1000000213

227 / 1058

O P U $ C U L U M X l. irJ
dutn divinz grátia= ornamento iníignita: recipiantur? utique non in fupernacii
mam beatarum mentium Patriam evehuntur, cum & Angeli non prius, quam
gratia excult.i fuiíf~nt, eo admi~ fint; hominibus ye~o teíle Sanét? Spiritu ad
ca:leílis Agnt nupt1as nullus ad1tus pateat, ft nupt1ali veíl:e , grame fiola ca–
.reant. Jnterorum pc:cnis addici etiam non poífunt , nam originaria labe per
Baprifmum exfoluta: funt , quod minime in dubium ab hujus fententia: au–
doribus vocatur , oportebit ergo inter falutis, & a:terna: damnationis íl:atum
medium quemdam locum confingere etiam pro illis, qui neque cuídam cul–
pz , neque reatui p~n~ ( cujufmodi infantes funt falutari lavacro ti.nfü )
obnoxii inveniuntur. Talem vero locum neque ab Ecclefia tradímm , nequc
:ib antiquis Patribus conceífum ufpiam reperio.
Sed perbrne novi, quid reponant; dicunt : Hujufmodi infantibus fob ipfum
e vita exceífüm gratiam concedí. Do i liberJliter, verum fimul adverto :
Si infantes eo temp~ris mo!-De~t~>, quo defungunrn.r , :ecipienda: gratiz
capaces funt. cur ahquam m ilhs ad f 1endam grat1am 1mpotentiam con–
fingere neceffe efi, cum adhuc valebant ; an force fub occafum fuum magis
apri funt, u e gratire beneficio ucamur , quam cum nullo morbo tentati ju–
cunde vixerunt . Sane meo judicio dicendum en : omnes infantes Baptifmi
beneficio ita gratia ornari , ut charaétere Sacramenti infigniuntur , quod ta–
men poHremum nemo veterum in contentionem adducit.
Reílat igimr , ut dicamus, vetuíl:os illos Theologos faniores, ac ut quidam
opinanrur mente imbutos fuiífe non negabant illi ; ut arbitrari neceffe eft ;
per Baptifmum quiddam internum , fixHmque l'Jlrvulis infundí; in eo folum–
mo<lo elaborabant : infufam illam gratiam permodum habitus ; & permanen–
tis qu;llitatis fpeétandam non eífe . Rem ita habere fe vel 1inde manifeftum
fit, quod tota illa h:ibituum doétrina refie Merino lib. cit. miHe fupra cen–
tum annis in Ecclefia ignor.tta fuerit , Patrefque fere omnes ante hoc tem–
poris fpatium Sacramentorum "VÍtn, virtutemque , ac hominis impii jufüfica–
rionem , non adfcito cujufdam habitus adminiculo explicarint ; quod utne
<]Uis temere diétum arbitr.ctur, aua:orirate affertio fuffulcienda efl:. Dominicus
Soto in 4. difl. r. qu. :?· art. I. primum e tefiibus locum obtinet : ita enim
lo~uirur : q~i fane intelligere cupit , quomodo . Sacr~menta. gratiam conferant , ad
m conft1tuat , oportet , fingen do nullam 1;ufmodi qualitatem effe neceffariam •
profeélo Parres numquam de illa difputare cogitarunt , immo re1 non efi adeo
ua • • • • fed boc tantum a tempore .Apoftolorum doéli , docereque po{lmodum
po/l >"oJ contmdebant, quod Sacramenta novtf Legis in bac {enfu gratiam conferrcnt ,
qurd bomines fitcer nt Dei amico1, five per qualitatem id fiat, (1ve fine illa.
Accedit Ludovicus Molin.i e Soc. Jefu celebris retace fua Theologus , qui
difp. I 5. de concordia gratitf rnm Libero .Arbitrio , qu12{t. I 4. a;·t r 3. iHam de
habitibus fententiam non SS. Patribus, fe<l quibufdam Scholafticis Theologis,
~ui pofrremis faculis vixerunt, prnpriam facit, ciareque tefiatur, nihil de ea
Pltre , & centum annorum fpatio cognovilfe . Verba. Moiinre audia–
mus : ita fe babere, inquit, fatis pro comperto habebit , qui Patres antiquos ,
Concili ntiqu.i evolverit, atque Ecclefi~ decurfum hir m:lle centum annir an–
ttJélil con{ider.ivit, perleBifque cujuslibet {ttculi Conciliir, ac Doéioribus attenta men–
tir .icie p.rfptxerit modum , & tempora, irz quihu1 v.triis ortis controve-t·{t1 difput'!tiunibur
b.r.·im1 rtrum notitia creverit . Omitto aliorum Virorum antiquitatis fiud10foru!11
t fümonia partim ne pr~fiituti ordinis limites tr.infgred iar , parrim. C1Jf!l 1!1
.1 fcntentia verfemur , qua: vel eK ipíis verbis Clementi~ Confhtut~oms
haud obfc ure demonllrari potefi . Non diffireor , Clemen.m _decretu~ iíl:ud
omnibus palam manifi Hum facere : quod quidaf!I olif!I ext1~ermt , qui aper–
fe n runt , mm lh tifmo io~anti bus grJttam 10fund1 ; fed qurerere
T (.l'tr, Tbto.• Tom. _ . O 3 licet: