Table of Contents Table of Contents
Previous Page  434 / 484 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 434 / 484 Next Page
Page Background Traél.IV.

Qucest. II. Art. V.

qua arttior quredam conjunttio, ac maximus huinani–

tatis ,

&

beneficentire gradus ínter homines contine–

tur (

I).

Omnis ergo amicitia est beneficentia , sed non

vice versa. E st enim quredam beneficentia non mutua:

qmedam non manifesta alteri : quredam plane otiosa,

nec conjuntta cum desiderio convittus, neque cum

cupiditate gratificandi alteri ; qure quidem omnia in

vera amicitia requiruntur

(z).

Bona qure amiciriam

parere solent, tria ex Arist. sunt: honestum, jucundum,

arque delettabile. Ex solo honesto stabilis,

&

vera

nas~

citur amic itia ; nam duo alia , cum facili mutationi

subjeéta

sin~,

necesse est ut facile amicitia dissolva–

tur , dum eis innititur

(3).

Ami~

E st utrun¡que p oculclubio

lnhumanu~n¡

, sed posteríus multo in–

humanius, eo quod san e initam amicitiam lredit , juKta Ovidii

illud:

Tu :¡ftu

jícitur,

qua•n non

admittitur

ho1per.

(1)

De amici

1a

e regie scripsere Arjst.

(*)

Cic.

(**)

Plat.

&

alii,

qure magis eam, qure inter homines-esse deberet , quam qure est, aut

esse potes , -amicitiam exornarunt. Fuere

e

converso alii eruditi,

&

-acuti, qui eandem quasi eliminandam tentarunt : naturam huma-·

nam ad veram amicitiam obstipem, contumacem , ac nawra bellui–

JJa deteriorem demonstrantes. Verum ha:>c odio potius humani ge–

neris, quam rei veritate niruntur, quibus

&

tredium ram malignre

naturre in nobis ingenerant,

&

ut alii aliis diffidamus nos instruunt,

omniaque societatis ,

&

communionis inter nos vincula abrumpunt.

(1) Amicitia ergo oprime definitur: beneficentia mutua,

&

mani–

festa, qua alter alteri utriusque causa bonum cupit. Quicunc¡ue igi •

tur affeétus ab his <lesciscir, vera amicitia non est, sed aliud aut

vitium , aut virtus , pro ratione indolis , erit.

(3) Qui alterum amat jucuoditatis tantum sure, ve! utilitatis gra–

tia, se potius amar quam alterum ; idcirco ex quo voluptatis, aut

urilitatis srimulus cessat , illico amicitia evanescit, in qua perfec–

ta coniunétio,

&

fides mutua, sine quibus subsistere nequit, simi–

lirer desideratur. Contra vero qu.e virtuti,

&

honestati amiciria tri-

bui·

(*)

Ad Nich,macum.

(**)

In

L a:lio,