488 / 816
integro morphemate
-yqui: muna ·y, hacu
=
hacu·y(qui),
unde plur.
hacu.:chic
(380).
§
69. Nota 3." Morphema
-.Jfl.
exponentis tertiae per–
sonae post
-rccar-
et
--SC()(J,--
(cfr.
§
63, b, c), saepissime
omittitur:
muna -rcca
=
muna ·rcca ·n, muna ·seca ·n
=
muna·–
seca.
§
70.
b)
Exponens obiectiuuo-subiectiuum constat e duo–
bus morphematis, quorum alterum obiectum (directum uel
indirectum) pronominale secundae uel tertiae personae de–
signat, alterum subiectum pronominale primae, secundae uel
tertiae personae, ita tamen uta persona obiecti differat. Hinc
quatuor exoriuntur transitiones:
§
71.
l.ª ,
ego te (tibi); 2.ª, tu me (mihi); 3.ª, ille me
(mihi); 4.ª, ille te (tipi).
Morphemata quae obiectum demonstrant sunt:
1.aeper–
_sonae:
-huar-;
2.aepersonae, in prima transitione:
-qui-,
in quarta: ·
-nqui-;
quae uero subiectum:
1.aepersonae,
--y-;
2.
a e
personae :
-.Jfl.qui-;
3.
a e
personae in tertia tran–
sitione:
-n--,
in quarta:
-su--.
§
72. Quod ad ordinem attinet qua morphemata
§
71
recensita coUocari debent, obseruandum
e.st:a)
morphema
primam personam designans (siue ea obiectum sit, siue su–
biectum) praeponitur reliquis; prima deficiente, secunda per–
sona praeponitur · tertiae. Ergo:
l.ª
trans.:
muna ·y-·qui;
2.ª trans. :
muna ·hua ·nqui;
3.ª trans.:
muna ·hua; ·n;
4.ª trans.:
munw ·su ·nqui.
Sic:
muna ·rcca ·yqui,
etc.
b)
Cum praeeunt
morphemata exponentis modotemporalis
- rcc{},--
et
-secar-,
morphema obiectiuum primae personae
-huar-
semper illis
praemittitur, morphema subiectiuum tertiae personae
-su-–
uel praemittitur uel suum obtinet locum. Ergo:
muna ·hua
·–
rcca ·nqui, muna ·hwa ·roca ·n; muna -rcca ·su ·nqui
uel
muna ·–
su ·rcca ·nqui.
§
73. Exponens numerale (quod modo-temporali et perso–
nali subnectitur) refertur ad :
a)
exponens personale subiec-
46 4