O
'p
U S
e·
U L U M
I I.
9o~
J'.i
qul1
igitur
inven'tln
fuerit buic occultie idololatriie (erviens
,
Anathema
fit , ~ui"
iereliquit Dominum no/lrum Jtfum· Cbri{ium Filium Dei,
&
fe idololatri.e
trarlid.it•
Q.uem
c~rorem
graffantem in Phrygia profcripferat
~po!tolus
Col.
z.
verf. 18.
1us
verbis:
Ne'lllo vos
f
educat
,
tJolens in bumilitate
&
religione Angelorum
•
Quz
verb).
tic
interpretatur Theodoretus in cap.
2.
Coloff.
Nemo vos feducae
in boc
.;1
ngelorum cultu.•
Q.ua: vero pettinet
ad
Sanétos invocatio, eo magis impia videtur , qtiod
C
hriíliMediati.onem penitus fubvertat , adjunétis nempe aliis r¡¡ediaroribus ,
quos non minus
a
Fide, quam Deorum multitudinem Apofiolus removet
1.
Tim.
2.
v. ·5.
"Vnus
Deus,
inquit,
unus
Mediator Dei
&
hominum
,
hamo
~rifiu1
Jefus.
Pro blafphemo
fit
igitur quifquis Mediationi Servatoris vel tantillum
offioit, a:que ac qui Deos piures
induce~et.
Ita quarto faculo differebant una–
nimiterCatholici adverfos Donatilbrnm Principem, fcilicet Parmenianum, qui
Mediator.is·Remen ambiebat,
ut
refert S. Aug. lib.
2.
contra eumdem Parmen.
cap. 8. Ipfi.Apofloli,
inquit,
bomin11m Mediatores effe non poffunt
,
nec Epifcopi
•
'Vnde
fi
}Qannes ita diceret:
H~c
fcripfi 'Oobis, ut non peccetis :
&
fi
quis peccave–
rit, Mediatorem me habetis ad .
P.alrem,
&
ego exoro pro peccatis vefiris, ficut Par–
·mmianus "]uodam loco Medi.-atorem po{uit Epifcopum inter populum
&
Deum
;
qui&
ium
ferm
bo~oru~ atq~e
fidelium
Cbrifiian~rum
?
R_uis
focut
Áp~/lolum Cbri~i
,
~
non ficut rlnt1cbrifium intueretur
?
Parinemanus autem noq mbuebat Ep1fcop1s
Mediationis rationem , qua: Cbriílo competeret. Quamobrem
fi
peccabant
Do·
11atiíl:a:; quam
lit
immane Catholicorum fcelus, conjiciatur . Nec enim tan–
·tummodo Sanél:is fup.plicatio tribuitur a Catholicis; íed etiam conferendorum
danorum póreíl:as ; cum Mariiam vacare non dubitent
Matrem mifericorditt
&
f4lutis;
in
hoc imitati Collyridianos, qui a S. Epiph.
h~r.
79.
hrerefeos dani–
nati funt, quod coram
illa ,
ut coram Dea , procumberent : hnmo ipfi
Ca–
tholici Virginem Mariam fupra Chriílurn evehunt, ut qua: Filio quod placee
injungat: improbifque viris, etiam dum fceleribus fe rotos dedunt, falutis
fe.,
curitatem polliceatur; modo cerra: preces ab illis quotidie proferantur, autde–
feratur quzdam vefiis follemniter benediél:a. Quamobrem merito
ilhcita ere...
ditur cum
B.
Virginis, tum Sanétorum invocatio : eoque magis illicita -vide-'
ri
debet, quo certius cooíl:itit apud Antiquos,. foli Deo invocationem deberi;
üa
ur ad verfus Arianos inde probarent
ChrHhun
efie Deum , quod elfet in–
voc.'.lndus.
Refp. Viris Chrifiianam Religionem profitentibus indignas
etfe
prorfus ca–
lumnias ejufmodi ,
&
ad rudioruIIl capiendos animas minus pie, ne
~icam
:inique, omnino excogitaras •.
In
Scripturis non pra:cipitur nec fuademr
rnv~catio Sanél:orqm. Sed quid inde: Prohibetur ne? Sunt enim plurima, de
qa1-
'bus confentiunt nobifcum Novatores , qua:que férvant , nec tamen in facr!s
.Codicibus fuadentur nec prrecipiuntur . Dicant v. c. quibus in
~criptur~
locis
<óntineantur Sabbati translatio in diem Dominicam , Baptifmi Hzreucormn
validitas, immerfio olim in Baptifmo adhibita , vel afperfio ubique nunc re–
cepta,
&
plura hujufcemodi 1audabiliter ufurpata. Cur aucem non
.~adem ~t
de Sanétorum invócatione .adverfariorum fententia, non poffum ·con¡1cere, m–
fi
hoc .referam in prmconceptam Ecclefia:
Catholi~
quocumque modo
a~
ver:–
fandi voluntatem.
EH-0
-in
veteri Tdl:amento de r;nortuis Juftis exorand1s
nt–
hil contini.tur, quod tune decedentes Sanéh ad vifionem intuiti
v~m
noa eve–
herentur; n non ex Traditione accepe
ra11t Juda:i , qua: de Parad1ío , de fin u
Abraha:,
e virorum proborum defonél
:or.uminvocatione
P\O_fiteban~ur; c~m
ex ea exifiim:itione fieret ut ·a Chri!t
o -in cruce in fui aux1lmm
f.ham
fu1íle
ad vocátum dicerent.
'
,.
.
.
His addatur, quam exfcriplimus de Sanél:orum invocatione dotl:rrnam ' h-
Tbefaur.
Tbeol.
Tom. lX.
M
111
m
cet