QU/EST. V. ART. l.
,,divinas poetice,
&
fabulariter ediderunt: quos in hac positi one
"sequutus est Plato, qui posuit mundum generatum
(1);
sed
"indissolubilem (
2).
Secunda opinio fuit quorumdam aliorum,
Proclus autem ex Fabricii calculo natus fuit anno Christi
412.
Vide–
ri pot<!st Stanl. de Phi!. Eclect. c. 3. Jam
vero
S. Thomas pluribus in lo–
cis, in quibus de antiquis poetis , qui Theologi dicti sunt , loquitur,
1-Ie–
siodttm
in illis recenset. Sic
x.
Mc:thaph. lect.
5.
H esiodus,
inl]uit,
ante
P hilosophornm tempora Juit in niemero Poet,irum.
Et
3.
de cedo l"ect.
2.
loquens de illis qui dicebant, quod
eorwn qute gene1'ant1er, qutedmn
pennanent incon·uptibilia
,
qze,edam autem corrumpuntur
, ait :
H
Hoc
"maxime dixerunt Sectatores Hesiodi, qui füit unus de Theologicis poe–
" ticis , qui Divina sub tegumentis quarumdam fabubrum tradiderunt.,,
( 1)
N eque id absolute af.firmat S. Thomas tamquam indubiam Pla–
t oni
sententiam; ait enim
I.
de Cedo lect.
2 2.
"Dicunt guidam, guod
" isti Poeta: ,
&
Philosophi,
&
pra:cipue Plato non sic intellexerunt
"secundum quod sonat secundum super.ficiem verborum , sed suam .
"sapientiam volt:bant quibusdam fabulis ,
&
a:nigmaticis loquutioni–
" bus occultare ;
&
quod Aristotelis consuetudo fuit in pluribus nbn
"objicere contra intellectum eorum, qui erat sanus, sed rontra verba
,, eorum, ne aliquis in tali modo loquendi in errorem incurreret; sicut
,, dicit Simpli ius in Comment. ,, (Vide ex his depulsam notam, quam
nonnulli Aristoteli inurunt, guasi inverterit aliorum Philosophorum
sententias , easque minus fideliter retulerit, ut facilius posset impug–
nare). ,, Alexander tarnen voluit., guod Plato ,
&
alii antiqui Pl1ilo–
" sophi hoc intellexerunt , quod . verba eorum exterius sonant... Quid–
" quid autem horum sit, non est nobis rnultum curandum, guia stu–
" diurn Philosophia: non. est ad hoc qtiod sciatur , quid homines sen–
" serint , sed qualiter se habeat veritas rerurn.,, Documenturn sane op–
timum , cuí si nommlli juniores Philosophi attenderent ,
a
quamplurimis
<jmrs
ionibus abstinerent.
. ( 2)
Utrum Plato putaverit mundum natura sua indissolubilem , ab
aliquibus in dubium revocatur. Alcirious dé Doctr. Plat. c.
u.
vide- .
tllf i lum ponc::re natura sua indisso1ubilem' quia talis
a
D eo Cúnditus
fu it,
ut nec morbus unquam infestare illum po
ssit,aut senectus, q111"p–
pe cum nihil cadat in illum'
a
9.tlO
corrnmpi
pos.revideatm·.
Et Pla- .
to ipse in Tima:o, ,, Seipsum ',
inquit,
amicitia concorcli ( mundus )
r
cornplecti~ur,
atque ita 'apte coha:ret, ut nequeat dissolvi ullo mo'–
"' do , nisi ab eodern
a
guo est colligatus. ,, H:Ec si animadvertisset :Bur–
netius , minime posuisset abs· dubio , Platonem noluisse
mund111n sita
natura indissolubilem esse, sed p1'opter Conditon'.r benificentiam.
Huic
quidem sententi:E S. Thomas a<lha:ret, sequutus S. Justinum M . in Dial.
cum Triphone n. 5. ajentern: ex Platonis sententia/utimun
propter De.i
'lJolun.tatem
,
ut nmndus non solvatur..,
sed oppositam opiniom:m non