1000001230

De Rcfurrellione Domini. Difcurfus XII.

167

Ecclefia, dum adco frcquentcr repetit diOum illud .

Exp11rgate veru1 fermtntum.

aceipiendum

maximc bodieroa die accedcndum fit.

Aliud quoque myflerium nollro propofit<> valde op–

portunum nobis hoc

loe?

a_dverte!1duin

e~, nimar~m

dillum

Angcli ,

quo Cbrafium

mortu1s refufc1ca–

tnm

Galilza appariturum

elfe

affirmarat :

Ire ,

dlcile Dlfcipulis 1ju1

Petro

quia priecttkt

'DOJ

Mar.c. ''·

Ga/;f4am, ;b; tum vldtbitis

fcut di:>tit voltl1

Ubi

Glo[fa. fic air:

Gafiliea tranfmigrtttio faéla interpreta·

tur

jam

enim

Pnffione

ad refurrellionem ; ¡,mor·

vltam

¡,

puma

ad gloriam.trnnfmigraverat

/une pojl re1urrellionem ir. Galiliea

D~fcipulis

vide·

tur; quia refurreélion/1 ejus glorlam pofi lietl 11idebi–

f1111J

modo ¡, vitiu ad virtutum celfi1udi11em tranf–

migremu1

E& quidem boc unicum mocivum fuir ,

cur

Bernardus in Sermone quodam de hoc feflo ,

tam acrirer in eos animadvertat , qui ad recidivan-

d uC

dum in peccaca priílina adco facilts exiflunt :

Inve-

"· '· •

nlemur nune iterum curiofiut ante, 'lJtrbofi ui anti,

(:f

11egligente1 ut ante

van/, fufpiciofi

deerallore1, fr.a–

cundi, ctt:terifque lmpliciti vltllr, IJUie tam an:>tle deplo–

ravimus hic diebus

Non efl tran{migratio hiec, fra–

trtl

non

fic

videbitur Chrlf/us.

Hoc mane letb eíl:

illa Sanlti Pauli Epiflola , in qua ita nos monet

Ex–

purgate vetus fermentum

ut /iti> nova confperfio ficut

•· Cor.

J•

e/lis

a~ymi

ttenim l?afcha noftrum immolatus ef/ Chrl–

jlus. !taque epulemur non in fermento veteri

neque in

fermento malitiie

él

nllJultlie

feá in a-z1ml1 [,ncerlta–

tls

Ubí Apo!lolus ad illud quondam in Exodo man·

datum alludit , quo bomines Paícha cum fermento

celebrare prohibebantur , hoc enim pro illo rempore

In Fdt.rtí.

domibus íuis eliminare

arcare fub graviffima

~na

jubebantur, nam ut Sanélus Thomas ait:

~ul

tnim vult ulebrare tjlud folemne Pafcha

oportet

iffe

mundiffimum

•

Q!!idnam hoc fermento fignificetur ,

mox declaratdicens:

VetuJ fermentum efl carnalis con–

eupifcentia,

qu~

primo paretttt incepitcor·rumpere

mAÍ–

fam 1taturie humanie.

Ha:c abjicimr,id efi, in virtute

mortis

refurreél:ionis Chri!li, in hsc noflra natu–

ra humana coníummata reprimitur ; quia

vetus ho·

mo nojler fimul crucifixus. ef.l cum eo

ut áeftruatur cor–

pus

peccati

Vis

fortitudo hujus concupifcentia: ,

qua antea contra nos pra:valebat , minuinir

debí–

füatur , adeo ut ad reliftendum fomiti

magi~

difpofi–

ti fimus .

Ifte vetus horno

(

inquit Aoíelmus )

cum

.td Rbm.$.

Cruclfixione Chrifli itá debi/Jtarus efl, ut dominante

.•

't'trfione def/r11<11ur corpus pucati

id eft

rota peccato–

,.um ma!f4

ut ultra 11on fervlnmus percato, corpus pec–

tati, lá efl,

pe~catum

ecundum

omn/a membra

ua de–

ffruatu_r

Et qu!dem ut

nos.ad

hanc totalem peccati de-

ílrufüonem an1mofos

effic1at

, fequcnti uritur fimili–

tudine :

Chri/fus non ex paTte

{td integer efl crucifi–

xus

ut nos ex foto moriamur peccnto

lf!J

vivamus

Deo

Hugo Cardinalis fuper ílla verba Apofioli in

themate addull:a lic fcribit

Exiftimate vos mortuos

#a quod nec aélu

nec a/fe!lu vivatls peccato

xiftimate vo1 mortuos, Id eft

gerite 'llot ta11quam

mortul

ut 111/lum fig11um vllie peccati remaneat in

'lJObil

~·

In. novitate 'Vitie

·.

