483 / 816
.·
,;,,..
dam afferat adiuinenti: eademque nesci<;>. an aliquid ad qui-
porum quoque mysterium aperiendum
p~ssit co~fe~re.
§
45. Thema
i'~proprlum ' ~sf
.cuius '
complex~s
semante–
maticus constat e
th~i:p.a_te,
uel
fo~a,
· uel complexu
quoqtj~i
syntactico radicis munere fungentibus, ideoque complex,ui,
thematico suscipiendo idoneis:
ima ·na-- : ccapa ·ce-:
>'
Th.
cca;po:cc
·ya--:
;
sic;
suma ·ce
·y0r-::
hatu ·n
·y0r-:
;
cama·–
ch!i ·hua-·scca · yqui
+
hina·Zla
+
rur~ :
(334);
may'llá ·spQ–
+
rura--:
(444).
§
46. Complexus thematicus (posterius ordine thematis
elementum) si:
a)
complexus semanticus nullá. insuper egeat
determinatione,
=
O: · tune uero complexus semantematicus,
thema aequiparans, dicitur rhizothema, idemque; pro com–
plexus semaiitematici specifica constitutione, proprium uel im–
proprium. ·$in autem :
b)
complezus semanticus circumstan-.
tiis quibusdam oomplementaribus includatur et circumscriba–
tur, constát e morphemate uno uel pluribus simul iunctis,'
iisdemque uel propriiis uel impropriis.
§
47. Morphema proprium .est radix simplex (cfr.
§
39) ,· .
fere obsoleta, functione formali uel determinatiua adhibita.
Morphema improprium est thema morphematis proprii uice:
fu,n.gens , ut
-:--ima
·~
(ymana
cfr.
§
49).
§
48. Nota. Quoniam radices morphematum uice
fun~
gen.tes in mediis tantum extremisque formis adhibentur, con-,:
sequens est ut et radices monosyllabicae unica qua constantt,
et polysyllatice prima quoque syllaba reductionem pati pos_.
$int. Ergo·;
:-:-rccu,-
<
*rxccu--- :
;
--ysi
- <
*isi--
U.el*y xs¡;_,
etc.
(X
= ·a
·Uel
.i
uel
u).
§
49. Nota. Morphemata a uocali
i
et
u
incipientia,
cum syllabae apertae subiiciuntur,
i
et
u
in semiuocales"ho–
~organicas
y
et'!!'. commutant, qua,e cum uocali
praecedent~
in_
diphthongu~ coalesc~t:
quapropter in morphematum.
e~~
talogo
-ymana
scribiyms,
-ysi--;
etc. (Cfr.
§_52.)
§
50. Nota. Fieri tall!-en potest ut morphemata quae-
459