208 / 214
-
200 -
Depositis odiis, mures, felesque, canesque
lnter se alterno fredere jussit
~Ji.
.
Prospera et adversa, olim qure eventura fuissent
Srepius externis, civibus atque suis
i'rredixit prudens, anil!lO nqsceute futura,
Quo fore indubio mors subeunda die.
Quum quidam sontes meritas ob crimina prenas
Elfugerent, iras judicis atque minas,
l\Iartini cellam, qua sese abscondere possent
Jntrantes, veniam prresidiumque petunt.
Turba ministrorum properat,
sequitur~ue
fugaces,
Cellan iotrat, qurerit, nil tamen illa videt;
Nam cu'lciiratum in speciém mutaveratillos
l\Iartinus; sontum culcitra quisquis erat.
Quid plµra hic referam? Nnm si comprehendere coner,
Stellarum numerum dicere coner ego.
Denique post tantas res et portenta, supremum
Tempns jam vitre sensit inesse sibi.
Quumque erga Dominu111 ingenti flagraret nmore,
Illi
prre~idinm
prillstitit Alma Parens,
Ipse Pater Prince¡is,' ipsius et Ordinis Autor
Adstitit, bine placido funere parta'qoies.
Nec solum, dum vita fuit, miracula mille
Prodidit, ast etiam post sua fata vigent.
Pauxillum
ter~re
qure contegat ora sepulcri
Adjuvat infirmos, incolumesqoe facit.
Fictile
v~s,
mulier properans percurrere gressu.
Lacte- fereos plenum, contigit ore solum,
Frustaque perfracti vasis figuntur ocello,
· Dilacerant tunicas, eruiturque liquor;
Tanta fides miserre, l\lartino ut corde vocato,
Surgeós mane oculum sensit inesse novum.
Altera jam, morbo, sequior quo sexns inhorret,
Excruciata dfu, !abe minante necem,
E Guayas Limam se confert, unde vocatis
Egregiis medicis, ars sibi nulla juvat.
Credite posteritas. l\lartini elfossa sepulcro.
\
Terra dedit vitam cui prope funus erat.
Pro meritis igitur, pro tot virtutibus olim
Crelicolas inter connumerandus erat. ·
COOLI HIERRTj TERRIS
;ux1;r;
~!>~~~_,y1v1T
~1
....i.ifü.A Ni!
1
L
Oficina de ProcP;;c
•ec 'tos
X