1000000224

r68

TraD:. IIL Difp.III. Art.

QE~ft.

III.

c.epta pro Perfonis divinis , qme

P:me

ducunt originem,

producunt~,

nego:

Unde íignamer in conclufione dixi ,

Pa –

trem elfo

p~inc_ip~um

DivinitatiJ communjcattf,

hoc

pnnc1pmm, ex quo commumcatur

Divinitas duaousPerfonisproduél:is. Quócl

per Filium etiam communiceror Divini–

ra~

Spiritui fanéto, non tamen propterea

d~ ci

.Poteíl: Fili?s principium totius D_ivi–

mtans commumcata: , prout commumca–

ta efi per produéhcnem , quoniam non

efl: ratio communicandi divinam

natu~;am

fibi ipíi, fed eam accipit

Pau:e ,

CONCL USIO SECUNDA.

Ater

revera dicitur Caufa

i3'l

Auélor

Fi!ii

[ed non in propria utriu, que no–

minis {ignificatione

Probatur prima par

s: Auél:oritaEe Patrum

Gra!corum, maxime Baíilii libr.

¡·

contra

Eunomium:

Vox jp[a Patris,

inqoit,

quid

atiud fignificat, nij1 hoc, quod cau[a

eft

principtum

~jus,

qui ex ip[o genitus

eft?

Sic

etiam Gregorius Nyífcnus lip. ad Ab a–

vium,

Eam,

inquit

quá: circa cau[an

caufatum confideratf r, diffirentiam non ne .

gamus

per quod folum

fcerni al erum ab

~!cero

deprehendin us

;

mmirum, ex co quod

credimus aliud quidem

cau{am éjfe

aliud

vero ex cau[a

Item Chryfofl:omos

cap.

E¡ifl:.

Hcbra:os homil.2.

Si cnim,

mquit ,

cauja

Ftlii Pater efl, m lto amp!ius eorum cau{a

ifl,

qttá: per Fifium faéia dec!arantur

.Subfcri ·

bit etiam Damafccnus lib.

Fía

., c.

I L

llnus,

inquit,

Pater fine principio

h.oc

eft

fine cau[a

;

non enim ex aliquo

us Fi

lius,

qui Filitti eft

non fine princi–

pio, hoc

ij/,

fine caufa, ex Patre enim eft.

Idipfum colligitw- ex Patribus Latinis;

nam Hilarius lib. 12.

Trinit.

Ejus qui

eft,

inquit,

ad id, quod ejl caufa, Pater

ejl.

~imiliter

Augufiinus Iib.7. de Trinit. ait,

Qu.e cau[a,

itli

eft,

ut fapiens

fit

ip[a illi

cn11[~

efi,

ut {tt: Proinde

Sapientia, quam

gemm,

cCJu[a

ilti

eft

ut fapi(ns {tt,

~tiam

11t

{tt ip[a i/li cau[a

efl

Hoc ipfum

prob:~tur

de nomine

Auélaris;

nam S.Gregorius Nazianzenus Orat.29. af–

firmat Patrem

Ejfecau ram

Auilorem Di–

vinitatis,

q~te J~

Filio:

Spiritu fané/o con–

fideratur:

SJmihter fanél:us

Ath:~nafius

Dia–

logo

2·

contra Ancon<eum; ctlm ciixiffet,

Pa~rem

ej]e caufom ,

iS't

auélorem Fi!ii:

Sub-

iungi~,

Deus eft fons

piri!UJ fanéli,

au4

élor Cfl{dem

non e.-<trtn{(etH eum redpiens

[ed

{e finen¡ [caturire

Idipfum affirmant Patres I.atini maxi–

me Augufl:inus lib.

contra Maxfminum

cap.I4· ubi fic eum

c:~rpit;

Sed habet

iiz–

quis, Dei Filius auilorem Patrem

p;opte·

rea Deum Patrem Deo Filio dicis 'auéiorem

quia i!le genuit, grmitus efl iftc, quia ifle de

eft,

non il!e d: iflo,

f~teor.,

iS't

concedo,

autem pl!r nomen Auéiorts mmorem viJ facere

Ftlium,

P~tremque m

em,

eju[dem fub–

ftantiá: Filium, cujus

i.ft

Pater, dmjlabor

,·e[puam

•

pfi concinit

Hilarius

9.'

Tri ni

tate~

Cum enim

inquit ,

inna[cibi!il

Deus ad

perfiéi~tm

divin& beatitudinis Nativi·

tatem unigenito Deo auéior fo

auéiorem

nati·

vitatis~J]e

Sacrarnentum Paternum efl

Quód autem ha:c

Autforis,

Cau[á:

ap–

pellatio omnino fit impropria , quatenus

Perfonis divinis producenci bus tribultur ,

fatis liquct tum ex ratione ipfius

c:~ufa!

Auél:oris, qu:r inferioribus in produél:o

fonat, tum ex S.Augufiino mox budato;

Unde

Cyrillus libro

Dialogorum de

rinitatc, a·t,

Cau[€f,

&;-.

' au[_c;rpn, nequt:

nominare fas

de?: ·

it~m

potius di–

ccrc Patrem, ac genitttm Filium:

Q uod lu–

cul ·}}ter expllcat Beffarion in Oratione

qu:1m

h:~buit

Concilio Florentino,

No–

tandum,

inquit~

quod [anili DoBoreJ Orien–

tales

~tiam

ij1

divinú utantur nomine cau{á:,

lf.9,

caufati largo modo

;

non quidem

li-

mitationem,

dependentiam importat

Jed

prout produilzonem

iS't

emanationem

prin–

cipio eju1, quod

efl

a principio, {tgnificat.

Ita–

que eatenus Perfona divina producens di–

citur caufa produél::r, quatenus fohim efi

ejqs p.rincipium •

TICUI.US

SECUNDUS.

De pr:opriis Secundá: dzviná: Pcr[on& rhara,.

ileribuJ.

Uemad.modum

Theo!ogi,

inquit S.Dio–

nyfius 1. de Divinisnominibus,

Mul–

tis nommibus appellatam

Deitatem

laudant

velut rum rur{us eam inducunt dicentem

)

Ego fum qui efl: , vira, lux, Dcus, veri–

tas:

Et cum iidem T '?Ologi omnium cau{am,

&t Au

éiorem multis nominibus

effiéiii

orn–

nib.uJ

laudant, ut bonum, ut pulchrum , ut

[a·

pie

num, ut diligendum

ut Deum Deorum

•

ut (J()minum

D~mimrum

flnc1u.m Sané/o_,,

rum ~