Oionyliu~

CarthuGanus opti–

m e nob1s declarar , qmdnam Cbnfius pro nobis mo–

riendo

refurgendo nos doccre voluerit :

MoTI Chrl–

fti /igni

ficat ve

terls ac vltiofie converfationis occifio–

nem

refu.rm!

lio vero Spiritualem mentis renovatlo–

nem

Rupertu

s Abbas Tuirieníis , Pafcha no!lrum

celebrandi , arcendique

domibus no!lris fcrmen–

ti , optimum nos modum docet , dum ait:

fimur

nova confperfio

,eu1 Pafcha comeáít

accinllos re–

nes habere áebet

ut qui folemnltatem

refur~dllonl;

Atque incorruptlonis agit

corruptloni jam per nufla

'Vitia fubjaceat, voluptatts edomet

carnis luxurlam

reftringat

;

neque enlm cognovit

qu~

fit folem11i–

tas incorruptionis

qui aáhuc per inconti11entlam cor–

,.uptioni {ubjacet

Pra:fatus Oionylius illa verba :

novittrte vitie ambulemu;

ita glo!fat :

id eft

~~~."'die ~rifiinis

vitiis .extirpati1 Spiritualiter reformemur

•

Sanaas Ancoorns Paduanus de hoc fermento tr:i-

8:ans ait

Fermentum eft cupiáitar terrenorum

eoncupifcentia car11alium defiderlo7Um

qu~

poftquam

fervere

incipiunt

omnem modum exceáunt

quia

Attarus pecunia- non implebltur

nec luxuriofus carnis

petulantia fatia6itur

•

Ac proínde optime nos monet

Manfi Prompt.

4 .

In novitate vitie amb11lemu1

Maxima difficut–

ras , qua: in inchoarione nova: vita:, noxiifquc mo–

ribus a1Tumendis

nos impedir acque rccardat , cíl

mala

inveterara peccandi contuecudo , maliquc

mores , qui funt in nobis , hi eoim ídem func in

nobis , quod

vet111 homo nofttr

Sanéh1s Thomas

po!lquam dixilfet , quod

debemUJ' in· novitate vit,e

ambulare

mox fubjungic

Et ne hoc nliq11i1 fortt

1mpojftbile diceret

diclt quod fumu1

hocf~1~nte1

q11ia

~'au1

homo nofter

eft

ve1uf1111 hom1m; per ptc–

catum 111áull11

fimul fcihctt cum l:hrifto

nucifi~u1

efr,

id ejl

per Crucem Cbri/11 eft

mor11fica~u1

Emm~cro

poflquam Cbrillus pro peccac.o

crm:1~:11us

eíl

1~lu~

ipíum multas adverfum nos vires. am11ic ,

max1!11~

quando conliderarnr

nobis , quod

p~carc

mh1l

lit aliud , qpam

lttrum Cbriflum

femetipfo crucifi–

Unde Origenes fuper illa verba ;

Confepul–

ti ft1mu1 cum tilo per bnpti{mum in mortem

IJllO·

modo Chri/fUJ Jurrexit

mortu/1

illl

1101 in novl–

tatt vit' 11mbulem111

Morl prius oportet peccnto

tlt

poffit {epdiri cum

Chri(l~

mortuo enim Jepulmra dcbe–

rur :

enim vivus adhuc pee<ato

fepelirl non potll

c•m Chrif/o

nec in novo eju1 fepu/chro collocarl

quia

vetu1 homo tuus vivir

(:J

nm poteft In novitatc vite

ambulare

Ad cujus probacionem ucilem quandam

ingeniofam obíervacionem adducit

Propttrta

namque curie fuit Spirltul Sané/o tradere per Scrlptu–

Ya1

quod

ér

fepulchrum novum fuerit

in quo

t·

pultus eft

e[us

él

quod In S1ndone m1111do obvo/11-

tu; Jir

ut fclat omn/1

IJUI confepelirl v11/t

!J,.¡.

flo

per baptifmum

nihil vttuftatis ad fepul–

chrum

ni/Ji/ immundíti'6 ad mumlum SJndomm dc–

ferendum.

De ·fiabilitate , quam tenere debemus

in bono hifce Saoélis diebus Pafchalr–

bus incepto . Et qualiter evadendum

fit

ne ad peccarerum

revertentes

Deum amíttamus .

CURS

u s

DECIMUSTER T

rus .

Mane nobifcflm Domine

•

Luca: Cap.

...

Chrifius Salvator· nolier liodierno refur–

reltionis

fu~

die , in focietate elfet duorum

illorum diícipulorum in Emaus proficifcen–

tium , jamque Caflello appropinqualfet, Chri!lus au–

tem fe longius ire velle fimularet ,

ipli cum ,

ta–

mctÚ etiamnum ignocum , ur cum. iplis hac noll'e

permaneret , inftanter r0!1,arunt

,. dicentes

Mane

nobifcum.

Porro ut boc Pafchali tempore íalutarc

aliquod documencum

exinde edifcere valeamns ,

bunc in modum difcurrere polfumus .

~ilibct

no–

!lrum hodie mediante Sacra Communione , ncc non

virtute Sacramenti prenitentia: creleflem bunc hofpi–

cem in corde fuo recepir . Q!!am igitur juflum

a:quum eíl , ut banc quoque fupplicationem ci ex

parce noflra porrigamus , dicendo

Mane nobifcum

Domine

eumquc rogando , ut ab animabus nofiris

non procul abfcedat , Motivum , cur illi

Salva–

tore petereaud"erent, ne ab iplisrecederet, fuit, quia

noll:ls hora jam imminebat:

Mane nobi(cum Domine ,

quoniam adwfperafcit

Finis autem (pecialiffimus ,

ob quem illum , ne

nobis recedat , rogare por1u–

mus , clfe poteíl fumma

illa

facilitas , qua ob ma–

las inclinatíones nobis congenitas in peccaca

rcin·

cidere folemus . Unde Oionyfius Carchulianus aic

Mane nobifcum quonlam adwfperafcit

fprcialitN'

quoque advefperafclt In anima

dum appropinr¡tmt

ad culpam

Anima vero apptopinquancc

~J· cu~pam

id eíl: ,

ad pcccandi occa!iones

peri-

•

cula