–

tos,ahos pcregrino.s. fc!licet hommií ammos in acrea tranf–

latos corpora,l:iom1ncsq; ea qua antea confoeucrant ratione

c~ran

res. Pi:~:t~ea

alio.s da;mones plagis terr.i: maionbus,

ali.os

angufüonbns urb1busque

pra:elfe:.~ofdam

eriam ho.

mm

es lingulos gubernare, 9uos antm3l labentes in corpus

fuerintpro uitz eletlione forritz, deinceps elelh: lllta: du -

ces

&

explorarores & iudices. Proindeanimas hominuma–

lias Saturniomm d:cmonum, alias lomalinm, alias aliorum

tum fiderum, tum dxmonum namris accommodari. Cor–

p.ornm quoque noflrorum complexiones limilt

~uadam

ra–

ttone d1fringui . Ammalia item & plantas,metallaque& lapi–

des ad úderum lim1lnerdzmon11mq; uarietatem ioter re na–

tura difcerni , uralia rnter ha:c

fo

lana úor, alía uero lunaria,

CZtt:raé¡ue lim1lircr. In his qua: diximus, Plaromci omnem

frcrilic1orum,oraculorum, diuinationum uim conlifierc ar–

bitranrur. Profcao

&

ipíe Plato anriquiores rheologos imi.–

tatus, &Platonjci omnes oraculorum hiflonasn ubique tan–

quam ueram accipiunt , rationibusi¡ue con6rmant . Mitto

quanram his in Pha:dro adhibeat lidem, 9uantam & in Ti–

ma:o, in .Ph:cdro quidem humanam fapientiam pra: illa 9uz

ab oracul1s 'furonbusé¡ue diuinis habetur nih1li pendeos: in

• 1:im:i:o aurem dicens eatenus

a

philof"pho de rebus,diui–

DIS

alf1rmandum

elfo,

quatenus diuinis oraculis coolirme–

ror. Mitro

qu~m

plurima apud Platonem timilia. certe in

Apologia totam Socratis

fui

defenúonem ab orac

ulis uat

ici–

ni¡sé¡ueaufpicatur: imo uero,9uod marimum efi,tot.un So–

cratis

&

fapienti(simi & iufüfsimi ui'tam aíferittum ad Apol–

linis oraculum, mm ad fui ct1iuídam d:cmonis uaticinium

iníl:iruram. Si qua:l'as qualis Socratis d:cmon fuerit,refpon.,–

debitur igneus, quoniam ad contemplationem füblimium

eri~cbat.ftem

Samrnius,quoniam inrentionem me'!tis qua.

tid1e mirnm in modum abftrahebat

:i

cor~ore

. Attributus

quo9ucab initio, non acqw'füus.Nam úbi apuerodicitafpi–

rauiffe. Non prouocabat unquam, quia non Martius, ted

f:iepe ab afüonibus reuotabat, quia Saturnius. ltem non ad–

hibebarcalcaria uiro faris perfcad honefia

r.r~peofo,

fed co.–

hlbeoat freno, ubi in eligendis ad•lioem mjs ob conicétur.a–

rum fallaciam poíle decipi uideretur.Aípirabat menti,ofieti–

taoculis, uoce9auribus lliggerebat. Sedquibus oculii ar–

que auribus? lilíui uideliceratque auditui, qui per omne c–

duntur corpus :ierhereum Cub manifefio hoc corporc laten

s.

Porerat autem Socrates pcr :cthcreos fcnttre i'ei;ifus, :ib ele–

mentalíbus í'enúbus fe facilc feuocans. Oficnfa ccrnt:batper

eofderñ fcnfus

&

fomnians pariter atque uigilans.

Sim1lt~er

Auicenna probat prophetas angelorum

&

fpecies cernere,&

uoces audire. Atcur Socrates paucié¡ue fimiles d=ooem

füum animaduerrunt?

~oníam

pauci ucl genitura, uel

di–

friplina da:monici fünt piures humaai, plcnque ferini. Cur

item alias da:monem, alia

s Deum·u

ocat?

Q.\!_ia

Cublimis dz–

mon Socratem, quafi Dt"i-intc:rr.res nnnciusque afllabat. Sed

nunquid 1pfüm Socr;uf1'irltcl etlum polfomus da:monem

nuhcupare? Poffi1mus

~ertc.

Nam T1ma:us inquir, Deum

nobis Cupremam animi partem tanquam dl'monem rribuiffe.

Ruríus in Sympolio ipfo menrisamor ad d.iuinam pulchrim–

dinemcontemplandam,dremon cogpomin;uur.Verum

pr~ter ha:c neccífe efi Íllperiorem nol:iis Cubfiaoriam d:cmonis

pr:ieúdhe, proptcrca 'l"ºd ut in Symp-oúo Legibusé¡ue pro–

barnr,humamimgenus utpOtl\a dfuinis.max1medifians,me–

d1a <¡ua·dam natura indiget, qualis cflda:monica, quafi con.

ciliatricc. Néque in1una d1uina prouidentia, ut in l'ohtico

Proragoraé¡1te probatur, da:mones nobis prrefecit propin.–

quiores quáú paíl;ores, Úu<f lit in Criria dicit, gubernatores.

Horno liqu1dem{n hac ignorantia: caligine.confiimtus, in–

numerísquefortuna: ucl malis agitlltllS, uel d1firaél;us illece.

bris, ad confürnium íibi

a

Deo tincm abfque perpetuo Dei

auxilio peruenire non potefi'. Hioc.probat Deum nos da:–

monil>us purioribus, quali retlp•ibos.commonda.lre, qui pa«

ticinijs, ;iugurijs, fomnijs, praculis,-uoqbus; facrúici15

.'Ú)–

fpirationibus ;idiuuarent.

Hor1rnHre~o

&numoro

die

uplt

famliarem Socratis dzmooem

a

mento- Socrattca>dilfercn–

tt:m. H:iec enim Socrarem f:iepe prooocat, íllc ueio prouo–

cat nunquam. Irem b:cc niú loquatµr, ó\Ut fcribaí, do"ccre

..non porefl. lile uero,utin Theageprob¡¡t'úr, multas

eti~m

füendo docebat. l'r:cterea quod

&

uoce & fignis Socratem

corrigar, lignilicat

~n¡oncm

bunq)tquid clieprzter mci;i–

tem . At

ti

mious ttbi plac:et & familiar<lm hominis ducem

d:iemoncm appcllafe, faltcm,utplacet n-0firis, bonum

ange~

lum afpdlato.Pofl hzc ApoHogia no5 cogit nonn1lul de.ora

culis ffauiisé¡ue trafrare. Principio íi qua:rds quam ob

call-'

fam pzmol)es folita iUa

~uond:am

mir.acula nofüis feculÍlr

non efficiaot: refpondebuur, Ghriflum

&

dzmones malos

fuo illo imperio priuauüfe,

&

hominibus. tum omncm da:..

D

3

monum