Table of Contents Table of Contents
Previous Page  64 / 298 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 64 / 298 Next Page
Page Background

Logic~

minoris pdma

par~.

Qmet. l. ·

efjpr:l.e

irrert aliqua

contingenti~

no–

ta

,

p

uta

,

tempus

pr<2teritum

,

aut

fulurum,

aut aétio, ve! passio pra:seos

Yerbo sign1ficata. Ut illa:: Angeli

pec–

caverunt; Angeli custodiun t homines:

Juda:i crucifixerunt Christum. Itaque

in

ístis subjeétumsupponit disjunétive;

quia pra:dicatum conüngens determi–

nar subjetium ad su p¡;iositionem dis–

junt!ivam; non enim exigit ornnes ef–

ficere. At in propositione, cujus pra:di–

cacum effertur quasi natural iter con–

ventens subjeéto,determinatur subjec.

tum ad suppositionem universalem;

quia, quod naturaliter especiei conve–

nit, omni ejus individuo convenit. Un–

de illa vera ese : Angeli sunt incorpo–

rei : zquivalet enim isti : Omnes An–

·geli sunt incorporei ; quod verum est.

At illa falsa est. Angeli sunt malí;

enuntiat enim malum de Angelis abso–

lute, quasi naturalem qualitatem. Un–

de

~quivalet

illi : Omnes Angeli sunt

snali; quod falsum

e~t.

E

contra illa

vera ese: Angeli custodiunt homines,

quia enuntiat hoc munus, uc aétionem

contingentem, qua: non intelligicur de–

b~re

omnibus competere; proindeque,

Ut vere dicatur de Angelis, satis est, ut

aliquibus conveniar. Hinc acute aotat

Author egregii Operis Gallice cons–

cripti,

de

Arte

cogitandi

,

Proposicio–

nes, indefinitas in materia

dogmatica

zquival~re

universalibus: In materia

vero

historie"

z quivalere particulari–

bus. Nec tamen, ut ipse putat , falsa

est regula commnniter posita , propo–

sitionem iadefinitam in materia

natu~

rali

zquival~re

universali ;

in

contin–

genri

veró materia a:q uivalere particu

hri Nam propositio

dogmatica

semper

censetur esse in materia naturali,

vel

quo ad rem , vel quo ad modum ; qu ia

effertur sine nota contingenti.e.

At

vero propositio

hi.ttorica

ettertur cum

nota contingentia: ;

&

ideó proprie

c0ntingens censetur.

4. Regula :

In

propo.ritione

affirm11•

tiva

prredicatum .tupponit

.remp'er

dir–

junéfroe

,

111/tem

ex

'Di

propositiorii.r;

ut in 1sta : Homo est ártimal; ani–

mal supponit tan tum pro ali.¡uo , -

IX

enim horno ver!! di catur ap imal, non

necesse est , ut sit omne animal ; sed

satis est, ut sit aliquod ex animalibus.

At in

propo.ritione _negatfoa predica–

tum .remper

supponit

u1iiv ersaliter.

Ut

in isca: Ho rno ·non ·ese

lapis. Non

enim vere díceretur non esse lapis , si

vel aliqua lapidís species esset. Ha:c .

regula magni usus est in syllogismis;

ideóque dil igentius notanda.

5. Regula generalior :

In

propo.ti–

tione

.rubjeélum supponit juxttl exi–

gentiam

pr~dicati.

Sic , quia Termi–

ni numerales exigunc suppositionem

colleétivam, Termini naturales distri–

buti vam,Termini contingencesdhj unc–

ti vam, Termini necessitatis solum con–

fusam;junéti subjeétis ea determiaant

ad tales suppo itiones. Ut in ista: Pla–

neta: sunt septem; supponit sul>jeétum

colleefive ,

in

ill~,

Planetz sunt ex

ma–

teria crelesci; sttpponit

di.ttributive:

in

illa, Planeta: aliquandó eclipsim pa–

tiuncu r ; supponit

disjunfJive

:

in

illa,

corpus opacum requiritur ad eclipsim;

supponic

confuse

:

ita enim exigunt

przdicata.

§.

111.

De

reliqui1 preprietatibut

T1-rmin11rr:i,,,,

.llmpliatione

,

Restriélione,

AJie–

tU1'Íone

,

&

Appellatione.

A

M pliatio est

Extensio

termiHi

ti

minori

ad

maj11rem

signifi–

caliMem

;

ut di.¡m

dicitur:

Mansueti

N